Ο Ταλαντούχος Κύριος Lee

Την περασμένη Δευτέρα, η Marvel κατάφερε και πάλι να βρεθεί στο προσκήνιο, καθώς θαυμαστές των comics, σινεφίλ, αλλά και απλοί άνθρωποι πληροφορήθηκαν το θάνατο του μεγάλου Stan Lee. Αν και λανθασμένα κάποια δημοσιογραφικά sites αποδίδουν σε αυτόν την ίδρυση της εκδοτικής, οι παρανοήσεις τους είναι δικαιολογημένες, αν σκεφτεί κανείς πόσο συνδεδεμένη με τη Marvel ήταν η προσωπικότητα του Stan Lee. Για πολλούς, ο Stan Lee ήταν η Marvel. Άλλοι θα πουν ότι αυτή η φράση αδικεί τεράστιους δημιουργούς σαν τον Jack Kirby και τον Steve Ditko (ο οποίος επίσης απεβίωσε πρόσφατα, χωρίς ο θάνατος του να ταράξει το παγκόσμιο συναίσθημα όπως αυτός του Stan), όμως, αν δεν έκρυβε αλήθειες μέσα της, τότε δεν θα γράφονταν τόσα άρθρα και δε θα σχεδιάζονταν τόσες σελίδες για τη προσφορά του μεγάλου οραματιστή και ιδιοφυούς μαρκετίστα που μετέτρεψε την ανερχόμενη Timely Comics στoν κολοσσό που ονομάζεται Marvel.

O Stanley ξεκίνησε στην Timely ως βοηθός στα εφηβικά του χρόνια μέσω μιας οικογενειακής γνωριμίας, τότε που ονειρευόταν να γράψει το “Μεγάλο Αμερικανικό Μυθιστόρημα”. Το επιχειρηματικό του δαιμόνιο και οι φιλοδοξίες του δεν άργησαν να φανούν και σύντομα πήρε προαγωγή σαν editor και δε σταμάτησε πότε να σκαρφαλώνει καινούργιες κορυφές, καταφέρνοντας να γίνει εκδότης της Marvel, σύμβολο της pop κουλτούρας και παππούς πολλών υπερηρώων, μεταξύ των οποίων οι Fantastic Four, ο Iron Man και ο Spider-Man. Ίσως η πιο σημαντική θέση του, η οποία εμπότισε την φιλοσοφία της Marvel και επηρέασε εκατομμύρια θαυμαστές σε ολόκληρο τον κόσμο, είναι ότι όχι μόνο δεν είναι λάθος για έναν υπερήρωα να έχει αδυναμίες, αλλά είναι ακριβώς αυτές οι αδυναμίες και τα σφάλματα που τον κάνουν ενδιαφέρον και επιδραστικό για το κοινό, το οποίο εμπνέεται τόσο από την άνοδο ενός ήρωα όσο και από τις πτώσεις. Οι ήρωες του Stan αγαπήθηκαν και αγαπιούνται γιατί οι θαυμαστές μπορούσαν να δουν τους εαυτούς τους σε αυτούς. Και ίσως και ο ίδιος ο Stan Lee να αγαπήθηκε γιατί, σαν τους χαρακτήρες τους οποίους βοήθησε να αναδειχθούν, δεν ήταν ποτέ τέλειος.

Πολλά έχουν γραφτεί για τη σχέση του Stan με τους καλλιτέχνες και σεναριογράφους της Marvel, αποδίδοντάς του την εικόνα του τσαρλατάνου που επωφελούταν από τη δουλειά των άλλων. Και ο ίδιος ποτέ δεν κατέρριψε στα αλήθεια την εικόνα του απατεωνίσκου, αλλά κατέδειξε ότι οι δημόσιες σχέσεις ήταν εξίσου απαραίτητες με το πηγαίο ταλέντο για να φτάσει η Marvel στα ύψη που διεκδίκησε. Και, επίσης, σύμφωνα με μαρτυρίες των ανθρώπων που δούλεψαν μαζί του, ο Stanley ήταν ένας αυθεντικός idea man, ο οποίος συνέβαλλε με το έξυπνο μυαλό του στην δημιουργία χαρακτήρων που αφορούσαν το κοινό που τους διάβαζε και στις ιστορίες που μεγάλωσαν γενιές και γενιές εφήβων.

Το Hollywood θα αδράξει την ευκαιρία να κάνει ταινίες για τον Stanley, καθώς οι Αμερικανοί φαίνεται να αγαπούν τις ιστορίες για τους έφηβους βοηθούς και στρατιώτες του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου που αναδείχθηκαν στη πιο διάσημη περσόνα στο χώρο των comics. Πιθανότατα, επίσης, να γράφονται και ιστορίες σχετικά με τη σχέση του Stan Lee με τον Jack Kirby, προβάλλοντας του σαν τους Thomas Edison και Nikola Tesla των comics αντίστοιχα. Προσωπικά, βρήκα αρκετό ενδιαφέρον σε ένα από τα πολλά άρθρα που γράφτηκαν αυτές τις ημέρες για τον Stan the Man. Σε αυτό, ο αρθρογράφος, από όλους τους χαρακτήρες συνδεδεμένους με το όνομα του, τον παρομοίωσε με τον Loki. Ίσως γιατί ο Stan ήξερε ότι τα υπερηρωικά comics ήταν ψέματα και παραμύθια και αναμφισβήτητα υπήρξε ένας από τους μεγάλους παραμυθάδες, ίσως επειδή αγαπήθηκε από το κοινό του παρά τις αδυναμίες του, ίσως επειδή αγαπούσε τις πλάκες και τον χαρακτήριζε το οξυδερκές χιούμορ του. Και ίσως γιατί, ακόμα κι αν έλαβε ένσημα για πράγματα τα οποία μπορεί να μη συνέλαβε ο ίδιος, ήξερε πώς να κατευθύνει τους ανθρώπους που δούλευαν μαζί του προς το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Μπορεί να μην άλλαξε το κόσμο μόνος του, λοιπόν, αλλά το έκανε η Marvel, η τεράστια μηχανή ιστοριών που ο ίδιος ανέδειξε.