Top 100 Comics Of The 10s

Optic Nerve (Killing And Dying)

Τρία μόλις τεύχη του OPTΙC NERVE (12, 13, 14) κυκλοφόρησε o Tomine μέσα στη δεκαετία (και τα συγκέντρωσε στο KILLING AND DYING), αλλά ήταν αρκετά για να βρεθεί σε μια αρκετά ψηλή θέση στο Top μας και, μάλιστα, σε μια θέση αρκετά καλύτερη από αυτή που είχε βρεθεί την προηγούμενη δεκαετία (55) στο Top 100 μας. Και πιστεύω πως η σχετική αυτή άνοδος είναι απόλυτα δικαιολογημένη.

Στα τεύχη αυτά θα βρούμε ιστορίες με διαφορετικούς χαρακτήρες, όπως μια νεαρή που η ομοιότητα της με μια διασημότητα της δυσκολεύει τη ζωή, έναν ιδιαίτερο καλλιτέχνη που αγωνιά για το πόσο καλός είναι ή έναν πατέρα μιας κοπέλας που αποφασίζει να κάνει καριέρα σαν standup comedian και πολλούς άλλους. O Tomine καταφέρνει να μας δίνει δυνατές ιστορίες, θυμίζοντας πως πέρα από το να είναι εξαιρετικός artist έχει και την ικανότητα να επιλέγει μικρές φαινομενικά ασήμαντες, αλλά ιδιαίτερα αποκαλυπτικές σκηνές. Κυρίως, όμως, μας υπενθυμίζει πως ως ένας καταπληκτικός δημιουργός comics έχει μια μοναδική και εξαιρετική αίσθηση ρυθμού.

Σε μια εποχή (τις αρχές των 10s), λοιπόν, που οι περισσότεροι ανεξάρτητοι δημιουργοί αποφάσιζαν να σταματήσουν την κυκλοφορία των τευχών τους και να αφοσιωθούν σε πολυτελή “graphic novels”, ο Tomine όχι μόνο επέμεινε στα comics, αλλά ξαναγύρισε και στις μικρές και διαφορετικές ιστορίες. Είναι, μάλιστα, ιδιαίτερα ενδιαφέρον πώς διαφοροποιεί το σχεδιαστικό του στιλ ανάμεσα σε αυτές τις ιστορίες, απηχώντας το ύφος δημιουργών όπως ο Jaime Hernandez, ο Sammy Harkham ή ο Jordan Crane, για να δώσει την αίσθηση της ανεξάρτητης ανθολογίας που άνθισε τη δεκαετία του ‘90. Και το κατάφερε για αυτά τα τρία εξαιρετικά τεύχη. Για να πούμε, όμως, και του στραβού το δίκιο, η επιμονή του αυτή δεν κράτησε και η επόμενη δουλειά του (που έχει ήδη ανακοινωθεί) θα κυκλοφορήσει σαν πολυσέλιδο hardcover.