The Hellblazer: Rebirth #1

Σε εξαιρετικά μικρό χρονικό διάστημα, ο John Constantine πρωταγωνιστεί σε νέο τίτλο της DC Comics, αυτή τη φορά κάτω από την “ομπρέλα” του, γνωστού πλέον, Rebirth. Όπως φαίνεται, η DC προσπαθεί από το New 52 να εντάξει τον γνωστό conman στο σύμπαν της κάτι που φάνηκε να επιτυγχάνεται έως έναν βαθμό με το περσινό CONSTANTINE: THE HELLBLAZER.

Με το THE HELLBLAZER γίνεται έντονη η προσπάθεια από τους συντελεστές του κόμικ να επαναφέρουν τον χαρακτήρα στις ρίζες του. Από την αρχή, ο Simon Oliver επανατοποθετεί τον Constantine στο Λονδίνο αποχαιρετώντας το φιάσκο που ονομάζεται Νέα Υόρκη. Το μουντό και σκοτεινό περιβάλλον της Αγγλίας φαίνεται πως ταιριάζει αμέσως στον χαρακτήρα και σίγουρα αν ο Oliver ήθελε να μας θυμίσει την παλιά ατμόσφαιρα του θρυλικού HELLBLAZER, η επιστροφή στο Λονδίνο δείχνει πως βρίσκεται στον σωστό δρόμο. Η εμφάνιση του πιστού φίλου του Constantine, του ταξιτζή Chas συνηγορεί υπερ των παραπάνω.

Έχοντας χτίσει καλό setting, ο Oliver μας δίνει ένα σενάριο το οποίο δεν είναι κάτι το τρομερό, αλλά σίγουρα δεν απογοητεύει. Ο εγωκεντρικός Constantine, πρέπει να αντιμετωπίσει έναν δαίμονα του οποίου η ύπαρξη θέτει σε κίνδυνο εκατομμύρια ανθρώπους. Αξίζει να σημειωθεί, πως ο εν λόγω δαίμονας έχει κόντρα με τον ήρωα μας, κάτι που θα οδηγήσει σε ηθικά ζητήματα τα οποία ο δεύτερος θα πρέπει να αντιμετωπίσει. Για πρώτο τεύχος η ιστορία-πρόλογος είναι αρκετά καλή και θυμίζει έντονα τις ιστορίες που διαβάζαμε στο HELLBLAZER. Πάντως, αν έπρεπε να σημειώσουμε κάποιο αρνητικό, αυτό σίγουρα θα ήταν η εμφάνιση γνωστών υπερηρώων της DC, οι οποίοι φάνταζαν τελείως παράταιροι και αν είχαν αποφευχθεί δεν θα έλειπαν σε κανέναν. Προφανώς η εκδοτική ήθελε να μας θυμίσει (πάλι) πως ο John ανήκει πλέον στο σύμπαν τους.  Λιγότερο ενοχλητικό είναι το φινάλε το οποίο είναι απότομο και απλό. Σε αυτό όμως που σεναριακά το THE HELLBLAZER κάνει καλά τη δουλειά του, είναι η απεικόνιση του John Constantine. Ο σαρκαστικός τρόπος που φέρεται και μιλάει καθώς και το στυλ του είναι ο κλασσικός Constantine που όλοι αγαπάμε να μισούμε.

Αν το σενάριο δίνει πολλούς λόγους για να διαβάσουμε τον τίτλο, τότε το σχέδιο κάνει το ακριβώς αντίθετο. Το σχέδιο του Moritat μου φάνηκε πρόχειρο και σίγουρα δεν ανταποκρίνεται στον τίτλο. Προσωπικά με ενοχλούν οι θολές γραμμές και τα έντονα χρώματα σε σημείο που κάποια panel του τίτλου έμοιαζαν με παιδικές ζωγραφιές. Ωστόσο, κάποια άλλα panel είναι πολύ όμορφα, με ωραίες λεπτομέρειες αλλά αποτελούν μειοψηφία. Αν κρίνουμε από αυτά, τότε σίγουρα ο καλλιτέχνης μπορεί να δώσει πολύ περισσότερα από αυτά που έδωσε εδώ, κάτι που ευελπιστώ να κάνει στο επόμενο τεύχος.

Με λίγα λόγια, το THE HELLBLAZER, είναι ένα αρκετά ικανοποιητικό τευχάκι, που με μεγάλη μου χαρά μου θύμισε τον παλιό, καλό John Constantine. Ο Oliver δείχνει να έχει πιάσει τον τόνο του χαρακτήρα και σίγουρα ανυπομονώ να δω πως θα κυλήσει ο τίτλος, μιας και έχει γερές βάσεις. Η μόνη παραφωνία είναι το σχέδιο, το οποίο αν και με απογοήτευσε λόγω της προχειρότητας του, πιστεύω (και δειχνει)πως μπορεί να βελτιωθεί. Αν το κάνει, τότε σίγουρα το THE HELLBLAZER θα αποτελέσει ένα πολύ δυνατό χαρτί για την DC.