Το τελευταίο Collective Memory δημοσιεύθηκε πριν πέντε χρόνια... Καιρός για ένα καινούργιο, δε νομίζετε; Καλοκαίρι τότε, καλοκαίρι τώρα, μοιάζει καλή αφορμή για ένα μικρό αφιέρωμα σε σκόρπιες θερινές αναμνήσεις με επίκεντρο τα comics...
Είναι το γεγονός της χρονιάς! Είναι το καθιερωμένο ετήσιο ραντεβού! Είναι το Comicdom Con Athens! (Ή για όσους - εκτός χώρου - μας ρωτάνε, "το φεστιβάλ".) Το Con υπήρξε τομή για τις εκδηλώσεις της 9ης Τέχνης στη χώρα μας και αποτελεί must για κάθε λάτρη της. Πριν τον "Ξύδη, μέλος του Comicdom", υπήρχε ο "Ξύδης fanboy" (καλά, ακόμη υπάρχει), που δεν έχασε ούτε μία διοργάνωση.
...ο Ξύδης πρώτος (για να παραφράσω και τη γνωστή παροιμία με τη Βασίλω)! Οι ευκαιρίες να βρεθείς με άτομα που μοιράζονται το πάθος σου για κάποια ασχολία είναι από αυτές που δεν πρέπει να χάνονται. Ειδικά αν είσαι Έλληνας φανατικός των comics, καθώς τέτοιες ευκαιρίες ήταν – διαχρονικά – σπάνιες, αν και τα τελευταία χρόνια αυξάνονται σημαντικά.
Μεσημέρι Κυριακής 1ης Αυγούστου 1999. Σε λίγες ώρες, θα λάμβανε χώρα ένα από τα σημαντικότερα κομιξικά γεγονότα της ζωής μου. Και, παρά το γεγονός ότι δεν είχα ιδέα για το τι θα ακολουθούσε, ήμουν ενθουσιασμένος και στεκόμουν όρθιος στο διάδρομο του λεωφορείου, με μια φωτογραφική μηχανή στο χέρι. Γιατί; Θα σας εξηγήσω αμέσως.
Στο προηγούμενο installment της στήλης ασχοληθήκαμε με τα comics που μου έχουν φέρει οι φίλοι μου από το εξωτερικό. Αυτή, όμως, είναι η μισή ιστορία. Κάποια από τα πλέον αξιομνημόνευτα περιστατικά της πορείας μου ως συλλέκτης, συνέβησαν όταν εγώ ο ίδιος βρέθηκα να ψάχνω comics στο εξωτερικό. Μερικά τέτοια περιστατικά θα δούμε, μαζί, σήμερα.
Για όσους ασχολούμαστε λίγο παραπάνω από το σύνηθες με τα comics, η αναζήτηση διεθνών εκδόσεων είναι μια συναρπαστική εμπειρία. Και επειδή το να γυρίσεις όλο τον πλανήτη ψάχνοντας comics, εκτός από φανταστική εμπειρία, είναι και κάτι πάρα πολύ δύσκολο, πολλές φορές χρειάζεσαι τη βοήθεια των φίλων σου.
Εσείς από που ενημερώνεστε για όλες τις τρέχουσες εξελίξεις γύρω από τα comics; Από που μαθαίνετε όλες τις νέες κυκλοφορίες και τις τάσεις της αγοράς; Από το Comicdom.gr; Μπράβο, έχετε πολύ καλό γούστο! Στα τέλη της δεκαετίας του '90, όμως, που το Comicdom ήταν ένα fanzine, το οποίο έβρισκες σε κάποιο κομιξάδικο της Αθήνας, ποιά ήταν η διέξοδος; Μα φυσικά το WIZARD: THE COMICS MAGAZINE!
Ένα βιβλιοπωλείο που - απ’ ότι φαίνεται - εξειδικεύεται στα comics. Αν και είχα δει και άλλες παρόμοιες διαφημίσεις (π.χ. για τη Σπηλιά των Comics), αυτή του Solaris (που φυσικά διάβαζα Σόλαρις, κατά τα πρότυπα της Μαρβέλ) μου κίνησε περισσότερο την περιέργεια. Είχα ήδη αρχίσει να συλλέγω αμερικανικά comics, ενώ η συλλογή με αντίστοιχα ελληνικά αυξανόταν με γοργούς ρυθμούς.
Όσο προετοίμαζα το σημερινό άρθρο, συνειδητοποίησα πόσο σχετικός είναι ο χρόνος. Μη φοβάστε, δε θα φιλοσοφήσουμε. Για comics θα μιλήσουμε, και συγκεκριμένα, για το πως ξεκίνησα να διαβάζω και να συλλέγω αυθεντικά αμερικανικά comics. Όπως σας έχω ήδη αναφέρει, ξεκίνησα να διαβάζω comics, συστηματικά, το καλοκαίρι του 1992. Μόλις τέσσερα καλοκαίρια αργότερα, το 1996, αγόρασα το πρώτο μου αμερικάνικο comic. Μόλις τέσσερα χρόνια!
Όσο και αν σε συνεπάρει ένα comic και νιώθεις ότι ζεις την ιστορία, η ανάγνωση δεν παύει να είναι μια – σχετικά – παθητική εμπειρία. Το ίδιο και η παρακολούθηση μιας τηλεοπτικής σειράς ή ταινίας, με πρωταγωνιστές τους αγαπημένους σου ήρωες. Η μόνη – ρεαλιστική – διέξοδος για να μπεις στο πετσί του ρόλου του υπερήρωα είναι τα video games!
