Για πρώτο κεφάλαιο, δεν θα έλεγα ότι συνάντησα εκείνη τη συνταρακτική έκπληξη που θα με έκανε να διαβάσω τη συνέχεια. Ομολογουμένως, το artwork είναι καλοδουλεμένο, αλλά και πάλι δεν ήταν αρκετό να με ωθήσει να αναζητήσω το graphic novel για να διαβάσω τη συνέχεια.
Είτε μας αρέσει είτε όχι, το KNIGHTFALL άφησε ανεξίτηλο το στίγμα του, πάνω στον αγαπημένο μας νυχτεριδάνθρωπο και για όσους έχετε έχετε διαβάσει το original story, αυτό το comic είναι μια λιχουδιά για εσάς. Όλοι οι υπόλοιποι θα το βρείτε μέτριο και ίσως λίγο ακαταλαβίστικο...
Από την ανάγνωση του πρώτου τεύχους αυτής της σειράς, το 2016, είχα την αίσθηση ότι κάτι ενδιαφέρον μπορεί να προκύψει και επιβεβαιώθηκα πανηγυρικά. Χαίρομαι που αυτό εξακολουθεί να ισχύει.
Αριστοτεχνικό και εφευές μέσα στην απλότητά του, το comic συνδέει τον κόσμο των δολοφόνων με τον εξωπραγματικό κόσμο της Justice League, με έναν εξαιρετικό Garth Ennis να γράφει φυσικούς διαλόγους και να μιλάει για σημαντικά πράγματα με απλές λέξεις.
Συνεχίζοντας στο ίδιο grand επίπεδο, οι Snyder και Tynion IV παραδίδουν ένα τεύχος με μπόλικη ένταση, αγωνία και δράση, καθώς η τελική αναμέτρηση παίρνει διαστάσεις, άνευ προηγουμένου.
Η έμπνευση για το comic ήρθε από ένα παλιό επεισόδιο του ραδιοφωνικού show του Superman από το 1946, το οποίο έριξε φως στην πραγματική Ku Kux Klan, χρησιμοποιώντας της ως ανταγωνιστές στις ιστορίες του ήρωα και γελοιοποιώντας τις πρακτικές τους.
Σε μια εποχή, στην οποία το κοινό έχει ήδη εξαντληθεί απ' το να ξαναβλέπει το origin του Superman, σε μια εποχή που παρακαλάμε για λίγη καινοτομία, to YEAR ONE δεν μας δίνει τίποτα καινούριο - απλά, ανακυκλώνει δεκάδες παλιές ιδέες και κλισέ.
Αν και, προσωπικά, θα προτιμούσα για αρχή, να βλέπαμε λίγο την καθημερινότητα που μπορεί να έχει ο Marvelικός βασιλιάς της κόλασης, η ιδέα των δύο πιο διάσημων “Riders" να συνυπάρχουν στο ίδιο comic, σίγουρα μπορεί να ευδοκιμήσει.
Η επιλογή της συνάντησης αυτών των χαρακτήρων δεν έγινε μόνο με απλά εμπορικά κριτήρια. Ο Ali και ο Superman, εκτός από τη δύναμη, έχουν κοινά στοιχεία την ανυποχώρητη μαχητικότητα για τα ιδανικά τους, την προστασία των αδύναμων, αλλά και τους παράλληλους βίους τους.
Στο “Absolute Carnage” περιμέναμε να δούμε μια εξήγηση σχετικά με το τι συνέβη στον Norman Osborn έπειτα από το “Going Down Swinging”. Όμως, αυτή η αναμονή οδήγησε σε μια χλιαρή συνέχεια και σε μια άνευρη εξέλιξη.
