The Wicked + The Divine #45

The Wicked + The Divine #45

Το WICKED + DIVINE ξεκίνησε πριν από περίπου πέντε χρόνια και με αυτό το τεύχος ο κύκλος του κλείνει. Περισσότερο από κάθε άλλο, εδώ έχουμε έναν επίλογο, έναν αποχαιρετισμό. Μεταφερόμαστε σαράντα χρόνια μετά τα τελευταία γεγονότα, όπου οι επιζήσαντες “Θεοί” συναντιόνται στην κηδεία ενός από αυτούς.

Δεν υπάρχουν πολλά περισσότερα να ειπωθούν, δεν ξέρω καν αν έχει νόημα. Το προηγούμενο τεύχος έκλεισε με ένα τύπου “cliffhanger”, όπου θα μαθαίναμε την ετυμηγορία της δίκης. Ποτέ δεν το μάθαμε. Έχει, όμως, σημασία; Όλη η ιστορία είχε να κάνει με αυτούς που έλαμπαν για δυο χρόνια κι έπειτα πέθαιναν, όχι για το τι έγινε μετά. Η σειρά τελειώνει με τις σκέψεις της Laura και ένα σπάσιμο του Τετάρτου Τοίχου. Εκεί, καλεί τον αναγνώστη να γίνει μέρος της ιστορίας, αλλά και ταυτόχρονα να την υπερβεί, φτιάχνοντας το μέλλον (με τη βοήθεια κάποιων κενών σελίδων για… να κλείσει εκείνος το comic;)

Για τη δουλειά του Jamie McKelvie δεν θα πω πολλά. Η σειρά είναι τόσο “δική του” όσο και του Kieron Gillen. Τα πάντα στον κόσμο του comic φαίνονται έτσι γιατί αυτός τα σχεδίασε έτσι. Μαζί με τα χρώματα του Matthew Wilson.

Αποχαιρετισμός, λοιπόν, για μια σειρά η οποία, αν δεν μπορέσω να το πω ξανά, “έπιασε” τη δεκαετία των 2010s όσο καμία άλλη. Ομολογώ πως κάποιες φορές δεν την καταλάβαινα, όμως μια δεύτερη ανάγνωση στό σύνολό της, είναι σίγουρα μέσα στο πρόγραμμα.

“It’s never going to happen again. Something else will. The future is a…”