Suicide Squad #12

Suicide Squad #12

Είναι άσχημο συναίσθημα η απογοήτευση. Το να έχεις προετοιμαστεί πολύ θετικά για κάτι και να σου βγαίνει μούφα. Δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να περιγράψει κάποιος το δωδέκατο τεύχος από τη σειρά SUICIDE SQUAD του Rebirth της DC.

Το τεύχος έχει δυο βασικά ελαττώματα. Είναι απρόσμενα δυσνόητο και με μηδενική εξέλιξη. Σίγουρα, δεν είναι καλό από αφηγηματικής άποψης, όταν προσπαθείς να πεις μια ιστορία και δεν τα καταφέρνεις. Σίγουρα, μπορεί κάποιος να έχει κενά, όσον αφορά στην ιστορία, κυρίως σε τέτοιες μακροσκελείς σειρές, αλλά δεν υπήρχε τέτοιο θέμα εδώ. Υπάρχει μια πολύ ιδιαίτερη αφήγηση, που μπερδεύει αρκετά, μέχρι και το πρώτο μισό σχεδόν τεύχος.

Όταν καταφέρεις να βάλεις τα κομμάτια της ιστορίας σε μια σειρά και αρχίσεις να πιάνεις τι παίζει, το τεύχος απλά σου επιβεβαιώνει κάτι που είχες σχεδόν σίγουρο από την αρχή και εκεί τελειώνει. Δε θα μπω σε λεπτομέρειες, καθώς απεταξάμην τα spoilers, αλλά δεν υπάρχει καθόλου εξέλιξη στην ιστορία. Η ανύπαρκτη πλοκή, σε συνδυασμό με την προβληματική αφήγηση, μας οδηγούν σε ένα κακό αποτέλεσμα. Πάλι καλά, που το τεύχος είναι penciled από τον εξαιρετικό και προσωπικό αγαπημένο, John Romita Jr., και αποκτά ένα ενδιαφέρον στο αισθητικό κομμάτι.