Garfield Listens To His Gut

Garfield Listens To His Gut

Ξέρετε πιο είναι το alter ego κάθε καλλίγραμμου λιχούδη; Ο Garfield. Λες, “φάε αγόρι μου, αφού εγώ δε μπορώ”. Βλέπω τα κρουασάν στη βιτρίνα του ζαχαροπλαστείου και τι κάνω, αντί να πάρω ένα σοκολάτας και ένα βιεννέζικο για το σινεμά; Τα ταΐζω νοητικά στον Garfield! Στο δύσκολο διάστημα που το έχουμε ράψει και γυμναζόμαστε, αλλά ο καθρέφτης δείχνει το αποτέλεσμα όλων των προηγούμενων μηνών, τους οποίους περάσαμε στον καναπέ, τρώγοντας πατατάκια, έρχεται ο Garfield να μας σώσει (και κάποιοι με πραγματικά προβλήματα σίτισης να μας πάρουν με τις πέτρες).

Ο γλυκούλης γατούλης, πέρα από έμπνευση για το αποτελεσματικότερο διαιτητικό τρικ ever, αποτελεί και στοχευμένη μπηχτούλα. Στη λίστα με αυτούς που με εκνευρίζουν, έρχεται να προστεθεί η κατηγορία “τρώω απ’ όλα και δεν παχαίνω (…γιατί είμαι τόσο ανώτερη γονιδιακά, που τρώω πιτόγυρα και κλάνω πεταλούδες!”, η συνέχεια που υπονοείται). Όχι, τέρμα, καιρός να αρχίσετε να παριστάνετε τα ταπεινά χαμομηλάκια, ψωνάρες! Ή να πάτε για ένα check up θυρεοειδούς. Όπως και να ‘χει, το GARFIELD LISTENS TO HIS GUT θα αρέσει σε όλους, ανεξαρτήτως έπαρσης. Δυνατό του ατού, πέρα από το χιούμορ και τις γαστρονομικές αναφορές, είναι η φιλική ματιά του Jim Davies στην τεχνολογική ανάπτυξη και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, που αποδεικνύει πως οι παρωπίδες και οι νευρώσεις είναι χαρακτηριστικό προσωπικότητας, όχι ηλικίας.