WOLVES OF SUMMER Vol. 1
Writer: Tony Keaton
Artist: Andrew Herbst
Alterna Comics
Το συγκεκριμένο comic έφτασε στα χέρια μας μέσω του συγγραφέα του, Tony Keaton, και εξιστορεί τον μάταιο αγώνα για εκδίκηση μιας ομάδας παιδιών της Hitler Jungen (Νεολαία Χίτλερ), την άνοιξη του 1945, κατά τις τελευταίες ημέρες του Γ’ Ράιχ. Τα εν λόγω παιδιά υποτίθεται ότι ανήκουν στο διαβόητο Werewolf Korps, μια μονάδα σαμποτάζ, που δημιουργήθηκε όταν φάνηκε ότι οι Ναζί θα έχαναν τον πόλεμο, προκειμένου να αντεπιτίθεται πίσω από τις εχθρικές γραμμές – τουλάχιστον για αυτά μας προϊδεάζει το comic. Στην πραγματικότητα, παρ’ ότι υπαρκτό, με ειδίκευση στο σαμποτάζ και τον ανταρτοπόλεμο, το μάλλον αμφιλεγόμενο Werewolf Korps δεν υπήρξε περισσότερο από μια απ’ τις τελευταίες απόπειρες προπαγάνδας του Joseph Göbbels.
Αυτά, όμως, αφορούν έναν άλλο κόσμο. Στο παρόν comic, το οποίο συλλέγει τα τεύχη #1-3, έχουμε πέντε παιδιά του Werewolf Korps, στο μεθεόρτιο της σχεδόν ολοκληρωτικής εξόντωσης της μονάδας τους. Επιζώντες είναι ο Hartschen, ο Meyer, ο Krause και οι Αδερφοί Krüger, Rudi και Hans. Ο Rudi είναι και ο μόνος που προσπαθεί πραγματικά να κρατήσει την επίφαση ναζιστικής πειθαρχίας και υπερηφάνειας, με αποτέλεσμα να είναι και ο πιο οξύθυμος και παραδομένος στο παραλήρημα. Ο Hans προσπαθεί να υποστηρίζει και να κάνει περήφανο τον αδελφό του, ο Meyer είναι ο πιο ψύχραιμος, ο Hartschen ο πλακατζής και ο Krause ο πιο φοβισμένος.
Από τη μία, βλέπουμε τη διαδρομή των αγοριών στα βουνά Harz, από την αναζήτηση προμηθειών, στο στήσιμο παγίδων και τις μεταξύ τους σχέσεις, μέχρι την κάθοδο στην παράνοια. Από την άλλη, αρχίζει να εκτυλίσσεται παράλληλα η ιστορία του Johnny Summer, κατά τη δεκαετία του ’70, με σημείο εκκίνησης την αποτυχημένη απόπειρα αυτοκτονίας του. Πολύ γρήγορα, καθίσταται σαφές ότι οι νεαροί Ναζί του Werewolf Korps σχετίζονται, με κάποιον τρόπο, με τον Summer, που πιθανότατα είναι ένας απ’ αυτούς, τριάντα χρόνια αργότερα, εργαζόμενος στα σφαγεία, με μοναδικό του φίλο τον Sam, έναν σκύλο.
Υπάρχει μια ασυμμετρία στο συγκεκριμένο comic. Υποτίθεται ότι η κεντρική και αρκετά τολμηρή του ιδέα ήταν να παρουσιάσει την πτώση του Ράιχ μέσα από τα μάτια των νεαρών Ναζί, να φωτίσει τις αντιδράσεις και την ψυχοσύνθεσή τους, μέσα σε μια υπό διάλυση ψευδαίσθηση. Για μένα, δεν κάνει καθόλου κάτι τέτοιο και δυστυχώς οι χαρακτήρες του είναι μάλλον αδιάφοροι, με μικρές εξαιρέσεις, όπως όταν απεικονίζεται η σταδιακή, ήσυχη κάθοδος στην τρέλα του Hartschen. Προσπαθώντας να δώσει μια ιδέα του τι είχε κατά νου, ο συγγραφέας, άθελά του, εξέφρασε στο site του comic ακριβώς το αποτέλεσμα – το STAND BY ME με μικρούς Ναζί, που φυσικά καμία σχέση δεν έχει με την υποτιθέμενη κεντρική ιδέα.
Από την άλλη, ο Johnny Summer παρουσιάζει πολύ μεγαλύτερο ενδιαφέρον, μεταξύ απόπειρας αυτοκτονίας, επανάληψης κινήσεων μέσα στην καθημερινότητα, σύγκρουσης με νεαρούς συμμορίτες στο μετρό και κάποιου αλλόκοτου φάσματος που φαίνεται να τον οδηγεί να αποκαταστήσει κάτι που συνέβη στο παρελθόν, πριν μπορέσει να πεθάνει. Για να το πω απλά, θέλεις να μάθεις τι ακριβώς συμβαίνει με τον Johnny, τι θα γίνει παρακάτω – ενώ με τους νεαρούς Ναζί, όχι.
Το ασπρόμαυρο σχέδιο με παλαιού τύπου σκιάσεις (με τελίτσες, σαν εκτύπωση dot matrix), δίχως να είναι κακό, δεν είναι κάτι ιδιαίτερο. Είναι απλά επαρκές, αλλά πρέπει να αποδώσω τα εύσημα στον Andrew Herbst, για την ιδιαίτερη εκφραστικότητα των προσώπων και την απεικόνιση των συναισθημάτων.
Εν ολίγοις, ο παρών τόμος, με τρία τεύχη επί συνόλου έξι της σειράς, διαβάζεται αβασάνιστα μέσα σε ένα απόγευμα, αφήνοντας μια μάλλον χλιαρή εντύπωση. Το ενδεχόμενο ανάγνωσης της συνέχειας παραμένει ανοιχτό.