Top 100 Comics Of The 70s: 50-41

Whoever knows where fear lurks, burns at the touch of the... Shadow?
42

Legion Of Super-Heroes

1977-1979WriterPaul LevitzArtistsJames Sherman, Michael Netzer, Walt Simonson, Jim Starlin, Alan Kupperberg, Howard Chaykin, Arvell Jones, Joe StatonDC Comics

Το δεύτερο πέρασμα του Paul Levitz από το LEGION OF SUPER-HEROES (από το καλοκαίρι του 1981 έως αυτό του ’89) είναι ένα από τα 4-5 προσωπικά αγαπημένα μου comics όλων των εποχών. Ενδεχομένως ναι είναι και το πιο αγαπημένο, all things considered. Ειλικρινά, όμως, ακόμα και αν προσπαθήσω να το κρίνω με “αντικειμενικά κριτήρια”, πιστεύω πως είναι αδιαμφισβήτητα ένα από τα πιο ενδιαφέροντα, πιο καλοφτιαγμένα και πιο ολοκληρωμένα superhero runs που έχουν κυκλοφορήσει ποτέ!

Το πρώτο πέρασμα του σπουδαίου συγγραφέα και “κομιξάνθρωπου”, αυτό στα τέλη της δεκαετίας του ’70, το οποίο και μας απασχολεί στο παρόν Top 100, μπορεί να μη φτάνει στα ίδια επίπεδα, αλλά είναι σαφέστατα ένα πολύ καλογραμμένο υπερηρωικό comic, το οποίο προχωράει όμορφα τον μύθο των Legioannaires και συνεισφέρει τα μέγιστα στην ωρίμανση του τίτλου και των χαρακτήρων, θέτοντας γερές βάσεις (στις οποίες πάτησε και συνεισέφερε σε πολύ μεγάλο βαθμό ο σχεδόν σύγχρονος του Levitz στον τίτλο, Gerry Conway), η οποία θα ολοκληρωνόταν, με θεαματικά αποτελέσματα, λίγα χρόνια αργότερα, στη “Χρυσή”, για τους ήρωες του 30ου Αιώνα του DC Universe, δεκαετία του ’80.

Ο Levitz δουλεύει πολύ προσεκτικά με τις προσωπικότητες των ηρώων, αναπτύσσει τους λιγότερο προβεβλημένους από αυτούς, πλέκει πολύ όμορφες και απολύτων οργανικές σχέσεις μεταξύ των μελών της ομάδας και αρχίζει να παρουσιάζει πιο σοβαρά, ενήλικα προβλήματα, τόσο στο υπερηρωικό κομμάτι των ιστοριών, όσο και στην προσωπική ζωή των χαρακτήρων. Οι διάλογοι, αρκετά ρεαλιστικοί για τα δεδομένα της DC στη δεκαετία του ’70, όπου ακόμα οι flagship τίτλοι και χαρακτήρες έπρεπε να απευθύνονται και σε παιδιά προεφηβικής ηλικίας (ή τουλάχιστον έτσι πίστευαν οι editors), συχνά κρύβουν μικρά υπονοούμενα, που μπορεί να περνάνε πολύ ψηλά πάνω από το κεφάλι των 8χρονων, 10χρονών ή και 12χρονων αναγνωστών, αλλά μαρτυρούν πολύ περισσότερα (και πολύ πιο “πικάντικα”) σε αυτούς που βρίσκονται σε προχωρημένη εφηβεία ή έχουν ήδη ενηλικιωθεί (ναι, υπήρχαν και στα 70s μεγάλοι άνθρωποι που διάβαζαν superhero comics – απλά δεν ήταν μόνοι τους!).

Στο artwork, από τους όχι και λίγους που πέρασαν από το comic κατά τη διάρκεια αυτού του run, ξεχωρίζει σίγουρα το όνομα του James Sherman, ο οποίος σχεδίασε και τα περισσότερα τεύχη και ήταν ό,τι πλησιέστερο σε regular artist. Ένας όχι ιδιαίτερα εντυπωσιακός, αλλά πάντα αξιοπρεπέστατος σχεδιαστής, που δυστυχώς ψιλο-χάθηκε από τη δεκαετία του ’80 και μετά, κατόρθωνε να παραδίδει δουλειά σταθερής ποιότητας με ιδιαίτερο σεβασμό στους χαρακτήρες και τον κόσμο τους. Του δίνουμε έξτρα πόντους επειδή συν-δημιούργησε την Dawnstar, που σταθερά εξελίχθηκε σε fan favorite… και personal favorite του γράφοντος. Για κάτι πιο εντυπωσιακό, αναζητήστε τα τεύχη SUPERBOY AND THE LEGION OF SUPER-HEROES #250-251, στα οποία το σχέδιο (και το co-plotting) αναλαμβάνει ο τεράστιος Jim Starlin.

#50 #49 #48 #47 #46 #45 #44 #43 #42 #41