Cry Havoc #1

Seasons change with the scenery

Λοιπόν, αγαπητοί αναγνώστες, αυτήν την εβδομάδα έρχομαι με κάτι το οποίο με χαροποίησε ιδιαίτερα, πρόκειται για ένα φαινόμενο που το συναντάω πρώτη φορά. Όχι, δεν είναι τίποτα σοκαριστικό, αλλά αν διαβάζετε τα credits παρατηρείτε πως υπάρχουν τρεις διαφορετικοί colorists. Και δεν πρόκειται για ανθολογία, αλλά για ένα απλό τεύχος (έστω και πρώτο) μίας απλής σειράς. Το πολύ απλό – αλλά έξυπνο, θεωρώ – είναι πως η ιστορία χωρίζεται σε τρία κομμάτια, ένα για κάθε colorist, και το κάθε κομμάτι της ιστορίας αναφέρεται σε διαφορετική φάση της ζωής της πρωταγωνίστριας, Lou, και έχει τελείως διαφορετικό κλίμα και συναισθήματα. Οπότε, η εναλλαγή ανάμεσα στους χρωματιστές βοηθάει να μας δείξει και με οπτικό τρόπο (πέρα από το γραπτό κομμάτι) τα ξεχωριστά κεφάλαια στη ζωή της Lou.

Τα τρία τμήματα ονομάζονται London, The Red Place και Afghanistan. Τα δύο είναι πολύ ξεκάθαρα και από το όνομά τους και από το χώρο που πιάνουν στο πρώτο τεύχος. Το τρίτο – The Red Place – μας το αφήνει μάλλον για έκπληξη, στη μετέπειτα πορεία του comic. Ας ξεκινήσουμε από την αρχή, η οποία βεβαίως-βεβαίως είναι το Λονδίνο, με τη Lou, μία μουσικό με μεγάλα όνειρα και (εννοείται) καθόλου δουλειά. Και ένα μυστικό, ή όχι και τόσο. Τη μία φορά φαίνεται να ξαφνιάζεται μέχρι και η ίδια και την άλλη είναι τελείως χαλαρή, σαν να είναι το πιο φυσιολογικό πράγμα στον κόσμο.

cryhavoc1

Αυτή βέβαια ξέρει καλύτερα. Ας προχωρήσουμε στο Afghanistan, όπου η Lou έχει μπει σε μία αρκετά ιδιόρρυθμη ομάδα ανθρώπων, που απ’ ότι φαίνεται, ο καθένας τους είναι ξεχωριστός. Όχι, όμως, όπως εννοούμε τη λέξη εμείς οι απλοί καθημερινοί άνθρωποι, που εκτιμούμε τη διαφορετικότητα όλων, αλλά εκείνο το “ξεχωριστό” με τις υπερφυσικές ιδιότητες. Και εδώ ξεκινούν τα ερωτήματα, καθώς ψάχνουν να βρουν ένα έξτρα επικίνδυνο ον, το οποίο συνδέεται, με κάποιον τρόπο και για κάποιο λόγο, με τη Lou. Την οποία, ξαφνικά και τελείως απρόσμενα, τη βλέπουμε σε τρεις σελίδες μέσα σε ένα κελί που περιβάλλεται από έντονο κόκκινο χρώμα. Ναι, το τελευταίο μέρος της ιστορίας την έχει κλεισμένη σε ένα κλουβί. Γιατί; Θα μάθουμε στα επόμενα τεύχη!

Και όπως ανέφερα παραπάνω, τα χρώματα αλλάζουν με την ιστορία, καθώς κάθε πτυχή της ζωής της Lou έχει άλλο κλίμα. Έτσι, στο Λονδίνο, μιας και ακόμη δεν έχει μπλεχτεί πουθενά και ζει ανέμελα (παραμένει χωρίς λεφτά), τα χρώματα είναι ζωηρά και αρκετά φωτεινά. Στο δεύτερο μέρος, υπάρχει πιο αχνός και μουντός χρωματισμός και κάτι που μοιάζει λες και διαβάζουμε μέσα από ένα φίλτρο καφέ. Τέλος, το κομμάτι για το οποίο δεν γνωρίζουμε πολλά ακόμη, είναι κόκκινο και με σκούρους τόνους και έντονα μελάνια. Γιατί άραγε;!

cryhavoc2

Όπως το σενάριο μας προσφέρει τη θεματολογία, τα γεγονότα και τα στοιχεία του χαρακτήρα, έρχεται και το σχέδιο με το χρώμα να μας βάλουν ακόμη πιο έντονα στον κόσμο που έχουν δημιουργήσει. Και το καταφέρνουν καλά!

Τουλάχιστον αρκετά καλά για να παρακολουθήσουμε με ενδιαφέρον το δεύτερο κεφάλαιο τις τρίπτυχης ιστορίας.