Doom Patrol #2
Ένα σουρεαλιστικό διαμαντάκι
Ακολουθώντας τον σουρεαλιστικό ανήφορο που ξεκίνησε στο προηγούμενο τεύχος, το DOOM PATROL συνεχίζει να μη μοιάζει με τίποτε άλλο που κυκλοφορεί αυτή τη στιγμή!
Ακολουθώντας τον σουρεαλιστικό ανήφορο που ξεκίνησε στο προηγούμενο τεύχος, το DOOM PATROL συνεχίζει να μη μοιάζει με τίποτε άλλο που κυκλοφορεί αυτή τη στιγμή!
Με αφορμή την κυκλοφορία του νέου DOOM PATROL, από το Young Animal imprint της DC, ας ρίξουμε μια ματιά στην ιστορία της ασυνήθιστης αυτής ομάδας, από το 1963 μέχρι και σήμερα.
Το DOOM PATROL #1 είναι ένα comic 32 σελίδων. Φτάνοντας στο τέλος του, ένιωθα πως είχα διαβάσει τον διπλάσιο όγκο, και θα ήθελα να έχω άλλο τόσο.
Το DOOM PATROL του Grant Morrison, ξεκινά από την κλασική υπερηρωική πλατφόρμα - άνθρωποι με φανταστικές υπερδυνάμεις, αντιμετωπίζουν επιτυχώς εξίσου φανταστικές απειλές. Η διαφορά, όμως, βρίσκεται στην προσέγγιση...
Στο panel της συνδρομητικής πλατφόρμας DC Universe, ανακοινώθηκαν όλα όσα θέλαμε να ακούσουμε για τους νέους κύκλους των TITANS, DOOM PATROL και YOUNG JUSTICE, αλλά και για τη νέα ενήλικη σειρά animation, HARLEY QUINN.
Στον δεύτερο τίτλο του Young Animal imprint (μετά το DOOM PATROL του Gerard Way), η Cecil Castellucci καταπιάνεται με το δύσκολο θέμα της εφηβείας.
Αποχαιρετώντας το παράξενο και αξιομνημόνευτο (έστω και για λάθος λόγους) 2020, ο υποκινητής αυτής της ετήσιας παράδοσης, Αριστείδης Κώτσης, ζήτησε από τους συντάκτες του site να γράψουν για τα δέκα αγαπημένα τους της χρονιάς που φέυγει.
Πιστοί στις παραδόσεις, όλοι εμείς στα γραφεία του Comicdom θυσιάσαμε τις γιορτές μας, για να επιλέξουμε τα σημαντικότερα της χρονιάς που πέρασε, χωρίζοντας τις επιλογές μας σε 10+1 κατηγορίες - δέκα κοινές και μία ελέυθερη για να εξαντλήσει τη δημιουργικότητά του ο καθένας...
Στις αρχές τις δεκαετίας του ’90, τα crossovers στους superhero τίτλους είχαν ξεκινήσει να γίνονται ρουτίνα. Για αδιευκρίνιστους λογούς, πέρα από σίγουρα οικονομικούς, η νεοσύστατη τότε Vertigo, πρόσφερε το δικό της. Και ήταν πολύ ενδιαφέρον...
Παρά τις προφανείς επιρροές του, το UMBRELLA ACADEMY καταφέρνει να είναι ξεχωριστό, κι αυτό γιατί ο συγγραφέας δεν αντιγράφει αλλά δανείζεται, “κλέβει σαν καλλιτέχνης”, συνδυάζει στοιχεία από άλλους, αλλά διατηρεί το προσωπικό του ύφος.