Top 100 Marvel Comics

50-41: Bringing Out The Dead Mutants
48

X-Men: Mutant Massacre

1986WritersChris Claremont, Louise Simonson, Walter Simonson, Ann NocentiArtistsJohn Romita Jr., Walter Simonson, Sal Buscema, Rick Leonardi, Alan Davis, , Terry Shoemaker, Jon BogdanoveMarvel Comics

To 1986, στις σελίδες των τριών X-titles (UNCANNY X-MEN, X-FACTOR και NEW MUTANTS) και σε άλλους τίτλους της Marvel (POWER PACK, THOR και DAREDEVIL), αποτυπώθηκε το, κατά τη γνώμη μου, πιο υποτιμημένο crossover στην Ιστορία των comics: το MUTANT MASSACRE. Στις σελίδες του, παρακολουθήσαμε, για μια ακόμη φορά, μια ολόκληρη γενοκτονία – αλλά όχι σαν ανάμνηση, όπως αυτή των Εβραίων που βασάνιζε τον Magneto, όχι σαν εφιαλτικό ενδεχόμενο, όπως αυτή του “Days Of Future Past”, αλλά ούτε και πίσω από τα panels, όπως αυτή που πραγματοποίησε η Phoenix Force. Είδαμε μια γενοκτονία panel προς panel, με τους Marauders να αποδεκατίζουν τους Morlocks μέσα στο σπίτι τους και να αποδεικνύονται τραυματική απειλή και για πολλούς από τους X-Men.

Η αφήγηση, άλλωστε, δεν ακολούθησε την πεπατημένη, που ήθελε τους X-Men να ξεπερνούν τις δυσκολίες και να ξεμπερδεύουν με την απειλή των Marauders στο τέλος της ιστορίας. Λίγες σελίδες μετά τα panels με τα πτώματα των άτυχων Morlocks, είδαμε την Kitty Pryde παγιδευμένη στη δύναμή της, τον Wolverine εκτός εαυτού, τον Nightcrawler και τον Colossus βαριά τραυματισμένους και τον Angel σχεδόν σταυρωμένο, κρεμάμενο από τα πληγωμένα φτερά του.

Η βιαιότητα στις σκηνές του MUTANT MASSACRE είναι δεδομένη, αλλά βγαλμένη από την πραγματικότητα – όσο παράδοξο κι αν ακούγεται. Οι δημιουργικές ομάδες αποτύπωσαν ρεαλιστικές σκηνές βίες, όχι με σκοπό να σοκάρουν, αλλά να δείξουν τη σκληρή πραγματικότητα όπως είναι. Και η απουσία επίλυσης και happy ending, στοίχειωσαν για πολλά χρόνια τους X-titles. Άλλωστε, ακόμη και το ότι οι X-Men σώθηκαν (κάποιοι με πολύ ακριβά τιμήματα), δεν έφερε πίσω τους νεκρούς Morlocks…

#50 #49 #48 #47 #46 #45 #44 #43 #42 #41