Crude #1

Ο Piotr Petrovich ανέκαθεν ζούσε διπλή ζωή, προσποιούμενος τον αθώο οικογενειάρχη και τίμιο επαγγελματία, ενώ παράλληλα εργαζόταν και ως πληρωμένος φονιάς. Αποτέλεσμα της επιλογής του αυτής ήταν να απομακρυνθεί από την οικογένειά του και ιδιαίτερα από τον γιο του, τον Kiril. Όταν η σωρός του Kiril, που είχε επιλέξει να φύγει από την πόλη τους για να βρει μια καλύτερη ζωή, επιστρέφει στο κατώφλι του, ο Piotr αναγκάζεται να μυηθεί ξανά στον παλιό του τρόπο ζωής, αναζητώντας την αλήθεια για τον γιο του και τον δολοφόνο του παιδιού του.

Το νέο comic του Steve Orlando είναι στην βάση του μια ιστορία εκδίκησης. Αλλά το πρώτο τεύχος του mini series αρχίζει αρκετά χλιαρά. Ο Orlando μας δίνει λίγες εξελίξεις και η μεγαλύτερη από αυτές, ο θάνατος του Kiril, ουσιαστικά σποϊλάρεται από την επίσημη σύνοψη της πλοκής που δίνει η Image. Το γενικό concept πάντως παρουσιάζει ενδιαφέρον, αν και σίγουρα όχι πολύ πρωτότυπο — προσωπικά, μου θυμίζει το βιβλίο THE BLADE ARTIST, στο οποίο ο Francis Begbie του TRAINSPOTTING, πλέον ένας νομιμόφρων πολίτης που ζει στην Αμερική, επιστρέφει στις ΗΠΑ για να εκδικηθεί τον θάνατο του γιου του, ενός παιδιού που δεν γνώριζε σχεδόν καθόλου. Αρκετοί παραλληλισμοί θα μπορούσαν να γίνουν και με την ταινία TAKEN, με τον Liam Neeson.

Αυτό που με προβληματίζει περισσότερο στο CRUDE είναι ότι δεν μαθαίνουμε πολλά για τους πρωταγωνιστές της ιστορίας, ένα βασικό σφάλμα εκ μέρους του συγγραφέα. Πέρα από μερικές στερεοτυπικές απεικονίσεις, με τον Piotr να είναι ο κλασικός απόμακρος και απογοητευμένος μεσήλικας και τον Kiril ο επαναστάτης νέος, το comic δεν εξερευνά ιδιαίτερα τις προσωπικότητες των ηρώων, με αποτέλεσμα η ιστορία να μην κεντρίζει εύκολα την προσοχή του αναγνώστη (πράγμα που γίνεται χειρότερο από την έλλειψη δράσης, αλλά και τους μέτριους διαλόγους μεταξύ των χαρακτήρων). Αν και υπάρχουν μερικά καλογραμμένα panels, το CRUDE #1 στο σύνολό του είναι πάνω-κάτω αδιάφορο.

ευτυχώς, το σχέδιο του Garry Brown δεν κυμαίνεται στην ίδια κλίμακα. Αν και δεν είναι ιδιαίτερα λεπτομερές, υπάρχουν ορισμένα πολύ όμορφα panels, στα οποία φαίνεται ξεκάθαρα το ταλέντο του Brown και αυτά είναι κυρίως όσα αποτυπώνουν τον πόνο και την απογοήτευση του Piotr, του κεντρικού πρωταγωνιστή.

Συνοψίζοντας, το CRUDE #1 είναι αρκετά μέτριο. Αν η σειρά συνεχίσει στους ίδιους τόνους, θα καταλήξει αρκετά απογοητευτική. Μακάρι να βελτιωθεί, γιατί η ιστορία φαίνεται να έχει ψωμί. Ρίξτε του μια ματιά, δεν χάνετε κάτι. Γενικά, πάντως, υπάρχουν και πιο ενδιαφέροντα comics εκεί έξω, που αξίζουν περισσότερο τον χρόνο και τα χρήματά σας.