Batman v Superman: Dawn Of Justice

The greatest gladiator match in the history of the world

Έφτασε το πολυαναμενόμενο γεγονός του κινηματογραφικού σύμπαντος της DC. Ήδη από τα trailers που προηγήθηκαν, είχαμε πάρει μια γεύση της επερχόμενης τιτανομαχίας. Τι είναι, όμως, τελικά αυτό που προβάλλεται στις αίθουσες; Αξίζει να το δείτε ή είναι χάσιμο χρόνου και χρημάτων; Αυτό το review θα προσπαθήσει να δώσει ψύχραιμα τις πληροφορίες που χρειάζεστε για να αποφασίσετε!

Όπως ήδη ξέραμε από τα trailers, η ταινία ξεκινά από εκεί που σταμάτησε το MAN OF STEEL, με τον Superman  να επικρατεί του Kρυπτονιανού στρατηγού Zod. Στη μάχη, όμως, προκλήθηκαν πολλές καταστροφές και θάνατοι στη Μetropolis. Συνέπεια αυτού, ο κόσμος διχάστηκε σε εκείνους που βλέπουν τον Superman σα θεό και σωτήρα της ανθρωπότητας και σε εκείνους που τον θεωρούν απειλή για τον πλανήτη, λόγω της υπεράνθρωπης φύσης του, που τον καθιστά ανέλεγκτο. Μεταξύ όσων ασπάζονται αυτό το δεύτερο δόγμα είναι και ο Brush Wayne, o οποίος ήδη εδώ και 20 χρόνια τα βράδια φοράει κάπα και πολεμάει το έγκλημα. Στο μεταξύ, ο Lex Luthor, υποδαυλίζει αυτήν την κόντρα μεταξύ των υπερηρώων, προκαλώντας τη σύγκρουσή τους. Στη συνέχεια, ο ίδιος, αφού δημιουργήσει τον Doomsday, ένα κρυπτονιανό τέρας με δυνάμεις σαν του Superman, τον εξαπολύει στην πόλη να τα κάνει ρημαδιό. Μέσα στην αναμπουμπούλα  εμφανίζεται και η Wonder Woman, η οποία συνεισφέρει στη μάχη κατά του Doomsday.

Batman V. Superman: Dawn Of Justice

Στα θετικά της ταινίας, έχουμε την καλή ερμηνεία του Henry Cavill, την πολύ καλή ερμηνεία του Ben Affleck (ξεχάστε την αποτυχία του DAREDEVIL), τον εξαιρετικό Jesse Eisenberg ως ψυχάκια Lex Luthor, τον καταπληκτικό Jeremy Irons ως Alfred Pennyworth και την εντυπωσιακή Gal Gadot ως Diana Prince/Wonder Woman. Οι μάχες είναι συναρπαστικές με ωραίες χορογραφίες, ενώ και οι σκηνές δράσης έχουν ένταση και αδρεναλίνη. Η χρήση CGI, αν και εκτεταμένη, είναι απόλυτα εναρμονισμένη και δεν ενοχλεί, ενώ αξίζει να δει κανείς τη 3D προβολή, που πραγματικά προσφέρει μια καθηλωτική εμπειρία. Έχει γίνει πολύ καλή δουλειά και στη φωτογραφία, ενώ σκηνικά και κουστούμια – με αποκορύφωμα τις εμφανίσεις του Batman – είναι εντυπωσιακά. Στα θετικά, φυσικά, εντάσσεται η προοικονομία για το τι έπεται στο κινηματογραφικό DC Universe, με τις αναφορές σε άλλους  superheroes της εκδοτικής (βλέπε Justice League, Wonder Woman κτλ.). Αξίζει δε να σημειωθεί ως εξαιρετικά θετικό στοιχείο, ότι ο Batman είναι βασισμένος στον χαρακτήρα του Frank Miller στο DARK KNIGHT RETURNS και ίσως να είναι η καλύτερη κινηματογραφική απόδοση του, ενώ έχουμε και την κατά κάποιο τρόπο επανόρθωση στο κλασικό origin του Superman, μετά τις παρασπονδίες  στο MAN OF STEEL.

Δυστυχώς, όμως, υπάρχουν και αρνητικά, τα οποία μάλιστα δεν είναι λίγα, με κύριο και βασικότερο την παιδαριώδη απλοϊκότητα της πλοκής και την ανερμάτιστη πολλές φορές σκηνοθεσία. Είναι αρκετές οι σκηνές χωρίς νόημα και ενδιαφέρον για την εξέλιξη της υπόθεσης, ενώ υπάρχουν και σημεία που αναρωτιέσαι για τα τεκταινόμενα, εξαιτίας των λογικών αλμάτων και των νοηματικών κενών του σεναρίου (αλήθεια, γιατί χρειάστηκαν δύο σεναριογράφοι;). Ο  Luthor παρουσιάζεται ως ψυχάκιας, μάλλον για να καλυφθούν αυτά τα κενά, αλλά και επειδή η συνταγή του ψυχασθενή villain είναι δοκιμασμένη και επιτυχημένη (βλέπε Joker). Η ταινία θα μπορούσε άνετα να είναι μισή ώρα λιγότερη, ενώ χρειαζόταν μερικές δόσεις χιούμορ ακόμα. Επίσης, παρά τις αναφορές σε ζητήματα, που αν τονίζονταν λίγο παραπάνω, θα έδιναν βάθος στο σενάριο, θα ενίσχυαν την πλοκή και τη δόμηση των χαρακτήρων, προσδίδοντας στην ταινία νόημα, όλα αυτά τελικά παραμένουν σε επιδερμικό επίπεδο, σαν να τις πέταξαν μέσα στο μίξερ απλά για να γεμίζει με ατάκες ο χρόνος ανάμεσα στο υπερηρωικό κλωτσομπουνίδι.

batman-vs-superman-3

Εν ολίγοις, το story  της ταινίας έπεσε θύμα της φήμης του τίτλου της, διότι o τίτλος BATMAN v SUPERMAN τελικά επισκιάζει οτιδήποτε άλλο, ακόμα και το “γιατί” που εύλογα κανείς αναρωτιέται. Ο Zack Snyder έστησε ένα κινηματογραφικό Κολοσσαίο για δύο υπερμονομάχους, αδιαφορώντας για τις λεπτομέρειες, όπως κατέληξε να είναι το σενάριο, και τελικά πέτυχε αυτό που ήθελε – δηλαδή μια εντυπωσιακή και διασκεδαστική ταινία, με τα minimal σεναριακά στοιχεία να συνδέουν την αλληλουχία σκηνών δράσης.

Για την ιστορία, να ξέρετε ότι ένας από τους δύο τελικά κερδίζει τη μονομαχία.