Top 50 Newspaper Comic Strips

5-1: Little Snoopy in Coconinoland

Φτάσαμε στο τέλος αυτής της μνημειώδους αντίστροφης μέτρησης, όπου και θα μάθουμε τα πέντε κορυφαία newspaper comic strips όλων των εποχών, τουλάχιστον σύμφωνα με τη δική μας συντακτική ομάδα! Ελπίζουμε να το απολαύσατε όσο και εμείς!

5

Calvin And Hobbes

1985-1995Writer/ArtistBill WattersonUniversal Press Syndicate

Έχω γράψει πολλά άρθρα και reviews και tops για το comicdom.gr, αλλά πρώτη φορά τρέμω μπροστά στο βάρος της ευθύνης, καλούμενη να μιλήσω για το CALVIN AND HOBBES. Γιατί το συγκεκριμένο strip είναι από αυτές τις σπάνιες περιπτώσεις που το comic ξεπερνά όλα τα όρια και μετουσιώνεται σε ένα άρτιο έργο τέχνης, που αγγίζει την λογοτεχνία, τη φιλοσοφία, την αισθητική, την ψυχολογία. Ναι. Το CALVIN AND HOBBES είναι όλα αυτά και πολλά περισσότερα.

Όταν το strip του Bill Waterson έκανε την εμφάνισή του, έκανε κάτι που κανένα άλλο δεν είχε κάνει μέχρι τότε. Και όταν, σχεδόν δέκα χρόνια μετά, είπε το οριστικό αντίο, άφησε μια τρύπα στο είδος και στις ζωές πολλών ανθρώπων, που τίποτα δεν μπόρεσε να αντικαταστήσει.

Το CALVIN AND HOBBES ακολουθεί τις περιπέτειες του Calvin, ενός ξανθομάλλικου 6χρονου αγοριού και του Hobbes, της κούκλας τίγρη που ο πιτσιρικάς έχει. Βασικά, ο Hobbes είναι μια κούκλα για όλους τους άλλους – τόσο τους υπόλοιπους χαρακτήρες του strip, όσο και για εμάς τους αναγνώστες. Για τον Calvin, είναι μια ολοζώντανη, μεγάλη τίγρη που μιλάει. Αυτό, από μόνο του, είναι ένα υπέροχο εύρημα, που μιλά για την παιδική φαντασία και πότε τη χάνουμε, ένα σχόλιο για την βαρετή, μουντή ζωή μας και πόσο μπορεί η φαντασία μας να την πλουτίσει.

Ο Calvin – και εδώ μιλάει πια η μαμά μέσα μου – είναι μια γλύκα. Ένα πλασματάκι όλο φαντασία, που παρά τα στραβά του (είναι λίγο σατανάς και αθεράπευτα τεμπελάκος), μπορεί να πει τις πιο βαθιές σοφίες διατηρώντας την παιδική του αθωότητα. Είναι ένα πραγματικό αγόρι, σε βαθμό του να πιστεύεις ότι, δεν μπορεί, κάπου εκεί έξω υπάρχει όντως ένα ξανθό παιδάκι που μιλάει με μια τιγρη.

Ο Hobbes από την άλλη, με την απίστευτη γοητεία που έχουν τα άγρια αιλουροειδή, είναι λιγότερο – όπως οφείλει – απτός και πραγματικός. Είναι μια ιδέα, μια έννοια και δεν έχει τόσο διακριτό χαρακτήρα, όχι γιατί ο δημιουργός αδυνατούσε, ή αμέλησε να του δώσει έναν, αλλά γιατί έτσι επέλεξε. Ο Hobbes θα μπορούσε να είναι ο φανταστικός φίλος οποιουδήποτε από εμάς.

Το strip μιλάει για όλα. Για τη φιλία και την αγάπη, τη φαντασία και την πραγματικότητα, τη ζωή και τον θάνατο, την ελευθερία και τα όρια, τον καταναλωτισμό, τη θρησκεία, το εκπαιδευτικό σύστημα και εκατομμύρια άλλα ζητήματα. Ναι, δεν είναι για παιδιά και είμαι σίγουρη ότι σε κάποια από τα strips ένα παιδί θα χρειαζόταν μέχρι και… λεξικό. Αλλά ταυτόχρονα είναι. Γιατί το CALVIN AND HOBBES είναι αθώο. Παραμένει αθώο και ας ανακατεύεται με όλα αυτά τα δύσκολα ζητήματα, γιατί έχει κάτι που κάθε παιδί έχει. Όρεξη για εξερεύνηση.

Χωρίς να χρειαστεί να κουνηθεί από το θρανίο του, ο Calvin ταξιδεύει, με όχημα την αχαλίνωτη φαντασία του, σε άλλους πλανήτες, στα βάθη του ωκεανού, σε ζούγκλες και στις άκρες του κόσμου. Μετατρέπεται σε κυβιστικό έργο, σε ποίημα του Poe, σε ιμπρεσσιονιστικό πίνακα και ό,τι άλλο μπορεί να αγγίξει η βαθιά καλλιτεχνική φύση του δημιουργού του, που μάλλον διατήρησε εκείνη την παιδική ανάγκη για ανακαλύψεις.

Ο Calvin με τον πιστό του Hobbes κυλάνε με ένα έλκηθρο και, εκεί που δε το περιμένεις, αναρωτιούνται αν η ζωή έχει νόημα και αν η τέχνη δίνει νόημα σε αυτή τη ζωή. Αυτό που ξέρω εγώ είναι ότι το CALVIN AND HOBBES έδωσε νόημα σε πολλούς από εμάς.

#5 #4 #3 #2 #1