Top 100 Comics Of The 10s

40-31: Gimme Patience

34

Ganges

2011-2017Writer/ArtistKevin HuizengaFantagraphics Books, Αυτοέκδοση

Στο δικό μου μυαλό, δεν υπάρχει κανείς δημιουργός comics, ο οποίος πρωτοεμφανίστηκε τα τελευταία 20 χρόνια, που να έχει κατορθώσει να αφήσει τόσο σημαντικό και πρωτοποριακό έργο, όσο ο Kevin Huizenga. Μπορεί η επιρροή στους σύγχρονούς του να μην είναι τόσο μεγάλη όσο αυτή των ιερών τεράτων της προηγούμενης γενιάς (Dan Clowes, Chris Ware, Seth, κ.λπ.) και η διείσδυσή του στο mainstream να λογίζεται από μικρή έως ανύπαρκτη (οι πιθανότητες να δούμε κινηματογραφική μεταφορά των comics του είναι περίπου 0,0001%), αλλά ο τρόπος που χειρίζεται και χρησιμοποιεί το λεξιλόγιο και τις ιδιαιτερότητες της Ένατης Τέχνης, για να διηγηθεί τις ιστορίες του, είναι μοναδικός.

Παράλληλα, ο Huizenga είναι πλέον ένας από τους ελάχιστους cartoonists που προσπαθούν πραγματικά να εξελίξουν το Μέσο, αναζητώντας διαφορετικούς και καινοτόμους τρόπους έκφρασης, τεστάροντας διαρκώς τις δυνατότητες που προσφέρει η Τέχνη των comics σε όποιους ενδιαφέρονται να την εξερευνήσουν λίγο παραπάνω και όχι απλά “να πουν μια ιστορία”. Ένας αντικομφορμιστής δημιουργός, που οι δουλειές του δεν παρουσιάζονται στα comics επειδή “έτσι έτυχε” ή ήταν πιο εύκολο (γιατί δεν είχε, για παράδειγμα, οικονομική δυνατότητα να κάνει short films ή δεν βρήκε κάποιον εκδότη πρόθυμο να δημοσιεύσει το “great American novel” του), αλλά γιατί δεν θα μπορούσαν να υπάρξουν σε κανένα άλλο Μέσο. Pure comics, 100%.

Στα τρία τεύχη (#4-6) του GANGES που κυκλοφόρησαν σε αυτή τη δεκαετία, ο Huizenga πατάει πάνω στις γερές βάσεις που είχε θέσει στα 00s, και όχι μόνο δεν δείχνει κανένα σημάδι κορεσμού ή επανάληψης, αλλά φαίνεται να εξελίσσεται και να ανθίζει συνεχώς, εφευρίσκοντας πάντα νέους τρόπους για να αποδείξει, σε όσους προτίθενται να τον (παρ)ακολουθήσουν, ότι η δύναμη του Μέσου είναι ανεξάντλητη. Μάλιστα, το γεγονός ότι πλέον εκδίδει μόνος του το comic, με τη Fantagraphics να βοηθάει απλά στη διανομή μέσω Diamond, μοιάζει να τον έχει απελευθερώσει ακόμη περισσότερο (όχι πως ήταν ποτέ ιδιαίτερα περιορισμένος) και να τον σπρώχνει σε ακόμα πιο “δύσκολους”, αλλά εξαιρετικά ενδιαφέροντες, δρόμους.

#40 #39 #38 #37 #36 #35 #34 #33 #32 #31