Collapser #1

Collapser #1

Φανταστικό! Αυτή ήταν η πρώτη μου σκέψη μόλις τελείωσα το πρώτο τεύχος του COLLAPSER. Κι έπειτα, επέστρεψα στην πρώτη σελίδα και το ξαναδιάβασα, δίνοντας μεγαλύτερη προσοχή στις λεπτομέρειες των διαλόγων και στα panels. Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα από την αρχή.

Ο Liam James είναι ένας εξαιρετικά αγχώδης νεαρός, που δουλεύει σκληρά σε μια κλινική ηλικιωμένων, ενώ, παράλληλα, προσπαθεί να ανελιχθεί ως dj. Όταν παραλάβει ένα πακέτο από την πρόσφατα αποθανούσα μητέρα του, όλα θα αλλάξουν, καθώς θα ανακαλύψει μέσα μία μαύρη τρύπα, η οποία θα ενωθεί μαζί του με απρόσμενα αποτελέσματα.

Οι Mikey Way και Shaun Simon παραδίδουν μια άκρως εθιστική ιστορία, που στο πρώτο της τεύχος καταφέρνει να μας δώσει μπόλικες πληροφορίες. Η πλοκή κυλάει αβίαστα, και παρ’ όλο που το τέχνασμα της απεικόνισης των σκέψεων του Liam θα μπορούσε να δυσκολέψει τον αναγνώστη, ο Simon Bowland, ως letterer, πετυχαίνει τέλεια το σκοπό του.

Φυσικά, τίποτα από αυτά δεν θα ήταν δυνατό χωρίς τον Ηλία Κυριαζή, ο οποίος παραδίδει μια πραγματικά καταπληκτική δουλειά. Το τεύχος σχεδιαστικά είναι απλά τέλειο, διατηρώντας όλα τα χαρακτηριστικά του δημιουργού, αλλά παίζοντας, παράλληλα, με τις δυνατότητες του Μέσου, με τρόπους βγαλμένους από τις κορυφαίες στιγμές των comics. Και φυσικά, τα χρώματα της Cris Peter έρχονται για να ολοκληρώσουν άψογα τον οπτικό οργασμό.

Το COLLAPSER #1 συνδυάζει ρετρό ατμόσφαιρες με το superhero στοιχείο, τιμώντας κι επεκτείνοντας την αισθητική κληρονομιά της Vertigo και καταφέρνοντας, παράλληλα, να μοιάζει φρέσκο και καινοτόμο. Προσωπικά, είχα πολύ καιρό να διαβάσω κάτι τόσο αναζωογονητικό και αναμένω με αγωνία το επόμενο τεύχος!