The Warp
Ο Wally Wood (17 Ιουνίου 1927 – 2 Νοεμβρίου 1981) ήταν ένας από τους μεγαλύτερους Αμερικανούς δημιουργούς. Η φοβερή σχεδιαστική του δεινότητα κόσμησε αναρίθμητες σελίδες σε δεκάδες διαφορετικά είδη comics. Πρωταγωνίστησε στα χρόνια της EC και φιλοτέχνησε μέχρι παιδικά βιβλία. Εργάστηκε στη Marvel (δημιουργός της κόκκινης στολής του Daredevil, κάτι που ξεδιάντροπα αρνείται το Netflix να αναφέρει στα credits της τηλεοπτικής σειράς) και στους Thunder Agents της εκδοτικής Tower, που ο ίδιος ίδρυσε, ενώ δημιούργησε και το αριστουργηματικό SALLY FORTH.
Εκτός των άλλων δημιούργησε και τον ιερό κανόνα για εκατοντάδες σχεδιαστές με το 22 PANELS THAT ALWAYS WORK.
Θα μπορούσα να γράψω τόμους ολόκληρους, για να αναλύσω τη μοναδική ιδιοφυία του και τον όγκο της δουλειάς του, από τα νεανικά του χρόνια μέχρι και της αρχές της δεκαετίας του ’80, που ο ίδιος αποφάσισε να δώσει τέλος στη ζωή του. Σήμερα, όμως, θα μιλήσουμε για ένα ταλέντο του που ελάχιστοι γνώριζαν.
Η ιστορία μας ξεκινά κάπου μέσα στο 1977. Ο 29χρονος τότε Richard Pryor (απλή συνωνυμία με τον αξέχαστο Αμερικανό κωμικό) πλησίασε τον Wally και του πρότεινε, ως μεγάλος θαυμαστής του, να του εκδώσει ένα υπογεγραμμένο portfolio με καινούργιες δουλειές του. Αρχικά ο Wood αρνήθηκε, αλλά η επιμονή και ο ενθουσιασμός του Pryor έκαμψαν τελικά (ευτυχώς) τις αντιστάσεις του. Συνέπεια όλων αυτών ήταν να κυκλοφορήσει τελικά το 1977 το WEIRD SEX-FANTASY PORTFOLIO σε 2000 υπογεγραμμένα αντίτυπα. Το επίπεδο της δουλειάς σε αφήνει απλά άφωνο. Και για να πάρετε μια ιδέα:
Κατά τη διάρκεια της δημιουργίας του portfolio, ο Wood ανέφερε στον Pryor πως θα ήθελε πολύ να ηχογραφήσει κάποια κομμάτια και να τα πουλήσει σε δίσκους και κασέτες στους θαυμαστές του. Αυτός, μετά από κάποιες επαφές που έκανε, κανόνισε να ξεκινήσουν οι ηχογραφήσεις. O Wood ήταν πολύ ενθουσιασμένος για τη δημιουργία του άλμπουμ και διασκέδασε πολύ με την δημιουργία του. Στις ηχογραφήσεις συμμετείχε και η τρίτη σύζυγος του, Muriel (πρώτη του σύζυγος ήταν η γνωστή αργότερα colorist Tatjana Wood). Αρκετούς μήνες αργότερα, το master tape ήταν έτοιμο, αλλά δυστυχώς ποτέ δεν πήρε το δρόμο για το βινύλιο και τα καταστήματα δίσκων και μόνο μερικές κασέτες κατέληξαν στα χέρια των fans. Στις αρχές του 2002, ο Pryor έβγαλε όλο το άλμπουμ σε 100 αριθμημένα CD και, όπως αναφέρει, το έκανε εξαιτίας του ενδιαφέροντος που είχε δημιουργηθεί. Χρησιμοποίησε μάλιστα και το πρόχειρο εξώφυλλο που δημιούργησε ο ίδιος ο Wood (πάνω σε χαρτόνι από κάποιο κουτί Metaxa).
Ακούστε, λοιπόν, ένα δείγμα στο video που ακολουθεί (και ελπίζω να μην το κατεβάσουν σύντομα).