Διαβάζω αρκετά comics, βλέπω ακόμα περισσότερες ταινίες animation. Γράφω άρθρα και για τα δύο, και μ'αρέσει να γκρινιάζω για τη Disney. Μου αρέσουν τα παραμύθια, οι παστέλ παλέτες, και οι coming of age ιστορίες. Έχω μερικά προβλήματα με τα plot holes και τα κλισέ, αλλά θα έλεγα πως γενικά, παραμένω θετική και ενθουσιώδης.
Εικοσιοκτώ σελίδες δεν αρκούν, ως εισαγωγή, για να στηθεί το πρώτο κεφάλαιο, ενώ θα ήθελα, ως νέος αναγνώστης, να γνωρίσω καλύτερα τον πρωταγωνιστή, καθώς δεν μαθαίνουμε τίποτα για τον χαρακτήρα του...
Επειδή οι φίλοι μου δε με αντέχουν άλλο και δε θέλω να μείνω μόνη μου σε ετούτη τη σκληρή κοινωνία, φέτος θα γκρινιάξω σε εσάς για τα Oscars στην κατηγορία Best Animated Feature.
Ό,τι λάτρεψα στο πρώτο τεύχος, υπήρχε και εδώ, αλλά σε μικρότερερες δόσεις. Το σχέδιο είναι καλό, μα η σκηνοθεσία πιο συνηθισμένη ενώ το πλούσιο κείμενο που τόσο μου άρεσε, εδώ μου φάνηκε κάπως μπουκωμένο...
Η Enid και η Rebecca έχουν μόλις αποφοιτήσει από το λύκειο και δεν έχουν ιδέα τι θέλουν να κάνουν με τη ζωή τους, οπότε περνούν το χρόνο τους κριτικάροντας τους ανθρώπους της πόλης τους και την κουλτούρα που τις περιβάλλει...
Eνώ περίμενα να διαβάσω διαγώνια το BLACK PANTHER RISES #1, μέσα σε ένα τέταρτο, το έργο των Evan Narcisse και Paul Renaud αποτέλεσε τελικά μια πολύ καλή και αργή ανάγνωση.
To FERDINAND είναι η μεγαλύτερη οικονομική αποτυχία των Blue Sky Studios μέχρι στιγμής. Αν και δε σκόπευα να τη δω, ε, λυπήθηκα λιγάκι την έρημη την ταινία και είπα να την τσεκάρω και να γράψω ένα καλοπροαίρετο άρθρο για αυτή.
Βλέποντας τις πρώτες σελίδες του HOLY DIVER ήξερα πως είχε μια θέση στην (ηλεκτρονική) βιβλιοθήκη μου. Ένα τόσο όμορφο σχέδιο, από τη δημιουργό του αισθητικά εξαιρετικού MICROCOSMICS, δεν μπορεί να πάει χαμένο.
Το COCO είναι μια γλυκιά ταινία, που θα μπορούσε να είχε φτάσει πολύ πιο μακριά, όμως, όπως οι περισσότερες ταινίες για παιδιά, δεν απέφυγε τα τεμπέλικα κλισέ στη σκηνοθεσία, και ορισμένα στην σενάριο.
Μη με παρεξηγείτε. Η επανέκδοση της σειράς των Mike Mignola και Troy Nixey δε με αηδίασε γιατί δεν είναι καλή, αλλά μάλλον επειδή είναι ιδιαίτερα επιτυχής.
THE GRAVEDIGGERS UNION. Μετά από μια γρήγορη ματιά στο εξώφυλλο, συμπέρανα ότι πρόκειται για μια κοινωνική ιστορία, βασισμένη πιθανώς σε πραγματικά γεγονότα που συνέβησαν στο παρελθόν. Κάποιου είδους εξέγερση νεκροθάφτων ή κάτι τέτοιο. Κούνια που με κούναγε.
