Green Arrow #40

Green Arrow #40

Αν και το DC REBIRTH ανανέωσε, σε σημαντικό βαθμό, το ενδιαφέρον μου για τον δημοφιλή υπερήρωα, η αποχώρηση του προηγούμενου creative team δεν κατάφερε να διατηρήσει το ενθουσιασμό μου για τη σειρά στα ίδια επίπεδα, με το παρόν arc των δύο τευχών, τελικά, να κλείνει κάπως απογοητευτικά. Ο Green Arrow συνεχίζει την περιπέτειά του στο πλασματικό κράτος του Rhapastan, ενάντια στους ανήλικους δικτάτορες, έχοντας στο πλευρό του, πλέον, και την αντίσταση, που επίσης αποτελείται από εφήβους, οι οποίοι και ζητούν τη βοήθεια του για να ανατρέψουν το καθεστώς.

Κι εκεί που το προηγούμενο τεύχος κατάφερε να δημιουργήσει πολλές υποσχέσεις, το παρόν δεν στέκεται επάξια, και ο βασικότερος λόγος είναι πως όλα συμβαίνουν πάρα πολύ γρήγορα. Οι συγγραφείς βιάζονται να κλείσουν την ιστορία, και ο ρυθμός είναι τόσο γρήγορος, που σε κάποια σημεία δημιουργείται ένα χάος. Και αυτή η ταχύτητα και το χάος δημιουργούν μια δυσαρέσκεια.

Από την άλλη, το σχέδιο του Marcio Takara είναι αρκετά σκοτεινό και ατμοσφαιρικό, ταιριάζει απόλυτα στον τόνο της ιστορίας που θέλουν να δώσουν οι συγγραφείς, και δεν χάνεται μέσα στο χάος της πλοκής, αλλά αντιθέτως φαίνεται να ενισχύεται. Αν δινόταν επιπλέον χώρος και σελίδες να αναπτυχθεί η ιστορία, πιθανώς να διαβάζαμε ένα καλύτερο τεύχος, αλλά με αυτά τα δύο τεύχη, προς το παρόν, νοσταλγούμε το προηγούμενο creative team.