SNAPSHOT REVIEWS 06-06-13

Snapshot Reviews: Σύντομα reviews για πρόσφατα comics που τράβηξαν την προσοχή μας. Πρώτα τεύχη, σειρές που βρίσκονται σε εξέλιξη, αλλά και λιγότερο προβεβλημένες δουλειές που αξίζει να προσέξετε.

X-Men #1X-MEN #1
Writer: Brian Wood
Artist: Olivier Coipel
Marvel Comics

Το Χ-ΜΕΝ #1 συζητήθηκε πολύ πριν την κυκλοφορία του… γιατί έχει all female cast, μήπως έπρεπε να το λένε X-WOMEN, το κάνουν μόνο για fan service, μας χρειάζεται άλλος ένα X-τίτλος και άλλα τέτοια διασκεδαστικά. Τελικά, όταν πια έχεις μπροστά σου το τεύχος και ανακαλύπτεις πόσο καλό είναι, τίποτα από τα παραπάνω δεν έχει σημασία.

Ο Brian Wood γράφει ένα υποδειγματικό πρώτο τεύχος με φουλ character στιγμές και έξοχη δομή, συναίσθημα και δικαιολογημένη δράση. Δεν αναφέρεται στιγμή στο γεγονός του γυναικείου cast. Απλά και φυσικά τις φέρνει κοντά η υπόθεση, χωρίς να νιώθεις την πίεση ενός “άντε να συναντηθεί η ομάδα, να πάμε παρακάτω”. Επίσης, εισάγει έναν πραγματικά επιβλητικό villain, που είναι συνήθως καλό σημάδι για το μέλλον. Ο πάντα εξαιρετικός Olivier Coipel συμβάλλει και αυτός στην συνολική ποιότητα του τεύχους.

Ο επίλογος των νέων σειρών του MARVEL NOW! γράφεται με την κυκλοφορία αυτού εδώ του τεύχους. Τολμώντας μια πιο σφαιρική τοποθέτηση, θα πω πως το MARVEL NOW! εγχείρημα μας έδωσε, στην πλειοψηφία του, αρκετά καλούς τίτλους να διαβάζουμε.

The Wake #1THE WAKE #1 (of 10)
Writer: Scott Snyder
Artist: Sean Murphy
Vertigo

Ο Scott Snyder είναι πια το νέο αγαπημένο “παιδί” της DC, φυσικά χάρη στο εξαιρετικό του run στο BATMAN, κλέβοντας κάτι λίγο από την αίγλη του Geoff Johns. Τώρα, μάλιστα, που θα αναλάβει και τον Superman μαζί με τον Jim Lee, ποιος τον πιάνει. Μετά την επιτυχία του στη Vertigo με το AMERICAN VAMPIRE, σειρά έχει το THE WAKE, σε συνεργασία με το Sean Murphy (JOE THE BARBARIAN, PUNK ROCK JESUS).

Πρόκειται για ένα οικολογικό θρίλερ λαβκραφτιανής ατμόσφαιρας, στο οποίο μία θαλάσσια βιολόγος “παρασύρεται” να μελετήσει κάτι περίεργους ήχους φαλαινών. Η διήγηση λαμβάνει μέρος σε μέλλον, παρόν και παρελθόν, ανεβάζοντας, χάρη σε αυτή την τακτική του Snyder, την αγωνία για τα επόμενα τεύχη. Λίγο ασαφές κατά τόπους, αλλά αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι πρόκειται για θρίλερ και μάλλον γίνεται εσκεμμένα. Θυμίζει, βέβαια, λίγο απο ALIEN και λίγο απο THE ABYSS, αλλά είναι νωρίς ακόμα.

Αν χρειάζεστε και άλλον έναν λόγο για να διαβάσετε αυτό το comic, ο λόγος αυτός είναι ο Sean Murphy. Λεπτομέρειες, εκφράσεις, σκιές και σκηνικό υπόβαθρο, όλα λειτουργούν όπως πρέπει. Λάτρεψα την σελίδα του στην αρχή του τεύχους (αυτή με την “παλίρροια”) για το μέγεθος, το βάθος και την επιβλητικότητα που απεικονίζει. Αλλά και στη συνέχεια, όπου το σκοτάδι θα μπορούσε να λειτουργήσει αρνητικά στην σαφήνεια των σκηνών, τα καταφέρνει περίφημα.

Grab it!

The Bounce #1THE BOUNCE #1
Writer: Joe Casey
Artist: David Messina
Image Comics

Μετά την πρεμιέρα του SEX, άλλη μια νέα σειρά του Joe Casey από την Image κάνει το πρώτο της βήμα. Ή μήπως πρόκειται για παραπάτημα;

O Jasper Jenkins είναι ο ήρωας The Bounce, και ναι, η δύναμη του είναι κινητική και κάνει αυτό ακριβώς που φαντάζεστε… he bounces! Το πρώτο μισό του τεύχους διαβάζεται ακριβώς όπως ένα κλισέ τεύχος του Spider-Man… Βέβαια, να σας πω ότι στην πρώτη σελίδα ο εν λόγω “Spider-Man” καπνίζει ένα τεράστιο bong, λίγο χασισάκιας δηλαδή, αλλά τι περιμένατε απο τον Casey; Στο δεύτερο μισό του τεύχους έχουμε ένα βαρετό exposition και μετά, αφού ο ήρωας μας καπνίσει/εισπνεύσει έναν άλλο ήρωα-ναρκωτικό(!), all the weirdness really kicks in…

Δεν είμαι σίγουρος τι ακριβώς συνέβη σε αυτές τις τελευταίες σελίδες (και όχι δεν είχα καπνίσει και εγώ κάτι), αλλά, λόγω ασάφειας, θα το υπολογίσω στα αρνητικά. Ίσως αδικώ το τεύχος, καθώς το επόμενο μπορεί να αποσαφηνίσει τα θολά σημεία. Ο David Messina μου είναι άγνωστος και, ενώ έχει αρκετά καθαρή γραμμή και ευκολία στην αλλαγή στιλ στην μετάβαση του τεύχους, υπήρχαν φορές που δεν ήξερα ποιός μιλάει.

Λόγω Joe Casey, αλλά και περιέργειας, θα δώσω μια ευκαιρία ακόμα, μικρή όμως.

Occupy Comics #1OCCUPY COMICS #1
Creators: Art Spiegelman, Charlie Adlard, Mike Allred, David Lloyd, Alan Moore, Joshua Dysart, Ronald Wimberly, Ben Templesmith, Tyler Crook, Dean Haspiel, Douglas Rushkoff, Mike Cavallaro, J.M. DeMatteis, Ales Kot, Joe Infurnari, Joshua Hale Fialkov
Black Mask Studios

Tο OCCUPY COMICS είναι μια σειρά, μια ανθολογία θα λέγαμε, 48 σελίδων, στις οποίες διάφοροι πασίγνωστοι δημιουργοί γράφουν ή σχεδιάζουν την θεωρία τους και τις ματιές τους για το Occupy Movement.

Δεν θα σας πω ποιά ιστορία ήταν καλύτερη και ποιά ήταν άστοχη καθώς θεωρώ ότι στον καθένα αυτό θα ήταν τελείως διαφορετικό, ανάλογα με τις πεποιθήσεις του (αν και δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι σε κάποιον δε θα άρεσε το κομμάτι του Alan Moore). Μπορώ να σας πω όμως ότι δεν πρόκειται για ένα θυμωμένο comic που φέρεται κατά πάντων, ούτε πρόκειται για ένα comic φανταστικής δραματοποίησης των γεγονότων. Στην ουσία του είναι ένα ενημερωτικό comic με κείμενα και σχέδια – είναι περισσότερο πληροφοριακό. Σίγουρα είναι συναισθηματικά φορτισμένο, αυτό είναι αναπόφευκτο, αλλά όχι ως ένα επιβαλλόμενο μανιφέστο.

Αν και η καταπίεση των μαζών, των εργαζομένων και η οικονομική ανισότητα είναι διαχρονικά θέματα, το OCCUPY COMICS μοιάζει να κυκλοφόρησε λίγο αργά, θυμίζοντας περισσότερο τον επικήδειο ενός κινήματος παρά την άνθηση του.

X #1X #1
Writer: Duane Swierczynski
Artist: Eric Nguyen
Dark Horse Comics

Στην τάση αναβίωσης χαρακτήρων της Dark Horse απο την δεκαετία του ’90, o X δεν θα μπορούσε να λείπει. Ένας σκοτεινός αντι-ήρωας, μια πιο hardcore εκδοχή του Punisher, ο Χ είχε πρόσφατα κάνει την επιστροφή του στις σελίδες του DARK HORSE PRESENTS. Το υλικό κυκλοφόρησε και μαζεμένο στο τεύχος Χ #0.

Αμέσως μετά τα γεγονότα του #0, χωρίς να είναι απολύτως απαραίτητη η ανάγνωσή του για την κατανόηση του τεύχους, η ιστορία αλλάζει σκοπιά. Μέσα απο τα μάτια της νεαρής δημοσιογράφου-blogger, βλέπουμε την άλλη πλευρά της ιστορίας, και ο Χ ελάχιστα εμφανίζεται. Μυστηριώδης, όπως πρέπει.

Τα επίπεδα βίας του comic είναι πολύ ψηλά και η ιστορία του Duane Swierczynski έχει ενδιαφέρον, αλλά τίποτα συνταρακτικό. Παρομοίως και το σχέδιο του Eric Nguyen, που ένω ταιριάζει στην αισθητική της σειράς δεν με ενυπωσίασε. Ένα μέτριο τεύχος συνολικά, που ίσως βρει το κοινό του σε fans του Punisher και του Batman.