Hi-Fi Fight Club #1

Μεγάλες δόσεις νοσταλγίας!
Snapshot Reviews: Σύντομα reviews για πρόσφατα comics που τράβηξαν την προσοχή μας. Πρώτα τεύχη, σειρές που βρίσκονται σε εξέλιξη, αλλά και λιγότερο προβεβλημένες δουλειές που αξίζει να προσέξετε.

Hi-Fi Fight Club #1

WriterCarly UsdinArtistNina VaKuevaPublisherBoom! Studios

Νέα σειρά από τη Boom! Studios με αρκετή δόση νοσταλγίας. O τίτλος παραπέμπει σε αγαπημένες ταινίες που κυκλοφόρησαν κοντά στο 2000 (HIGH FIDELITY και FIGHT CLUB), ενώ το περιεχόμενο έχει έντονα στοιχεία από τις teen movies της ίδιας περίπου περιόδου.

Η ιστορία μας εκτυλίσσεται το 1998. Η έφηβη Chris πιάνει δουλειά στο μεγάλο συνοικιακό δισκάδικο! Το cool όνειρο κάθε εφήβου της εποχής φαίνεται να υλοποιείται για εκείνη. Ταυτόχρονα, όμως, όλες οι υπόλοιπες κοπέλες του μαγαζιού φαίνεται ότι κρατούν μυστικά από τη νέα εργαζόμενη. Ένα μυστικό θα αποκαλυφθεί άμεσα, λόγω ανωτέρας βίας. Η τραγουδίστρια αγαπημένης μπάντας εξαφανίζεται μια μέρα πριν τη συναυλία στην πόλη. Τα υπόλοιπα κορίτσια του δισκάδικου αποκαλύπτουν στην Chris ότι το υπόγειο του μαγαζιού είναι η βάση της μυστικής ομάδας τους, ενός fight club για κορίτσια τιμωρούς του εγκλήματος. Οι κοπέλες του δισκοπωλείου αναλαμβάνουν δράση και θα ψάξουν για την αγνοούμενη τραγουδίστρια.

Ένα χαλαρό τευχάκι, που κύλησε όπως αναμενόταν, με την παρουσίαση των βασικών χαρακτήρων. Ίσως έχει μια ενδιαφέρουσα συνέχεια, καθώς το σενάριο υπογράφει η σκηνοθέτις Carly Usdin (SUICIDE KALE, RUPAUL’S DRAG RACE), πράγμα που σημαίνει, εκτός του ότι και αυτή η σειρά αναφέρεται στην ομοφυλοφιλία, ότι ενδέχεται να περιέχει αρκετό μαύρο χιούμορ. Το artwork είναι προσεγμένο και ευχάριστο, αλλά όχι κάτι το εξαιρετικό.

Σε γενικές γραμμές, η σειρά αναμένεται να είναι ένα ανάλαφρο ανάγνωσμα εμπνευσμένο από διάφορες girl power teen movies του 1990 με αρχές 2000. Απευθύνεται μάλλον περισσότερο στους geeks εφήβους εκείνης της περιόδου, σημερινούς 27άρηδες και άνω, χρησιμοποιώντας την cool εφηβική φαντασίωση να είσαι vigilante που δουλεύει σε δισκάδικο/βιβλιοπωλείο/κομιξάδικο/video club κτλ.. Πόση νοσταλγία να αντέξει τελικά κάποιος;