Οι ταινίες animation κατέχουν ξεχωριστή θέση στη ζωή μας και αποτελούν έναν από τους δυνατότερους εθισμούς, που αρχίζει στην παιδική ηλικία και δύσκολα εξαφανίζεται όταν αναπτύσσεται και αγαπιέται. Δεν μπορούσα, λοιπόν, μέλος κι εγώ του club των ΑΑ (Animation Addicts), να μη δω την τελευταία, που προβαλλόταν στις κινηματογραφικές αίθουσες όλου του κόσμου.
Η αλήθεια είναι πως δεν συνηθίζουμε να κάνουμε reviews για ταινίες που δεν σχετίζονται, άμεσα ή έμμεσα, με τα comics, αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση, είπαμε να κάνουμε μια εξαίρεση. Βλέπετε, όταν συνειδητοποιήσαμε ότι είχαμε δύο συντάκτες με τόσο διαφορετικές απόψεις, το θεωρήσαμε αρκετά καλή αφορμή για ένα Διπλό Review! Επίσης, ξέρουμε πόσο αρέσουν, στους περισσότερους από εσάς, όλα αυτά τα geekικα πράγματα με ξωτικά, δράκους και μάγους...
Μιας και έχει ήδη μπει ο Δεκέμβρης και τα Χριστούγεννα πλησιάζουν, δεν μπορούσα να παραλείψω να δω, για άλλη μια φορά, το ARTHUR CHRISTMAS, που έκανε το ντεμπούτο του πέρσι το Νοέμβριο. Είναι πασιφανές, άλλωστε, από τον τίτλο, ότι η συγκεκριμένη ταινία υμνεί τα Χριστούγεννα και ό,τι αυτά πρεσβεύουν.
Το φετινό καλοκαίρι περιμέναμε πώς και πώς τη νέα ταινία της Pixar, η οποία ανήκει από καιρό (και αυτή) στη Disney. Η αφίσα έκανε κάθε κορίτσι - και αγόρι ίσως - να αναρωτιέται γιατί δε γεννήθηκε στη Σκανδιναβία για να κληρονομήσει από τον πατέρα της/του μακριά, πυρόξανθα, μπουκλέ μαλλιά και λευκό δέρμα, για να κάνει αντίθεση.
Μία από τις πιο αναμενόμενες ταινίες της χρονιάς, για εμάς τους κομιξόφιλους - και όχι μόνο - βγήκε στις αίθουσες φέτος το καλοκαίρι. Φυσικά και θα το ξέρετε ήδη αυτό και πιθανότατα θα έχετε ήδη δει την ταινία, εκτός και αν κατοικείτε σε κάποια σπηλιά ή μόλις γυρίσατε από 2 μήνες ελεύθερο camping στη Δονούσα.
Είναι πραγματικά εντυπωσιακό πώς κάποια τυχαία γεγονότα μπορούν να οδηγήσουν σε ένα απολαυστικό δεκάλεπτο, κατά τη διάρκεια ενός – όπως φαινόταν πως θα εξελιχθεί – αδιάφορο Σαββατόβραδο. Η αρχή έγινε χθες το πρωί, όταν συνειδητοποίησα πως, από παράλειψη του editor (η πρώτη στα χρονικά του Comicdom – ας μην παίρνουν θάρρος μερικοί) δεν υπήρχε κανένα post για σήμερα, Κυριακή.
Το πρώτο GHOST RIDER ήταν κακό. Τότε, δεν είχα καταλήξει εάν αυτό οφειλόταν στον Nicholas Cage ή σε άλλους παράγοντες, αλλά επειδή έχει περισσότερη πλάκα να απομονώνεις ένα κακό χαρακτηριστικό και να το κοπανάς συνεχώς, θα πούμε όλοι ότι φταίει ο Cage. Παρόλα αυτά, είχα μια κρυφή ελπίδα ότι το sequel θα είναι πιο αξιοπρεπές.
Κάποιοι από εσάς, με το που διαβάσατε τον τίτλο, σας έπιασαν ρίγη. Να ξέρετε, σας καταλαβαίνω καλύτερα από τον καθένα. Κι εγώ είχα κάποτε γελάσει με μια γριά τσιγγάνα, που προσπαθούσε να μου πουλήσει ένα τεραστίων διαστάσεων σεμεδάκι. Βλέπετε, ήμουν νέος τότε και δεν είχα δει το SUPERNATURAL, ώστε να είμαι λίγο πιο υποψιασμένος και πίστευα ότι όλα αυτά που λένε για τις γριές τσιγγάνες είναι παραμύθια.
Επειδή είμαστε απολύτως βέβαιοι πως δεν έχετε βομβαρδιστεί με αρκετά reviews, αναλύσεις, παρουσιάσεις και trivia, σχετικά με την πολυαναμενόμενη ταινία των Marvel Studios, THE AVENGERS, σας δίνουμε τη μοναδική και συναρπαστική ευκαιρία να διαβάσετε μία ακόμη κριτική, από τον film reviewer μας, Νίκο Λάμπρη. Αν δεν έχετε δει ακόμα την ταινία, μη φοβάστε - το review είναι εντελώς spoiler free...
Η νέα μεγάλου μήκους κινηματογραφική ταινία της ανεξάρτητης ομάδας παραγωγής OTiNaNAi Productions, με τίτλο ΣΟΥΠΕΡ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ, η οποία απέσπασε το Βραβείο Κοινού Καλύτερης Ελληνικής Ταινίας, καθώς και το τιμητικό βραβείο "Μιχάλης Κακογιάννης", στο 52ο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, μας περιμένει από 19 Απριλίου στην Αθήνα, στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, και από 26 Απριλίου στη Θεσσαλονίκη, στον κινηματογράφο Φαργκάνη.
