Το Χρίσμα Του Σκότους
Οι εκδόσεις WebComics είχαν φροντίσει, αρκετές μέρες πριν, να μας ενημερώσουν με δελτίο Tύπου και βιντεάκι, για την επικείμενη κυκλοφορία του νέου fantasy έπους που θα εξέδιδαν.
Από την έως τότε ενημέρωση, είχαμε πληροφορηθεί ότι, σύμφωνα με τους θρύλους των ξωτικών, όταν το φεγγάρι της Άλω σκεπαστεί από σκοτάδι και οι αστερισμοί των Θεών ευθυγραμμιστούν γύρω από αυτό, τότε πολλά δεινά θα συμβούν και οι Θεοί δεν θα μπορούν να τα εμποδίσουν. Επιβεβαιώνοντας τα σημάδια, μια ομάδα εξόριστων ευγενών του Κέλενον (η πόλη της ιστορίας) αποφασίζει ότι αυτή είναι η κατάλληλη στιγμή για να πάρουν την εκδίκησή τους και να εισβάλουν στην πόλη που τους απαρνήθηκε. Ενώ η προσοχή όλων είναι στραμμένη στον πόλεμο με τον Μέγιστο Εχθρό, που με τις ορδές του πλησιάζει απειλητικά, οι ευγενείς μαζεύουν έναν δαιμονικό στρατό και προσπαθούν να παγιδέψουν έναν ριψοκίνδυνο τυχοδιώκτη, ο οποίος είναι ικανός να βρει το μυθικό αντικείμενο που θα τους κάνει βασιλιάδες.
Όπως ενδεχομένως έχω ξαναπεί, δεν είμαι φίλος του είδους του fantasy και γενικότερα οι ιστορίες που περιέχουν δράκους, σπαθιά και μάγους, δεν μ’ ενθουσιάζουν ιδιαίτερα. Η περίληψη δεν με βοήθησε να σκεφτώ ότι το εν λόγω comic θα είναι στα άμεσα αναγνώσματά μου, καθώς, λίγο έως πολύ, κάτι παρόμοιο έχουμε ξαναδεί ή διαβάσει.
Πλησιάζοντας το περίπτερο της WebComics στο AthensCon, το μάτι μου έπεσε τυχαία στο εσωτερικό των σελίδων της έκδοσης. Αυτό ήταν. Αγόρασα τον πρώτο τόμο της ιστορίας πάραυτα. Μέχρι εκείνη τη στιγμή, η εκδοτική δεν μας είχε προϊδεάσει, καθώς δεν είχε αφήσει να διαρρεύσει τίποτα από το εσωτερικό του έργου στο internet. Tο εκπληκτικό artwork με θάμπωσε! Οι γεμάτες σελίδες του τόμου, με τις εντυπωσιακές χρωματικές επιλογές και σκιάσεις, αλλά και με την άρτια τεχνική, με έκαναν να τον ξεφυλλίσω αρκετές φορές, πριν ξεκινήσω να διαβάζω το κείμενο, το οποίο, πραγματικά εντυπωσιασμένος από την εικόνα, είχα σχεδόν ξεχάσει ότι υπάρχει.
Όπως ήδη ανέφερα, η σχέση μου με την επική φαντασία δεν είναι η καλύτερη. Όμως, η παρουσία όλων των στοιχείων εκείνων που περιλαμβάνει μια σωστά στημένη ιστορία του είδους, όπως δράκοι, ξωτικά, δαίμονες, σπαθιά, τόξα, μάγοι και ξόρκια, δεν με κούρασε με τετριμμένες αναφορές ή υπερβολική χρήση. Γίνεται μια ωραία και σταδιακή εισαγωγή των χαρακτήρων και των πρωταγωνιστών, ενώ το παρασκήνιο της ιστορίας αποκαλύπτεται τμηματικά, διατηρώντας την απαραίτητη μυστικότητα και εντείνοντας το ενδιαφέρον για τη συνέχεια. Ο πρώτος τόμος, όπως ήταν αναμενόμενο, κλείνει σε κομβικό σημείο για την εξέλιξη της ιστορίας, προμηνύοντας ότι η συνέχεια θα είναι ενδιαφέρουσα.
O κόσμος της επικής φαντασίας απαιτεί μεγάλη προσπάθεια για να αποδοθεί το περιβάλλον του. Ο σκοπός, άλλωστε, είναι να μεταφερθούμε εκεί όπου ξόρκια και φανταστικά-μυθολογικά πλάσματα δεν μοιάζουν απλώς αληθινά, αλλά είναι. Δεν ξέρω πόσο κόπιασε ο Βασίλης Ζήκος για να φιλοτεχνήσει ΤΟ ΧΡΙΣΜΑ ΤΟΥ ΣΚΟΤΟΥΣ, ξέρω όμως ότι οι κόποι του απέδωσαν. Γυρνώντας τις σελίδες, για μια στιγμή σκέφτηκα ότι κρατώ στα χέρια μου τη μεταφρασμένη έκδοση κάπου έργου μεγάλης αμερικανικής εταιρίας. Η δουλειά του δημιουργού, αλλά και όσων εργάστηκαν για την υλοποίηση αυτής της πραγματικά πολύ προσεγμένης έκδοσης, έφεραν αυτό το εξαιρετικό αποτέλεσμα.