Days Of Hate #1

Η δυστοπία του παρόντος

Σε πέντε χρόνια, οι Η.Π.Α θα έχουν χωριστεί στα δυο, καθώς ένας βίαιος εμφύλιος θα έχει ξεσπάσει. Η κοινωνία, όπως συμβαίνει συνήθως σε αυτές τις περιπτώσεις, θα έχει διχαστεί. Ακόμη και αγαπημένα ζευγάρια θα βρεθούν σε διαφορετικά στρατόπεδα. Όλα αυτά συμβαίνουν γιατί ακροδεξιές και παραστρατιωτικές ομάδες, με τις πλάτες του κράτους, εφαρμόζουν την μισαλλοδοξία τους πάνω σε όσες κοινωνικές ομάδες κρίνουν σκόπιμο. Επισήμως, λειτουργούν στρατόπεδα “εργασίας”, με κριτήρια φυλετικά, θρησκευτικά, κοινωνικά ή σεξουαλικής επιλογής. Το αστυνομικό κράτος έχει επιβληθεί σε κάθε πτυχή της καθημερινότητας, κάνοντας σαφές ότι ο νέο-φασισμός έχει εγκαθιδρυθεί για τα καλά στην Αμερική. Οι εναλλακτικές είναι περιορισμένες – είτε υποτάσσεσαι, είτε επαναστατείς. Η Amanda και η πρώην σύζυγός της, Huian, επιλέγουν η κάθε μια το δικό της δρόμο. Η πρώτη επαναστατεί και κυνηγά φασίστες με σκοπό να τους εξοντώσει, η δεύτερη συνεργάζεται με τις αρχές για να εντοπιστεί η πρώην σύζυγός της.

Η μεγάλη επιτυχία του DAYS OF HATE είναι ότι παρουσιάζει μεν μια μελλοντική πραγματικότητα, ωστόσο το κλίμα της δεν είναι αυτό το φοβερό και τρομερό δυστοπικό, μετά-αποκαλυπτικό περιβάλλον, αλλά η όσο το δυνατόν πιθανότερη εκδοχή του σήμερα. Με απλά λόγια, το μέλλον που παρουσιάζει το comic είναι τρομακτικό, γιατί είναι πραγματικά πολύ κοντά, και, ίσως, μοιάζει ορισμένες φορές με το παρόν μας.

Ταυτόχρονα, επιχειρείται μια εξαιρετική παρουσίαση της κλιμάκωσης της κατάστασης αυτής, σταδιακά, χωρίς να καταλαβαίνουμε τις αλλαγές, εξιστορώντας μέσα από τις σελίδες του πρώτου τεύχους, την έννοια της φράσης “ο φασισμός έρχεται σιγά-σιγά”. Την ίδια στιγμή, αποτυπώνονται οι αντιφάσεις της ζοφερής αυτής πραγματικότητας, όπως το γεγονός ότι η Huian, ένα εν δυνάμει θύμα της μισαλλοδοξίας, συνεργάζεται με τους πιθανούς διώκτες της, προκειμένου να τους βοηθήσει να εντοπίσουν μια αντάρτισσα, υποκινούμενη αποκλειστικά από το μίσος της προς την πρώην σύζυγο.

Ο τίτλος, λοιπόν, δικαιολογεί όλο το φάσμα της ιστορίας, τουλάχιστον σε αυτό το πρώτο τεύχος. Η τεχνική της αφήγησης είναι ιδανική και δίνει στο ενδιαφέρον περιεχόμενο, πεδίο για ανάπτυξη, και φαίνεται ότι τα τεύχη που θα ακολουθήσουν θα έχουν αξιόλογη εξέλιξη.

Το artwork του Κροάτη Danijel Zezelj, προσωπικά, μου αρέσει πολύ και όσοι θυμάστε τη δουλειά του σε σειρές όπως τα DMZ, AMERICAN VAMPIRE, LOVELESS, NORTHLANDERS και STARVE, σίγουρα θα σας έχουν μείνει στη μνήμη το γεμάτο ένταση σχέδιό του και ο χαρακτηριστικός τρόπος με τον οποίο επιλέγει τα χρώματα και τις σκιάσεις. Εξαιρετικά εντυπωσιακές οι σελίδες με τα πλάνα των μεγαλουπόλεων, καθώς και οι χαρακτηριστικές μινιμαλιστικές στιγμές με τους χαρακτήρες του έργου.

Η νέα σειρά της Image, με αυτό το ενδιαφέρον θρίλερ πολιτικής φαντασίας, θα μας κρατήσει συντροφιά όλο το 2018 και συνολικά για 12 τεύχη. Απ’ ότι φαίνεται, έχει να πει κάτι ενδιαφέρον και με ωραίο τρόπο.