Nobody Expects… The Snapshot Reviews!!! (v.3)*
Αντίθετα με ότι μπορεί να φαντάζεται κάποιος που με γνωρίζει μόνο μέσα από τα κείμενα μου, είμαι ένας άνθρωπος που δεν του αρέσει να μην κρατά το λόγο του. Αφού, λοιπόν, αυτο-δεσμεύτηκα για περισσότερα snapshot reviews, προσπαθώ να τιμήσω την υποσχεσή μου (αλλά και το motto του Comicdom “Celebrating Comic Book Diversity”), γράφοντας για κάποια comics που διάβασα (σχετικά) πρόσφατα…
SUDDENLY SOMETHING HAPPENED
Writer/Artist: Jimmy Beaulieu
Conundrum Press
Πρόσφατα “ανακάλυψα” την Conundrum Press, μια εκδοτική που ειδικεύεται σε comics Καναδών δημιουργών και μάλιστα μεταφράζει στα αγγλικά πολλές δουλείες γαλλόφωνων Καναδών δημιουργών comics. Ένας από αυτούς είναι ο Jimmy Beaulieu και εδώ συγκεντρώνεται ένα μεγάλο κομμάτι από δυο παλιότερα comics του (που μέχρι πρότινος ήταν υπήρχε διαθέσιμα μόνο στα Γαλλικά), αλλά και αρκετές νέες σελίδες, που εκδίδονται εδώ για πρώτη φορά.
Το βιβλίο έχει δύο μέρη. Το πρώτο το βρήκα κυρίως σαν μια αφορμή για το δημιουργό να σχεδιάζει όμορφες γυναίκες. Φίλες, γνωστές, εφήμερες σχέσεις,περάστικές κοπέλες, όλες τους παρελαύνουν σε σύντομες ιστορίες που εξελίσσονται στο Quebec και μοιάζουν απλά αφορμές για την παρουσία τους. Στο δεύτερο μέρος, συναντάμε το δημιουργό εγκατεστημένο πια στο Montreal και με μια μόνιμη σχέση. Εδώ η ιστορία είναι πολύ πιο συμπαγής και το αποτέλεσμα πολύ καλύτερο και ιδιαίτερα ενδιαφέρον, είτε όταν έχει να κάνει με την επίσκεψη στο πατρικό του σπίτι και τις παιδικές του αναμνήσεις, είτε με την καθημερινότητα του.
ΤΟ ΜΟΛΥΣΜΑΤΙΚΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΣΤΟΜΑΤΙΚΗΣ ΚΟΙΛΟΤΗΤΑΣ & ΑΛΛΕΣ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΕΣ ΦΡΙΚΩΔΙΕΣ
Writer/Artist: Shintaro Kago
Jemma Press
Δεν έχω καταλήξει για το αν ζούμε κάποιου είδους άνθηση των comics στην Ελλάδα, ούτε είμαι σίγουρος για το αν βρισκόμαστε σε μια περίοδο επέκτασης ή συρρίκνωσης των εκδόσεων comics. Υπάρχουν, όμως, κάποιες εκδόσεις που δε νομίζω πως “χωράνε” μέσα σε κάποιο πλαίσιο (όπως αυτό μιας γενικότερης άνθησης των comics στην Ελλάδα, στο οποίο χρεώνουμε συχνά κάποιες σημαντικές απόπειρες), αλλά απαιτούν μια απίστευτη εκδοτική τόλμη, που είναι προϊόν καθαρής αγάπης για το δημιουργό και το έργο του και που, κατά την άποψη μου, γίνονται πέρα από κάποια εκδοτική λογική. Μόνο έτσι μπορώ να δω την έκδοση αυτών των ιστοριών του Shintaro Kago από τη Jemma Press και με την επιμέλεια της φίλης, Μυρτώς Τσελέντη.
Πριν πέντε χρόνια περίπου, άρχισαν να κυκλοφορούν στο δίκτυο (με έναν τρόπο που θύμιζε ανταλλαγή χέρι με χέρι κάποιας άλλης εποχής) κάποια από αυτά τα short stories του Kago. Εκπληκτικοί, τολμηρότατοι πειραματισμοί με το Μέσο, που ξέφευγαν από κάθετι που είχαμε δει μέχρι τότε και απεικόνιση μιας θεματολογίας που ξεφεύγει κατά πολύ από όποια όρια (του γκροτέσκου και όχι μόνο) μπορούσα να φανταστώ. Και να που τώρα βρίσκομαι και εγώ (μπροστά στο σταθμό, ίσως;) να διαβάζω αυτή την έκδοση, που προκαλεί κάθε αίσθηση, κάθε σύμβαση και δεκάδες συναισθήματα. Μια από τις ελάχιστες έκδοσεις (δύο-τρεις ανα τον κόσμο;) που συγκεντρώνουν δουλειές του Shintaro Kago και που κυκλοφορεί στα Ελληνικά.
Δεν είμαι σίγουρος σε ποιον θα μπορούσα να συστήσω ΤΟ ΜΟΛΥΣΜΑΤΙΚΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΣΤΟΜΑΤΙΚΗΣ ΚΟΙΛΟΤΗΤΑΣ, αλλά όποιος το διαβάσει θα πρέπει να είναι έτοιμος για ένα πολύ γερό σοκ, σε κάθε επίπεδο. Ελπίζω να υπάρχουν αρκετοί που θα καλοσωρίσουν αυτό το σοκ.
ΕΛΕΟΣ!
Writer/Artist: Zaro
Ένατη Διάσταση
Τον Zaro τον γνωρίσαμε από το NEIGHBORHOOD, που είχε κυκλοφορήσει και πάλι από την Ένατη Διάσταση. Εδώ, επιστρεφει με ένα χιουμοριστικό comic, με ήρωα τον Benny Less, ο οποίος δέχεται αλλεπάλληλα χτυπήματα από τη μοίρα του, αλλά και από τους γύρω του, οι οποίοι τον εκμεταλλεύονται και τον κακομεταχειρίζονται. Πέφτει έτσι συνεχώς θύμα των συναδέλφων του, της αστυνομίας, εγκληματιών, συγγενών και ηλικιωμένων, ώσπου η μοίρα του αλλάζει, όταν ανακαλύπτει ένα CD ενός black metal συγκροτήματος. Η μουσική (και η Τέχνη, εν γένει) λένε πως μπορεί να αλλάξει τους ανθρώπους, αλλά αυτό εδώ γίνεται με έναν τρόπο ιδιαίτερα εμφατικό. Έτσι, ο Benny θα μεταμορφωθεί σε ένα πλάσμα που ξέρει τι θέλει και πως θα το αποκτήσει.
Μπορεί να μη βρήκα το χιούμορ τόσο “μη πολιτικά ορθό” όσο υπόσχεται το οπισθόφυλλο, αλλά διάβασα πολύ ευχάριστα το ΕΛΕΟΣ!. Το artwork λειτουργεί καλά και οι περιπέτειες του Benny με έκαναν να χαμογελάσω αρκετές φορές. Ενδιαφέρουσα δουλειά και ο Zaro δείχνει να έχει σχέδια για κάποιο (κάποια;) sequel, πράγμα πολύ ευχάριστο, αφού φαίνεται να έχει πολλές ικανότητες.
THE SIX FACES OF A DICE #1,2
Writer J. Sepulveda
Artists: H. Campos (#1), A. Gimeno (#2)
STUDIO COM.IX
Το THE SIX FACES OF A DICE είναι ένα limited series έξι τευχών, γραμένο από τον Ισπανό Juan Sepulveda. Πρόκειται για έξι ιστορίες, τις οποίες αρχικά προόριζε για έξι διηγήματα, αλλά τελικά πήραν την μορφή comic. Η πρώτη ιστορία έχει να κάνει με έναν προαγωγό, ο οποίος, με τα χρέη να τον πιέζουν, οδηγείται σε κάποιες ακραίες λύσεις, αλλά η ιστορία θα εξελιχτεί με διαφορετικό τρόπο από ότι περίμενε. Στο δεύτερο τεύχος, ο πρωταγωνιστής μπαίνει σε ένα μπαρ όπου έχει κανονίσει ένα blind date. Εκεί, θα γνωρίσει μια κοπέλα που είναι αρκετά διαφορετική από αυτόν. Και στις δυο περιπτώσεις, κάποιες συμπτώσεις είναι που θα κάνουν την ιστορία να εξελιχτεί με απροσδόκητο τρόπο.
Από τα δύο τεύχη που διάβασα, αυτό που μου άρεσε περισσότερο ήταν το δεύτερο. Το artwork θύμιζε λιγάκι Steve Dillon και Mike Avon Oeming και το twist ήταν κάπως πιο απρόσμενο και “διακριτικό”.
Έμαθα για Το THE SIX FACES OF A DICE μέσω ενός καλού φίλου και ομολογώ πως αν δε μου το είχε προτείνει, δύσκολα θα το είχα ανακαλύψει μόνος μου. Χαίρομαι όμως που είχα την ευκαιρία να το διαβάσω (δεν είχα, άλλωστε, πολλές φορές την ευκαιρία να διαβάσω ανεξάρτητα ισπανικά comics). Είναι αρκετά καλογραμμένο και καλοστημένο και έχει κινήσει το ενδιαφέρον μου για το πως θα εξελιχθούν τα επόμενα τεύχη (το τρίτο έχει ήδη κυκλοφορήσει). Μπορείτε να το αναζητήσετε στο graphic.ly και στο Top Web Comics.
SUPERBOY #6
Writer: Jeff Lemire
Artist: Marco Rudy
DC Comics
Παρακολουθώ το run του Jeff Lemire στο SUPERBOY από το ξεκίνημά του. Δε νομίζω πως είναι κακό, σίγουρα όμως το βρίσκω υπερφιλόδοξο, με πολλά subplots που ανοίγουν και κάποιο grand plan να διαγράφεται στο background. Και αν υπήρχαν κάποιες πιθανότητες αυτό το grand plan να λειτουργησει, νομίζω πως tie-ins όπως αυτού εδώ του τεύχους, όπου ο Doomsday εμφανίζεται από το πουθενά για να ξυλοφορτώσει τον Superboy, δε βοηθούν καθόλου τη συνέπεια του τίτλου (να σημειώσω πως το crossover δεν επηρέασε κάποιο τεύχος του SUPERMAN, όπου το run που δεν ολοκλήρωσε ο Straczynski συνεχίστηκε ακάθεκτο). Αν προσθέσουμε το γεγονός ότι δε συμπαθώ το artwork της σειράς και ότι όλα δείχνουν πως όλοι οι τίτλοι της DC (συμπεριλαβανομένου και του SUPERBOY) θα πρέπει να έχουν συμμαζέψει όλα τα loose ends μέχρι τον Αύγουστο, τότε μάλλον ο Lemire θα πρέπει να βγάλει πολλούς λαγούς από το συγγραφικό του καπέλο, αν θέλει να σώσει το run του.
* Ο τίτλος του post εξακολουθεί να είναι “δανεισμένος” από post του Θωμά (Παπαδημητρόπουλου).