JOURNEY INTO MYSTERY #652-655 (“Seeds Of Destruction”)
Writer: Kathryn Immonen
Artist: Valerio Schitti
Marvel Comics
Από μια ηλικία και μετά, είπα ότι είμαι πολύ “ώριμη” για να διαβάζω υπερηρωικά comics χωρίς λόγο. Και έκτοτε προσθέτω “λόγους” σε μια λίστα. Τελευταία (but not least) σε αυτή την λίστα, η Kathryn Immonen (σύζυγος του σχεδιαστή Stuart Immonen) και λόγος προσθήκης της τα τεύχη 646- 655 του JOURNEY INTO MYSTERY της Marvel Now! H Immonen γράφει μια συναρπαστική γυναίκα ηρωίδα, σε δύο συναρπαστικά γυναικείες ιστορίες.
Η ηρωίδα δεν είναι άλλη από την Lady Sif (γνωστή σε μένα, μέχρι τώρα, μόνο ως sidekick του Thor), σε μία αναπάντεχη ενσάρκωση. Ενώ, εδώ θα μιλήσω κυρίως για την δεύτερη, και τελευταία όπως φαίνεται, ιστορία της Immonen για το JOURNEY INTO MYSTERY, πρέπει να πω ότι από την πρώτη κιόλας ιστορία (“Stronger Than Monsters”, #646-650) η Lady Sif δίνει την θηλυκή πλευρά στον πόλεμο και τον ηρωισμό. Όπου “θηλυκή”, δεν εννοώ μπούστο, τσαχπινιά και ψηλοτάκουνα, αλλά μια πρωτόγονη – μητρική σχεδόν – επιθυμία της Sif να προστατέψει την χώρα της από κάθε επίθεση, αποτρέποντας τους εχθρούς πριν καταστρέψουν, για νιοστή φορά, την Asgard και πολύ πριν φτάσουν στα σπίτια και τα γυναικόπαιδα.
Εμπρός στην ιστορία μας, όμως. Η Sif ανακαλύπτει ότι η θεά Gaea είναι άρρωστη και αναλαμβάνει να την προστατέψει, όσο εκείνη προσπαθεί να συνέλθει. Όταν αποτυγχάνουν οι θεραπευτές της Asgard και της Midgard (εμείς είμαστε αυτοί!), στρέφεται για βοήθεια στον Tony Stark, που την στέλνει στο διαστημικό παρατηρητήριο των Avengers, μαζί με την άρρωστη Gaea, ελπίζοντας ότι η καραντίνα σε έναν τεχνητό κήπο στο εξώτερο διάστημα θα της κάνει καλό (δεν ξέρω πώς και γιατί, ρωτήστε έναν γιατρό, ή έναν Genius, Billionaire, Playboy, Philanthropist, να σας εξηγήσει) και φυσικά, το space horror δεν αργεί πολύ να ξεσπάσει. Εν τω μεταξύ, εμφανίζεται και ο πρώην της Lady Sif, ο Beta Ray Bill, (εδώ απαιτείται το σχόλιο “μα καλά, τί του βρήκε;”), με την νυν του, αλλά ευτυχώς το σενάριο σώζεται, κρατώντας τα γκομενικά σε ένα αποδεκτό επίπεδο. Και αυτό θα πράξω και εγώ, συνεχίζοντας.
Το σενάριο της Immonen είναι διασκεδαστικό, γρήγορο και έξυπνο. Μένει αρκετά πιστή στην ηρωίδα της και στην ιδέα της γυναίκας-πολεμίστριας (που δεν είναι dominatrix, ή κάποιου είδους σύμβολο του σεξ, αλλά συγκεκριμένο άτομο με δικό του χαρακτήρα και ιδέες, που παράλληλα είναι και εκπαιδευμένο να πολεμάει). Η ιστορία έχει και το οικολογικό της μήνυμα, το οποίο συνοψίζεται στον αφορισμό της Gaea (λίγο πριν γίνει αδηφάγο τέρας): “Ένας κήπος πρέπει να καλλιεργηθεί… Δεν μπορείς να χτίσεις έναν κήπο… Δεν αντιλαμβανόμαστε πάντα το πόσο στενά συνδεδεμένα είναι όλα τα πράγματα”. Και ολοκληρώνεται με την προσωποποίηση της “εκδίκησης της φύσης” (βλ. “αδηφάγο τέρας”).
Δεν ξέρω αν είναι ιδέα μου, αλλά το σενάριο της Immonen στοχεύει στο να αναδείξει τις (λογοτεχνικές ή πραγματικές) διαφορές μεταξύ των δύο φύλων και να ξυπνήσει την φεμινίστρια μέσα σε κάθε γυναίκα. Κρίμα που το κοινό του JOURNEY INTO MYSTERY δεν αποτελείται από πολλές τέτοιες, όπως φαίνεται από το πόσο σύντομη ήταν η πορεία της σειράς.
Σε αρμονία με το σενάριο είναι και το σχέδιο του Valerio Schitti, ιδιαίτερα με την αστεία πλευρά του χαρακτήρα, όχι βέβαια ότι χάνει ως σχέδιο για κλασσικό superhero comic. Αντίθετα, φαίνεται να είναι τόσο ευέλικτο στα είδη της αφήγησης όσο και το σενάριο, κρατώντας πάντα την ποιότητα και την “κλασσική” ομορφιά του.
Νομίζω ότι για την αξία της δουλειάς των Immonen και Schitti μιλήσαν οι fans της Marvel, που κατάφεραν να διακόψουν τη σειρά στο δέκατο τεύχος της (ναι, τώρα το ανακάλυψα, αλλά δικαιούμαι να έχω νεύρα που διακόπηκε) και να αναβιώσουν τραυματικές εμπειρίες τύπου FIREFLY για αρκετούς άλλους. (Τώρα υπερβάλω, το ξέρω. Αλλά και πάλι!)
