Μετά από 2,5 χρόνια αναμονής, το αρχικό εγχείρημα της Marvel και του Netflix έφτασε στο τέλος του. Το εν λόγω εγχείρημα αποτελούσε κάτι αντίστοιχο του κινηματογραφικού franchise των AVENGERS, κατά το οποίο είδαμε ταινίες για τους ήρωες ατομικά και στην συνέχεια ενώθηκαν στην γνωστή ταινία.
Πολυάριθμες οι εξελίξεις όσον αφορά τα adaptations αγαπημένων comics, με νέες και cancelled σειρές, αλλαγές σκηνοθετών σε ταινίες και πολλά ακόμη νέα...
Πρώτα είχαμε τον Daredevil, μετά την Jessica Jones, έπειτα τον Luke Cage και τώρα, μερικούς μήνες πριν την κυκλοφορία των DEFENDERS, έχουμε το τηλεοπτικό ντεμπούτο του Iron Fist, του τελευταίου μέλους της ομάδας.
Όταν είχε βγει το THE LEGO MOVIE, δεν έβρισκα παρέα να πάω να το δω, γιατί κανείς δεν πίστευε ότι θα άξιζε. Αυτή τη φορά, όμως, κάθισα μπροστά στη μεγάλη οθόνη όχι μόνο με παρέα, αλλά και με προσδοκίες!
H συνεργασία της Marvel με το Netflix συνεχίζεται δυναμικά, με τον LUKE CAGE, τον πρωταγωνιστή του οποίου γνωρίσαμε στο JESSICA JONES πριν από έναν χρόνο, να είναι ο νεότερος καρπός του έρωτα μεταξύ των δύο εταιριών.
To επόμενο στοίχημα για τους δημιουργούς της τηλεοπτικής σειράς DAREDEVIL ήταν να παραδώσουν μια δεύτερη σεζόν, η οποία αρχικά κιόλας δεν υπήρχε στον σχεδιασμό. Κατάφεραν να το κερδίσουν;
Η συγκεκριμένη περίπτωση είναι ελαφρώς διαφορετική από τις υπόλοιπες. Ουσιαστικά, δεν πρόκειται για μία ταινία βασισμένη σε κάποιο comic book, αλλά για το ίδιο το comic μεταφερόμενο σε άλλο format!
Μπαίνουμε στο Top 50, παρέα με υπερήρωες, εξωγήινους, βρικόλακες και αγαπημένους παιδικούς χαρακτήρες. Παρ' όλα αυτά, εμείς διαλέξαμε μια φράση του Σαρτρ, από την πιο "κουλτουριάρικη" ταινία της δεκάδας. Μιλάμε για επίπεδο, όχι αστεία!
Μπορεί τα 6/10 της συγκεκριμένης δεκάδας να αποτελούνται από υπερήρωες της Marvel, αλλά δεν λείπουν και δύο πάρα πολύ γνωστές πόλεις του DC Universe. Η κορυφαία ατάκα, πάντως, ανήκει δικαιωματικά στον coolest man on the planet, Wesley Snipes!
Α, το δεύτερο SIN CITY... Είχα ακούσει τα μύρια όσα, συχνά αρνητικά, τα οποία κατάφερα να διαγράψω από το μυαλό μου, πηγαίνοντας να δω την ταινία. Ευτυχής σύμπτωση, το ότι δε θυμάμαι τίποτα από τότε που διάβασα το comic (την εποχή των δεινοσαύρων), οπότε είχα τη δυνατότητα να κρίνω την ταινία απομονωμένα, δίχως συγκρίσεις και το (ομολογουμένως, συχνά δικαιολογημένο) geek rage.
