Captain America: The Winter Soldier

Στα comics κανείς δεν μένει νεκρός για πάντα

Ιστορία

Το CAPTAIN AMERICA: THE WINTER SOLDIER βρίσκεται στην κορυφή πολλών λίστων ως η καλύτερη ταινία του Marvel Cinematic Universe και όχι άδικα. Καθώς ξαναδιάβαζα το comic, όμως, για να γράψω το συγκεκριμένο Comicdom Files, ένας επιπλέον λόγος που αγάπησα αυτή την ταινία βγήκε στην επιφάνεια. Το πόσο πιστή είναι στο αυθεντικό υλικό, και όχι μόνο σεναριακά, αλλά και στην αισθητική και το σκηνοθετικό της ύφος. Σίγουρα υπάρχουν διαφορές, για παράδειγμα, η συνομωσία της ΗYDRA δεν υφίσταται, αλλά αυτό είναι το δευτερεύον plot της ταινίας.

Μετά από 60 χρόνια που θεωρείτο νεκρός, ο πρώτος sidekick του Captain America, Bucky Barnes, επιστρέφει και αποκαλύπτεται ότι είναι το alter ego του Winter Soldier (Oops! Spoiler!), ένας μυθικός υπερκατάσκοπος του ανατολικού μπλοκ, την περίοδο του ψυχρού πολέμου. Όπως αποκαλύπτεται, οι σοβιετικές μυστικές υπηρεσίες περισύλλεξαν τον Bucky και τον λοβοτόμησαν έτσι ώστε να ακούει τις εντολές τους και να κάνει τη βρώμικη δουλειά τους, μέχρι που, κάποια στιγμή, αποστάτησε, οπότε τον κατέψυξαν μέχρι να τον χρειαστούν ξανά στο παρόν.

Τι Μας Άρεσε

Όπως σίγουρα όλοι οι μη αμερικανοί θεατές θεωρούσαν την πρώτη ταινία του Cap “αμερικανιά”, έτσι και εγώ θεωρούσα αμερικανιά τα πάντα σχετικά με τον υπερήρωα, πριν έρθει ο Brubaker. Όταν ο Brubaker ανέλαβε τον τίτλο, πρόσθεσε μια κατασκοπική χροιά. Ο συγγραφέας αποτελεί master των κατασκοπικών ιστοριών, και το νέο ύφος δεν αλλοίωσε την ταυτότητα του ήρωα, αλλά οδήγησε αρμονικά τον τίτλο σε ένα νέο στιλ, που τον χαρακτηρίζει μέχρι σήμερα. Όλη η ιστορία λαμβάνει χώρα μέσα από συνεχή flashbacks και flash-forwards, και αυτή η αναδρομική αφήγηση συμβάλλει στον γρήγορο ρυθμό εξέλιξης της ιστορίας, ώστε αυτή να μην πλατιάζει όταν εισάγονται καινούριες πληροφορίες για την κατάσταση του Bucky Barnes.

Σε αντίθεση με την ταινία, η ιστορία που λαμβάνει χώρα στο comic, έχει στο επίκεντρο τον Steve Rogers και όχι τον Winter Soldier. Οι μεταπτώσεις της ψυχικής διάθεσης του Steve, συντονίζονται με αυτές των αναγνωστών, που προσπαθούν να ακολουθήσουν τα γεγονότα, τα οποία διαδραματίζονται μπροστά τους. Σε αυτά τα τεύχη, φυτεύονται τα πρώτα hints, που με πρώτη ανάγνωση είναι καλά κρυμμένα, για την μελλοντική αντικατάσταση του Steve Rogers από τον Bucky, στον ρόλο του Captain America, καθώς και την παράλληλη ερχόμενη διαδοχή του προαιώνιου εχθρού του.

Συχνά, το σχέδιο παίζει υποστηρικτικό ρόλο στην ιστορία και οι προβολείς συγκεντρώνονται στη συγγραφή, αλλά δεν μπορώ να φανταστώ τη συγκεκριμένη σειρά να έχει την ίδια επιτυχία χωρίς τον Steve Epting στο artwork. Σε μια εποχή που κάθε υπερηρωικός τίτλος είχε στο DNA του το AUTHORITY (ωραίες εποχές), το φωτορεαλιστικό κινηματογραφικό σχέδιο του Epting σημάδεψε αυτή τη σειρά και το artwork ήταν χρωματικά αρμονικό στην ιστορία που ο συγγραφέας ήθελε να αφηγηθεί. Πραγματικά, όταν βλέπω την ταινία νιώθω ότι είναι σαν αυτούσια κινηματογραφική μεταφορά από το comic – ακόμη και η παλέτα των γήινων χρωμάτων είναι πιστή στο αυθεντικό υλικό.

Τι Δεν Μας Άρεσε

To story arc διακόπτεται στη μέση από ένα tie-in του τίτλου στο HOUSE OF M, γιατί έτσι γινόταν στα events της Marvel πριν καμιά δεκαετία (ωραίες εποχές;), ενώ και το ακόλουθο τεύχος, το οποίο ναι μεν είναι μέρος του arc, παρ’ όλα αυτά η απουσία του Epting από το artwork το κάνει ενοχλητικό.

Το πιο ενοχλητικό στοιχείο σε αυτό το arc, όμως, είναι ότι κάποιες φορές εύχομαι να μην είχε λάβει χώρα ποτέ. Ο Bucky Barnes, λίγα χρόνια αργότερα, (ξανά)πέθανε, μετά αναστήθηκε, μετά έγινε κακός ξανά, μετά καλός και πλέον δεν διαβάζω πολύ Marvel, όποτε δεν ξέρω τι ακριβώς γίνεται, αλλά μέσα σε μια δεκαετία από την επιστροφή του, οι συγγραφείς επανέλαβαν το τετράπτυχο απώλεια-θρήνος-ανάσταση-εκδίκηση, τουλάχιστον άλλες δύο φορές με τον Cap και τον Bucky. Η επιστροφή του Bucky ίσως ήταν η καλύτερη ιδέα του Brubaker, αλλά κανένας από τους διαδόχους δεν μπόρεσε να ξεφύγει από αυτήν την κορυφαία ιστορία του ήρωα, και απλά υπέπεσαν σε μια μανιέρα επανάληψης των ίδιων ακριβώς plot points.

Συνολική Εκτίμηση

O Bucky Barnes, ο Jason Todd και ο Uncle Ben, ήταν για χρόνια η Αγία Τρίαδα των χάρτινων χαρακτήρων που θα έμεναν για πάντα νεκροί. Βέβαια, το γεγονός ότι στην πρώτη περίπτωση δεν είχαμε πτώμα, αποτελούσε σημάδι ότι όλο αυτό ήταν απλά μια φαντασίωση των fans. Παρ’ όλα αυτά, για 60 χρόνια, ο Bucky θεωρείτο νεκρός και η επιστροφή του αντάμειψε τους αναγνώστες, με ένα run που σημάδεψε τον Captain America.

Παράλληλες Προτάσεις

Προφανώς, δεν νομίζω ότι χρειάζεται να το αναφέρω, αλλά όλο το run του Brubaker στο CAPTAIN AMERICA είναι worth reading, ενώ μετά το τέλος της σειράς, ο συγγραφέας είχε και ένα run στον τίτλο WINTER SOLDIER. Οι Brubaker και Epting συνεργάστηκαν ξανά στο VELVET, που προσωπικά δεν με τρέλανε. Ο Brubaker είναι λάτρης των κατασκοπικών και γκανγκστερικών ιστοριών, και στη βιβλιογραφία του υπάρχει ένα πλήθος από αυτές. Δεν έχω ασχοληθεί ιδιαίτερα με αυτές, αλλά, κατά κοινή ομολογία, αυτή που μάλλον ξεχωρίζει είναι το CRIMINAL.

Στη Marvel, ο Brubaker έκανε ένα επιτυχημένο run στο DAREDEVIL, ενώ μαζί με τον Matt Fraction, είχαν αναλάβει τον τίτλο THE IMMORTAL IRON FIST. Από την άλλη, δεν  προτείνω να διαβάσετε το run του στους UNCANNY X-MEN και ας λέει ότι θέλει ο Αντώνης. Το ULTIMATES των Millar/Hitch είναι μια ιστορία που όποιος διαβάζει το run του Brubaker στο CAPTAIN AMERICA, σίγουρα θα θέλει να της ρίξει μια ματιά.