MARKET WATCH: μ

Πρέπει να είμαι από τους λίγους που δεν έχουν post-con depression syndrome – όχι ακόμα, τουλάχιστον. Ίσως γιατί τα post-con ξενύχτια συνεχίστηκαν για μια βδομάδα μετά και καπάκι ήρθε το Πάσχα και ακόμα τρώω την εναπομείνουσα post-easter μαγειρίτσα. Οπότε, χοντρά-χοντρά, το υπολογίζω από Παρασκευή (που επιστρέφω στο Παρίσι). Ωραία ήταν στο CCA2014, που λέτε λοιπόν, ήρθαν πολλοί καλλιτέχνες, φίλοι, εκδοτικές, μαγαζιά, μαγαζιά-εκδοτικές που μας έβριζαν μέχρι λίγες βδομάδες πριν, γιατί δεν τους βρήκαμε χώρο στις τουαλέτες, αλλά το βασικό είναι πως το – ωπα, κάτσε, ελληνικό φεστιβάλ είμαστε, ελληνικά comics παρουσιάζουμε, αλλά πόσο ελληνικά; Αναρωτηθήκατε ποτέ; Η απάντηση βρίσκεται στο πρώτο…

Success Story #1

Όπου μαθαίνουμε από το blog των – προφανώς – εκδόσεων Ρενιέρη-Comicon με ακρίβεια τα ποσοστά ελληνικότητας ενός ελληνικού (;) comic! Κάντε κι εσείς το test, και δείτε τι πρέπει να διορθώσετε! Όπως μας λέει ο συντάκτη,ς λοιπόν, με απλά μαθηματικά βρίσκουμε εύκολα και απλά την ελληνικότητα ή μη του δημιουργήματός μας! Έχουμε πέντε τομείς ελληνικού υπόβαθρου, ο καθένας των οποίων αντιστοιχεί σε ένα ποσοστό 20% επί του συνόλου 100% ελληναράδικου comic. Θέμα-Σεναριογράφος-Σχεδιαστής-Γλώσσα Γραφής-Γλώσσα Έκδοσης (αν ο inker ή ο colorist είναι ξερωγώ Μαροκινός, δε μας ενδιαφέρει μάλλον, γιατί είμαστε Ελλάδα και είναι γνωστό πως ο Έλληνας τα καταφέρνει όλα μόνος του). Και ακολουθούν τα απαραίτητα παραδείγματα, με το κυριότερο το ELYSIUM του Ηλία Κυριαζή, το οποίο καταλήγουμε πως είναι ξενόφερτο και δεν του αρμόζει μια θέση ανάμεσα στα ράφια των ελληνικών comics στα μαγαζιά. Θέμα-Σεναριογράφος-Σχεδιαστής ελληνικά (60%), Γλώσσα Γραφής & Έκδοσης ξενικά, τελικό αποτέλεσμα 40% ελληνικό, δεν περνάει τη βάση (όχι, δεν έκανα εγώ το λάθος στους υπολογισμούς), Συμπεραίνει, λοιπόν, ο συντάκτης του άρθρου και θα κλείσω μ’αυτό:

“Δεν υπήρχαν λοιπόν, πολύ καλά κόμικς με περισσότερη ελληνικότητα, για να πάρουν το πρώτο βραβείο στην Comicdom-con;  Ή το βραβείο ήταν για λόγους τιμής του φιλοξενούντα χώρου;  Στην δεύτερη περίπτωση, γιατί να γίνει διαγωνισμός; Ήταν τουλάχιστον προσβλητικό για τους άλλους συμμετέχοντες.”

Success Story #2

Παραμένουμε στα του οίκου μας, κι ας ασχοληθούμε με κάτι πιο σημαντικό, όπως η μοίρα των ελληνικών εκδόσεων Disney, η οποία παρέμενε ένα μεγάλο μυστήριο μετά το θέμα της ΝΕΑ ΑΚΤΙΝΑ Α.Ε. Όλα λύθηκαν, σύμφωνα με πρόσφατες πληροφορίες μου από αρκετά σοβαρές πηγές, πριν από μερικές βδομάδες, όταν και τα δικαιώματα της Disney για την Ελλάδααπέκτησε ο ΣΚΑΪ (ή η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, θα δείξει). Κι όταν λέμε δικαιώματα, εννοούμε όλα, κι όταν εννοούμε όλα, αυτό περιλαμβάνει πλέον και Marvel και Star Wars. Το τι θα γίνει με τις εκδοτικές που ήδη κατέχουν κάποια από αυτά, ακόμα είναι θολό τοπίο…

Όποιος Τη Νύχτα Περπατεί…

Ευτυχώς που υπάρχει και το Bleeding Cool και επιβεβαιώνει το άνοιγμα αυτής της καινούργιας κατηγορίας! Πριν λίγο καιρό, λοιπόν, διάβασα κάποιες δηλώσεις του  Ivan Brandon, που διαψεύδει άρθρο του ως άνω ειδησεογραφικού site σχετικά με την “αποχώρησή” του από το MEN OF WAR το 2012. Σύμφωνα με το αρχικό κείμενο, υπήρχε κάποιου είδους διαμάχη του δημιουργού με τους editors, μέσω σημειωμάτων για τον τίτλο, που δυσχέραιναν το έργο του Brandon, κάτι που κατέστησε την αποχώρησή του αναγκαία.

Βγαίνει όμως μετά ο Ivan, όπως είπαμε και στην αρχή, και λέει αυτό: “Old news, but Ι hadn’t seen that bleeding cool wrote this about me, it isn’t true, Ι didn’t get those kinds of notes”. Ποιον να πιστέψουμε άραγε;

Art-O-Matic

Στο τελευταίο update της συγκεκριμένης κατηγορίας, κάνα μήνα πριν, είχαμε το θέμα με τον Campbell και το θάψιμο της δουλειάς του από έναν… κάποιον. Σήμερα, έχουμε ένα παρόμοιο θέμα, το οποίο όμως πήρε πολύ μεγαλύτερες διαστάσεις γιατί – guess what? – ο αρθρογράφος είναι γυναίκα.

Όλα ξεκίνησαν από ένα guest editorial της Janelle Asselin στο CBR, στο οποίο έθαβε το εξώφυλλο του  Kenneth Rocafort για το επερχόμενο καινούργιο TEEN TITANS #1. Η Janelle δεν είναι καινούργια στον χώρο, ήταν assistant editor στους bat τίτλους της DC μέχρι το 2011, τους οποίους άφησε πίσω της για να δουλέψει στην Disney, απ’ όπου και απελύθη τον περασμένο Σεπτέμβρη. Ένα ακόμα θύμα των πολλαπλών περικοπών της εταιρίας εκείνη την εποχή.

Αφήνουμε στην άκρη τα αρκετά ενδιαφέροντα αυτά στοιχεία για την ιστορία μας κι επιστρέφουμε στην κριτική της, την οποία αν μπείτε στον κόπο και διαβάσετε, θα βρείτε αρκετά συγκροτημένη, με ισχυρή επιχειρηματολογία και αρκετές τεχνικές γνώσεις. Θα δείτε, βέβαια, μια κάποια γυναικουλίστικη υπερβολή στο θέμα του μεγάλου στήθους – it’s all comics/women with big boobs sell et c- αλλά προσωπικά συμφωνώ με τα περισσότερα σημεία. Ή πολύ απλά ρίξτε μια ματιά στο εξώφυλλο και βγάλτε από μόνοι σας κάποια συμπεράσματα. Η πρώτη μου σκέψη, πάντως, είναι πως έχουμε ένα κακό εξώφυλλο, με άσχημο composition, right-side heavy, με ένα σχέδιο που σε καμία περίπτωση δεν κοπλιμεντάρει τον Rocafort, ενώ θυμίζει κακό Brett Booth των 90’s. Κρατήστε την παρομοίωση.

Όπως ήταν (;) αναμενόμενο, μιας και δε συνηθίζονται τέτοιου είδους άρθρα αρνητικής κριτικής, ειδικά στο CBR, οι αντιδράσεις από την κοινότητα αρχικά δεν άργησαν να έρθουν. Δεκάδες δημιουργοί υψηλού κύρους έσπευσαν να υπερασπιστούν το εν λόγω εξώφυλλο και το πόσο ωραίο έως καταπληκτικό είναι, όλοι – τυχαία – DC employees.

Το θέμα φυσικά γιγαντώθηκε και, μάλιστα, από την ενεργή ανάμειξη του… Brett Booth – ο σχεδιαστής του αμέσως προηγούμενου TEEN TITANS volume απ’το New52 – ο οποίος αποφάσισε να γίνει ο φύλακας-άγγελος του Rocafort και να ξεκινήσει μία ολόκληρη σταυροφορία ενάντια στην αρθρογράφο από το Twitter. Αρχής γεννομένης υποτιμητικών σχολίων του με καθαρά σεξιστικοειρωνικό περιεχόμενο, ορδές fans συνέχισαν τις επιθέσεις, με σχόλια του τύπου “διάβασε και κάνα comic” ή “πλύνε κάνα πιάτο”, μέχρι πιο βαριά επίθετα που έφτασαν μέχρι τις απειλές βιασμού, όπως λέει και η ίδια η Asselin:

“[…] implying that I’m not a real professional in this industry. Which is still by far not the worst of what I got. I was called a whiny bitch, a feminazi, a feminist bitch, a bitter cunt, and then the rape threats started rolling in.”

Ευτυχώς, μόλις μία βδομάδα μετά, αποφάσισε να βγει και να μιλήσει δημόσια ο σεναριογράφος του TEEN TITANS που θα βγει τον Ιούλιο, Will Pfeifer, και να καταδικάσει τις επιθέσεις, υποστηρίζοντας παράλληλα το δικαίωμα της Janelle στην επικοδομοιτική κριτική:

“[…] I don’t agree with her opinion of the cover, but it’s appalling the reaction to her. As a writer, and I’m sure for Kenneth as an artist, we want people to respond to our work, even if we don’t agree with it. We want to put our work out there and have people react. But this kind of thing is insane!”

Ο ίδιος ο Rocafort, βέβαια, μέχρι στιγμής είναι άφαντος.

Simon Said

“So how many decades ago did you work at DC? Were you a coffee girl?”

Ερώτηση-tweet του Brett Booth στην πρώην assistant editor της DC, Janelle Asselin.

Secret Wars 3

Κι ενώ συμβαίνουν όλα αυτά τα χαριτωμένα, τα τελευταία δημογραφικά στοιχεία, μετά από έρευνα σε retailers, δείχνουν πως το πλέον αυξανόμενο κοινό είναι γυναικείο, και μάλιστα στις ηλικίες 17-33. Ειδικότερα στο digital distribution, η αύξηση είναι της τάξης του 20% κι αντιστοιχεί στο γυναικείο κοινό από 17-26 ετών, σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσίευσε ο Chip Mosher, VP of communications and marketing του Comixology.

Τα στοιχεία επίσης διαψεύδουν φήμες που ήθελαν τους αναγνώστες θηλυκού γένους να διαβάζουν μη-υπερηρωικά comics, αλλά κυρίως Image stuff, ενώ φαίνεται πως στις βασικότερες επιλογές τους βρίσκονται τα CAPTAIN MARVEL, MS MARVEL και YOUNG AVENGERS.

And Now, Something Completely Different

Ο επιμένων, λένε, νικά. Ο επιμένων όμως, επίσης, αργά ή γρήγορα βαριέται. Υπάρχουν πάντα κι οι περιπτώσεις που δε συμβαίνει ούτε το ένα ούτε το άλλο κι απλά κλείνεσαι σε έναν αέναο κύκλο αναμονής, μέχρι πάντα να στη βιδώσει και να βγεις στο δρόμο να ξεπουπουλιάζεις κάθε κακόμοιρο περιστέρι που θα βρεθεί στο δρόμο σου, ελλείψει άλλων μη ωδικών πτηνών στο κέντρο της Αθήνας ή του Παρισιού, ανάλογα την εποχή.