The Walking Dead #167

The Walking Dead #167

Είχα καιρό να γράψω για τη μοναδική σειρά comics που εξακολουθεί να μου κρατά το ενδιαφέρον αμείωτο, παρά τον υψηλό αριθμό τευχών της. Και αφορμή για αυτό αποτελεί ένα από τα πιο σκληρά τεύχη που έχω διαβάσει σε αυτή τη σειρά, όχι λόγω βίας, αλλά από συναισθηματική άποψη, στο τέλος του οποίου ο ίδιος ο Kirkman ζητάει συγγνώμη για όσα διαβάσαμε, θέλοντας να μοιραστεί μαζί μας τον προσωπικό πόνο που βίωσε, γράφοντάς το. Ακολουθούν spoilers.

Στο τεύχος #166, αφού η ομάδα του Rick κατόρθωσε να επιζήσει του πολέμου με τους Whisperers, έκανε και ένα διόλου αναίμακτο ξεκαθάρισμα με τους οπορτουνιστές-παρτάλια Saviors. Το “ιππικό” κατόρθωσε να οδηγήσει μακριά τη θανατηφόρα λαοθάλασσα των ζόμπι, έχοντας βαρύ τίμημα. Το τίμημα αυτό πληρώνεται στο παρόν τεύχος και, δυστυχώς, αφορά την Andrea. Όχι την Andrea της τηλεοπτικής μεταφοράς, αλλά την Andrea του comic – μία από τους σημαντικότερους χαρακτήρες.

Ο χρόνος ήδη έμοιαζε να αρχίζει να σταματά στο τελευταίο καρέ του προηγούμενου τεύχους, και στο #167 κυλά αργά και βασανιστικά, ενώ παρελαύνουν από το κρεβάτι της, ωσάν νεκρώσιμη ακολουθία, όλοι οι γνωστοί και μη, για να την ευχαριστήσουν για όλα όσα έκανε, αλλά και να τη συλλυπηθούν μια και σύντομα δεν θα βρίσκεται ανάμεσά τους. Και ο Rick καλείται να αντιμετωπίσει κάτι χειρότερο από τον θάνατο…

Αντίο Andrea. Θα μας λείψεις. Τίποτα δεν θα είναι πια το ίδιο.