Man Plus #1

Do cartoonists dream of needless references?
Snapshot Reviews: Σύντομα reviews για πρόσφατα comics που τράβηξαν την προσοχή μας. Πρώτα τεύχη, σειρές που βρίσκονται σε εξέλιξη, αλλά και λιγότερο προβεβλημένες δουλειές που αξίζει να προσέξετε.

Man Plus #1

Writer/ArtistAndré Lima AraújoPublisherTitan Comics

Βρισκόμαστε στην Πορτογαλική πόλη Olissipo City, το σωτήριον έτος 2042, σε έναν κόσμο όπου οι άνθρωποι έχουν αναθέσει τόσα πολλά στις μηχανές και έχουν βασίσει σε τόσο μεγάλο βαθμό την καθημερινότητά τους στην τεχνολογία, που τα όρια ανάμεσα στο ανθρώπινο και το μηχανικό έχουν θολώσει επικίνδυνα. Ένα ανδροειδές (ή μάλλον “γυναικοειδές”) προσπαθεί να ξεφύγει από μια ομάδα καταδίωξης, η οποία μπορεί να είναι law enforcement, μπορεί να είναι κάτι αντίστοιχο με τη ρωσική μαφία (ή οποιαδήποτε μαφία, to be honest), αλλά μπορεί και να είναι μυστική κυβερνητική οργάνωση. Δεν είναι ξεκάθαρο.

Και δυστυχώς, δεν είναι το μόνο που ΔΕΝ είναι ξεκάθαρο, σε αυτή την αδικαιολόγητα μυστηριώδη και αφόρητα “everything is not as it seems” ιστορία που έχει πλάσει ο νους (και τα σχεδιαστικά μέσα) του André Lima Araújo. Ο δημιουργός μοιάζει να το έχει βάλει σκοπό της ζωής του να παραδώσει ένα σύγχρονο (well…) BLADE RUNNER, μπολιασμένο με γενναίες δόσεις βαρετών και “ατελείωτων” cyberpunk comics και cartoons, όπως το AKIRA και το GHOST IN THE SHELL, και φιλτραρισμένο μέσα από μια euro-poseur αισθητική, βγαλμένη από τα πιο ανούσια comics που έχει κάνει ο Moebius (βασικά, όλα τα comics που έχει κάνει ο Moebius εκτός του Blueberry). Όμορφες εικόνες (ή μάλλον “όμορφες”, μια και, αν ρίξεις μια πιο προσεκτική ματιά, αντιλαμβάνεσαι πως ο αχταρμάς του Araújo δεν είναι καν ιδιαίτερα καλοσχεδιασμένος), με ελιππέστατο plot, ανύπαρκτους χαρακτήρες και ιδέες και νοήματα γυμνασιακού επιπέδου.

Ακόμη και αν κάποιος ήθελε να είναι επιεικής και μπορούσε να εντοπίσει ελπιδοφόρα στοιχεία στο σχεδόν ερασιτεχνικό artwork και αξιοζήλευτη φιλοδοξία στην αδιαμφισβήτητα αδύναμη ιστορία, η συρραφή των επιρροών είναι τόσο προφανής, τόσο απροκάλυπτη και τόσο (ελλείψει καλύτερης λέξης) βιαστική και άτσαλη, που το τελικό αποτέλεσμα δεν μπορεί να θεωρηθεί κάτι παραπάνω από ένα κάκιστο συνυνθύλευμα κλισέ αναφορών, σε έργα που, μολονότι καλύτερα από το MAN PLUS, στην ουσία δεν έχουν και αυτά να προσφέρουν κάτι ιδιαίτερο σε οποιονδήποτε έχει διαβάσει ή δει πέντε πράγματα παραπάνω.