Fishtown

O Camus συναντά τον Κοκκινόπουλο σε comic edition

Ιστορία

Fishtown είναι μια γειτονιά της Philadelphia. Κατά τα ιστορικά ντοκουμέντα, το 1681 ο William Penn αγόρασε τη γη και σύναψε συνθήκη ειρήνης και φιλίας με τους ιθαγενείς της περιοχής. Χάριν αυτής της συνθήκης ονόμασε την πόλη Philadelphia. Στην ευρύτερη περιοχή έδωσε το όνομά του (Penn-sylvania). Το comic βασίζεται στην πραγματική ιστορία ενός εγκλήματος που συνέβη στη γειτονιά το 2003, όταν τέσσερις έφηβοι, τρια αγόρια και ένα κορίτσι, δολοφόνησαν βάναυσα έναν συνομήλικό τους. Η ιστορία του έργου ξεκινά μετά τη σύλληψή τους και μας αποκαλύπτει όσα συνέβησαν πριν, με flashbacks, μέσα από τις αφηγήσεις των νεαρών κατηγορούμενων, όπως αυτοί καταθέτουν στον ειδικό εγκληματολόγο-ψυχολόγο. Παρακολουθούμε τις καταθέσεις και τις μαρτυρίες, μέχρι την ημέρα που οδηγούνται στη δίκη. Και εκεί το έργο τελειώνει.

Τι Mας Άρεσε

Ο Κevin Colden δημιούργησε αυτό το graphic novel, χρησιμοποιώντας πρώτη ύλη από την πραγματική ιστορία, αλλά προσέθεσε μεγάλη δόση της δικής του οπτικής πάνω στο ζήτημα. Οι χαρακτήρες του ήταν εν μέρει έτοιμοι, αλλά ο ίδιος έχτισε ένα περιβάλλον, όπου μας επιτρέπει να καταδυθούμε στην διαταραγμένη ψυχική τους κατάσταση, να δούμε μέσα από τα μάτια τους πώς βλέπουν οι ίδιοι τις πράξεις τους, τους εαυτούς τους, αλλά και τον κόσμο. Δεν μας διηγείται ένα αστυνομικό ή δικαστικό θρίλερ, αλλά μια ψυχογραφική περιπέτεια, μέσα από την ιστορία ενός εγκλήματος. Οι νεαροί εγκληματίες είναι χρήστες ναρκωτικών, προέρχονται από διαλυμένα οικογενειακά περιβάλλοντα και έχουν τάσεις αυτοκαταστροφής, ενώ ταυτόχρονα διατηρούν πλήρη συνείδηση και έχουν απόλυτη επίγνωση των ενεργειών τους. Αποδίδεται, δηλαδή, με τρόπο σαφή και εύληπτο η ιδιαιτερότητα της διαταραγμένης φύσης τους.


Η επιλογή να περιπλέκει το παρόν με τις αφηγήσεις και να μας μεταφέρει από το δωμάτιο της ανάκρισης στον τόπο και τον χρόνο των γεγονότων είναι εξαιρετική, ενώ ο συνδυασμός και η αλληλουχία των αφηγήσεων είναι πολύ πετυχημένη. Ταυτόχρονα, η επιλογή της τριχρωμίας μπλε-άσπρο-κίτρινο, με τις εμφατικές παρουσίες του κόκκινου, δημιουργεί εκείνο ακριβώς το εκφραστικό περιβάλλον που ταιριάζει στο πνεύμα του συγκεκριμένου έργου.

Κάτι ακόμα που κάνει το έργο να ξεχωρίζει, είναι το γεγονός ότι ο καλλιτέχνης, παρότι βραβεύτηκε με το βραβείο Χeric Grand για το έργο αυτό, δηλαδή ένα βραβείο που απονεμόταν σε καλλιτέχνες που οι δουλειές του ξεχώριζαν, προκειμένου αυτές να καταφέρουν να εκδοθούν, ο Colden επέλεξε να μη δεχτεί τα χρήματα και να εκδώσει ηλεκτρονικά το FISHTOWN στην κολεκτίβα webcomics ACT-I-VATE. Ωστόσο, η αξία του δεν μπόρεσε να μείνει εντελώς απαρατήρητη και το 2008 προτάθηκε για Eisner, ενώ η IDW εξέδωσε το comic και σε έντυπη μορφή.

Τι Μας Ενόχλησε

Αν εξαιρέσουμε ορισμένα σημεία, όπου το σχέδιο θα μπορούσε να είναι λίγο πιο προσεγμένο, τίποτα άλλο. Ενοχλεί και εδώ, όμως, όπως σε πολλά έργα, η ευκολία με την οποία τελικά η πραγματικότητα με την φαντασία δεν διαφέρουν.

Συνολική Εκτίμηση

H δομή, το περιεχόμενο, το στήσιμο της ιστορίας και η επιλογή της εγκιβωτισμένης αφήγησης, μέσω καταθέσεων-ομολογιών-μαρτυριών δημιουργεί μια πολύ κινηματογραφική αίσθηση. Στο ελληνικό κοινό ίσως θυμίζει τις σειρές του Πάνου Κοκκινόπουλου, όπως ο ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΚΥΚΛΟΣ, η 9η ΕΝΤΟΛΗ και ο ΤΡΙΤΟΣ ΝΟΜΟΣ. Ωστόσο, πέρα από τον πραγματικά πολύ ιδιαίτερο τρόπο εξιστόρησης, στην πραγματικότητα διαβάζουμε κάτι πολύ πιο βαθύ από την ανατομία ενός εγκλήματος. Το ψυχολογικό υπόβαθρο των πρωταγωνιστών, των βασανισμένων παιδιών που προέβησαν σε μια αποτρόπαια πράξη, στήνεται με τρόπο που θυμίζει τον Μερσώ του Albert Camus στο έργο του Ο ΞΕΝΟΣ.

Η πράξη τους τελικά δεν είχε κίνητρο τη ληστεία ή την ευχαρίστηση ή κάτι το οποίο θα μπορούσε να καταστήσει λογική την ενέργεια σε έναν εχέφρονα. Το έγκλημα έγινε επειδή μπορούσε να γίνει και στη συνέχεια η απάθεια και ο κυνισμός των πρωταγωνιστών επικυρώνει αυτό το αίσθημα κενότητας και ματαιότητας. Ταυτόχρονα, το FISHTOWN επαναφέρει στο προσκήνιο την έννοια της κοινοτοπίας του κακού, όπου οι απλοί καθημερινοί άνθρωποι είναι ικανοί για την πιο αποτρόπαια πράξη.

Παράλληλες Προτάσεις

Το ψηφιακό I RULE THE NIGHT του ίδιου καλλιτέχνη, που κάποτε δημοσιευόταν στο Zuda.

Ο ΞΕΝΟΣ του Alber Camus τόσο στην κλασική του μορφή όσο και στην πρόσφατη διασκευή του σε comic από τον Jacques Ferrandez, το οποίο κυκλοφορεί και σε ελληνική έκδοση.

Το βιβλίο της φιλοσόφου Hannah Arendt, Ο ΑΪΧΜΑΝ ΣΤΗΝ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ, στο οποίο η σπουδαία αυτή στοχαστής πραγματεύεται την “κοινοτοπία του κακού” (υπότιτλος του βιβλίου), όπου διαπιστώνεται ότι η ύπαρξη και η εκτέλεση των “κακών έργων” στον κόσμο δεν προέρχεται από κάποιους φοβερούς και τρομερούς δαίμονες, αλλά από τα “κοινά ανθρωπάκια”.