Top 100 Comics Of The 10s

9. Love And Rockets
Ανεβαίνοντας σιγά-σιγά προς την κορυφή, συναντάμε ένα comic που έχει σχεδόν μόνιμη παρουσία στα Top 100 του Comicdom για τα οποία είναι eligible. Το ιστορικό LOVE AND ROCKETS των αδελφών Hernandez είναι αναμφισβήτητα ένα από τα πλέον αγαπημένα comics της ομάδας του Comicdom
9

Love And Rockets

2010-2019Writer/ArtistsGilbert Hernandez, Jaime HernandezFantagraphics Books

“Πώς έμπλεξα έτσι και πρέπει να γράψω για το LOVE AND ROCKETS;”, έπιασα τον εαυτό μου να αναρωτιέται. Το έπος των αδερφών Hernandez, που ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του ’80, εξακολουθεί να ένα από τα καλύτερα και σημαντικότερα comics που κυκλοφορούν εκεί έξω. Και βέβαια, βρέθηκε στις κορυφαίες επιλογές μας για τη δεκαετία του ’80, του ’90, αλλά και των 00’s. Δεν είναι, όμως, εύκολο να μιλήσει κανείς για αυτό. Είναι τόσο μεγάλο το χρονικό διάστημα που οι αδερφοί Hernandez μας προμηθεύουν με ιστορίες, τόσες πολλές οι αλλαγές και οι ανατροπές που έχει υποστεί στο status quo των χαρακτήρων, των θεμάτων του, αλλά και της προσέγγισης σε αυτα, που είναι πολύ δύσκολο για οποιονδήποτε να βγάλει κάποιο συμπέρασμα που μπορεί να έχει διάρκεια, χωρίς να εκτεθεί.

Πού βρισκόμασταν, όμως, στις αρχές της δεκαετίας; Οι Hernandez είχαν ξεκινήσει το LOVE AND ROCKETS: NEW STORIES, το τρίτο volume της σειράς τους, με χαρακτηριστικό την ετήσια κυκλοφορία του, που το έκανε πιο χορταστικό και του έδωσε ένα “graphic novel” format. Ο Jaime, μετά από ιστορίες με έναν ιδιαίτερο superhero χαρακτήρα, άρχισε να εστιάζει ξανά στους γνωστούς αγαπημένους χαρακτήρες. Ο Gilbert, από την άλλη, μας σύστηνε την Killer και την “επαγγελματική” πορεία της Fritz, καθώς και τους “κλώνους” της.

Και πού βρισκόμαστε τώρα; Το LOVE AND ROCKETS κυκλοφορεί ξανά σε μορφή magazine (θυμίζει το αρχικό του format, αλλά σε καλύτερο χαρτί) με πιο συχνή κυκλοφορία. Ενδιαφέρον έχει πως, αυτή τη φορά, δεν προσπάθησαν να προσφέρουν ένα jumping-on point με το πρώτο τεύχος του νέου volume, αλλά συνέχισαν ακριβώς από το σημείο που βρίσκονταν.

Και στο ενδιάμεσο τί έγινε;

Ο Jaime, αυτή τη δεκαετία, μοιάζει από τη μια να προσπαθεί να επεκτείνει το σύμπαν του, με νέους χαρακτήρες όπως η Tonta και η πριγκίπισσα Animus. Η πρώτη του δίνει τη δυνατότητα να κάνει μικρότερες ιστορίες, που θυμίζουν (κάπως) παλιά Archie comics, ενώ με τη δεύτερη φαίνεται να πειραματίζεται με τις αναμνήσεις του από τα υπερηρωικά comics που διάβαζε μικρός και να προσεγγίζει κάτι αντίστοιχο με αυτό που έκανε ο Gilbert με τις διάφορες “ταινίες” της Fritz. Στην περίπτωση της Animus, μάλιστα, νιώθω πως υπάρχει άμεση και η επιρροή από το BLUBBER (το πιο ακραίο και ιδιαίτερα σημαντικό comic των τελευταίων ετών) του Gilbert. Από την άλλη, όμως, δείχνει να έχει βουτήξει στις πρώτες μέρες του LOVE AND ROCKETS και να επισκέπτεται ξανά χαρακτήρες και σκηνικά, που δεν είχαμε συναντήσει για χρόνια.

Και κάπως έτσι προέκυψε και το LOVE BUNGLERS. Συγκεκριμένα, ξεπήδησε από ένα λάθος του Jaime. Διαπίστωσε πως υπήρχε μια ασυνέπεια στο πόσα αδέρφια αναφέρεται πως έχει η Maggie, οπότε έφτιαξε μια ιστορία για να εξηγήσει τον “χαμένο” αδερφό. Και τί ιστορία! Σε αυτό εδώ το κείμενο, δεν θα μείνω σε ιστορίες, αλλά για το LOVE BUNGLERS δεν μπορώ παρά να κάνω μια εξαίρεση. Είναι ένα αριστούργημα που μόνο στα πλαίσια του LOVE ROCKETS θα μπορούσε να βγει, αλλά που θα ήταν κορυφαίο ακόμα και αν είχε κυκλοφορήσει αυτόνομο. Είναι η καλύτερη ιστορία του Jaime; Είναι καλύτερη από το DEATH OF SPEEDY; Πραγματικά, δεν έχει καμιά σημασία. Είναι σίγουρα ένα από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα στα comics. Όχι απλά στα comics αυτής της δεκαετίας. Στην Ιστορία του Μέσου. Είναι μια ιστορία που μπορεί να σε σοκάρει ακόμα και όταν την ξαναδιαβάζεις. Και λίγες σελίδες αργότερα, να σε συγκινήσει χάρη στους χαρακτήρες αυτούς, με τους οποίους έχεις ζήσει και βλέπεις τις ζωές τους να προχωρούν και να αλλάζουν. Να ζουν τους μικρούς θριάμβους τους, να βλέπεις τα όνειρα τους να γίνονται πραγματικότητα και να περνούν τις δικές τους προσωπικές τραγωδίες (κάποιες φορές χωρίς να το καταλάβουν). Ένα encore σε όλη τη σχέση της Maggie και του Ray, τόσο δυνατό που θα μπορούσε να είναι το κλείσιμο των ιστοριών του Jaime.

Από την άλλη, οι ιστορίες του Gilbert είναι σαφώς πιο χαώδεις. Εστιάζουν πλέον στον κόσμο γύρω από τη Fritz. Μαθαίνουμε για τη σχέση της, τους γάμους της, τις ταινίες της και τους κλώνους της, που προσπαθούν να κερδίσουν από τη δημοφιλία της. O ίδιος ο Gilbert λέει συχνά πως, αντίθετα με τους άλλους χαρακτήρες του, δεν ξέρει καθόλου τη Fritz και ίσως για αυτό είναι, και για εμάς τους αναγνώστες, ένας χαρακτήρας απόμακρος, που τον καταλαβαίνουμε περισσότερο από τον αντίκτυπο που έχει στους άλλους.

Και παρά τον χαοτικό χαρακτήρα και τα παράξενα θέματα με τα οποία καταπιάνονται, οι ιστορίες του Gilbert είναι τόσο μοναδικές. Σου λέει: «Αφού τα φαντάσματα είναι αποδεκτό να εμφανίζονται στη “σοβαρή” λογοτεχνία, αλλά όχι οι εξωγήινοι, εγώ θα σας πήξω στους εξωγήινους… Ή ακόμα καλύτερα, θα βρω ποια θέματα θεωρούνται ακραία και θα σας λιώσω σε αυτά, αγαπητοί αναγνώστες”. Μόνο σε ιστορία του Gilbert θα μπορούσε να υπάρξει χαρακτήρας που είναι ιδιοφυής βιολόγος/γενετιστής, αλλά και ταυτόχρονα έχει δύο πέη και είναι πορνοστάρ. Και αυτό να θεωρείται απόλυτα φυσιολογικό από τους γύρω του. Πόσο μάλλον το να ασχολούμαστε με τους διάφορους wannabe κλώνους της Fritz, που θέλουν να κάνουν τη δικιά τους καριέρα στον κόσμο του “θεάματος”.

Και οι δυο δημιουργοί είναι απόλυτοι “τεχνίτες” σε αυτό που κάνουν. Και μια που δεν υπάρχει κάτι πιο χαζό από το να πει κανείς το προφανές, δεν θα ξοδέψω χρόνο για να πως το πόσο άψογοι τεχνικά είναι και οι δύο. Αντίθετα, θα εστιάσω στις ιδιαίτερες απαιτήσεις που έχει το storytelling τους. Οι ιστορίες του Gilbert έχουν έναν πολύ ιδιαίτερο ρυθμό και συχνά απαιτούν ιδιαίτερη προσοχή από τον αναγνώστη. Εκεί που ο Jaime είναι πιο ευανάγνωστος, ο Gilbert απαιτεί να μπεις στο ρυθμό του και, συνήθως, να διαβάσεις και να ξαναδιαβάσεις τις ιστορίες του. Και σε αυτό παίζει σημαντικό ρόλο, το γεγονός ότι έχουμε ένα σωρό από χαρακτήρες που θέλουν να μοιάζουν μεταξύ τους (ή, για την ακρίβεια, να μοιάζουν στην Fritz), κάτι το οποίο ο Gilbert γνωρίζει και βρίσκει την ευκαιρία να παίξει με τον αναγνώστη.

Από την άλλη, οι ιστορίες του Jaime μπορεί να διαβάζονται πιο εύκολα από αυτές του Gilbert, αλλά αυτό δεν τις κάνει και “εύκολες”. Η πεντακάθαρη γραμμή του Jaime και, κυρίως, ο πιο προσβάσιμος ρυθμός του, κάνει το διάβασμα τρομερά ξεκούραστο. Από τον αναγνώστη, όμως, απαιτείται να πάρει αυτές τις μικρές ιστορίες και να συνθέσει τη μεγαλύτερη εικόνα, με έναν τρόπο ανάλογο με αυτόν με τον οποίο συνθέτουμε την πραγματικότητά μας. Όπως δεν ξέρουμε τα πάντα για τους γύρω μας, αλλά συνθέτουμε την εικόνα τους από τη σύντομη επικοινωνία που έχουμε μαζί τους, έτσι και ο κόσμος που έχει χτίσει ο Jaime, είναι αυτός που “πλάθει” ο αναγνώστης με τις ιστορίες που έχει διαβάσει. Ο δημιουργός τους το ξέρει αυτό και, αυτή τη δεκαετία, δείχνει να παίζει ακόμα περισσότερο με τα κενά αυτά ανάμεσα στις ιστορίες.

To LOVE AND ROCKETS είναι σαν να βρίσκεις έναν παλιό καλό φίλο και να μιλάτε για το τι του έχει συμβεί. Κάποιες φορές, οι ιστορίες του μπορεί να σου φαίνονται λιγότερο ενδιαφέρουσες και κάποιες φορές μπορεί να προσπαθείς να θυμηθείς τι σου είχε πει την προηγούμενη φορά που τα είπατε. Και κάποιες φορές απλά σε πειράζει. Αλλά είναι τόσο δυνατή η σχέση με το LOVE AND ROCKETS και τόσο δυνατές οι εμπειρίες των όσων έχεις ζήσει μέσα από αυτή τη σχέση και τόσο ζωντανός ο αντίκτυπός τους, που είναι μοναδική χαρά να βρίσκεστε. Και στην περίπτωση των αδερφών Hernandez, υπάρχει μια τέτοια εμπιστοσύνη στους δημιουργούς, που απλά γνωρίζουμε ότι το επόμενο αριστούργημα μπορεί να έρθει την πιο ανύποπτη στιγμή. Όπως μας ήρθε και το LOVE BUNGLERS, ένα από τα κορυφαία comics… Και όχι μόνο αυτής της δεκαετίας.