Uncanny X-Men #22

Ένα συμπαθητικό φινάλε ενός αξιοπρεπέστατου run
Snapshot Reviews: Σύντομα reviews για πρόσφατα comics που τράβηξαν την προσοχή μας. Πρώτα τεύχη, σειρές που βρίσκονται σε εξέλιξη, αλλά και λιγότερο προβεβλημένες δουλειές που αξίζει να προσέξετε.

Uncanny X-Men #22

WriterMatthew RosenbergArtistsSalvador Larroca, David MessinaPublisherMarvel Comics

Εγώ θα το πω και ας με κράξετε. Τώρα που τελείωσε, ομολογώ ότι μου άρεσε το run του Matthew Rosenberg. Τεράστιο ρόλο σε αυτό, βέβαια, έπαιξε και το artwork του Salvador Larroca, ο οποίος μας ταξίδεψε πολλά χρόνια πριν, θυμίζοντάς μας πως πρέπει να μοιάζει ένα comic των διάσημων μεταλλαγμένων.

Στο τελευταίο τεύχος, ο Cyclops έρχεται σε σύγκρουση με την Dani, η οποία και αποχωρεί, ενώ, παράλληλα, οι X-Men προσπαθούν να διαχειριστούν τη νέα πραγματικότητα, μετά τις ενέργειες της Emma Frost. Όμως, η ειρήνη θα διακοπεί απότομα, με τους μεταλλαγμένους να μπαίνουν στην τελική μάχη με τον Callahan.

Και άλλοι χαρακτήρες πεθαίνουν, καθιστώντας το συγκεκριμένο run πιθανώς το πιο θανατηφόρο στην ιστορία της σειράς. Αναρωτιέμαι, πάντως, αν αυτό ήταν κάτι που συνδέεται με την έλευση του Hickman, όπως είχε γίνει πολλά χρόνια πριν στο DOOM PATROL, δια χειρός Paul Kupperberg. Όπως και να ‘χει, το φινάλε τελικά συνδέεται με τα γεγονότα του AGE OF X: OMEGA #1 και φέρνει ξανά μαζί όλους τους εναπομείναντες X-Men.

Σχεδιαστικά, το τεύχος κινείται στα γνωστά ικανοποιητικά επίπεδα, με εξαίρεση έξι σελίδες προς το τέλος, που είτε ο Messina σχεδίασε ερήμην του Larroca, είτε ο σχεδιαστής υπέστη κάποιο mini εγκεφαλικό όσο τις σχεδίαζε και οι editors της Marvel είπαν να μην τον στενοχωρήσουν. Πάντως, η ποιοτική διαφορά είναι τρομαχτική και άκρως ενοχλητική.

Εν αναμονή της έλευσης του Hickman, οι fans των X-Men νομίζω πως ελπίζουν για την επιστροφή των χαρακτήρων στις μέρες της δόξας τους, μακριά από τα ατοπήματα όλης της τελευταίας δεκαετίας. Άντε να δούμε…