THE WOODS #1

The Woods - CoverWriter: James Tynion IV
Artist: Michael Dialynas
BOOM! Studios

Όταν ο αγαπητός (slurp-slurp) editor Θωμάς Παπαδημητροπουλος  ρώτησε ποιος ήθελε να αναλάβει το advance review του THE WOODS #1, πετάχτηκα σαν την τσουτσού και προθυμοποιήθηκα, βασικά διότι ανέκαθεν ήμουν fan της δουλειάς του Mike. Δε θα κρύψω πως τον Tynion μόνο ακουστά τον είχα, καθότι δεν έχει τύχει να διαβάσω τις δουλειές του στη DC.

Όταν προσπαθείς να κάνεις review το πρώτο τεύχος μιας σειράς, είναι τόσος ο κίνδυνος να γίνεις άδικος, μη βλέποντας τη συνολική εικόνα, όσο και αδικαιολόγητα ενθουσιώδης… μη βλέποντας τη συνολική εικόνα! Θα προσπαθήσω, λοιπόν, να αντιμετωπίσω το τεύχος σαν αυτόνομη οντότητα, παρόλο που είμαι βέβαιος ότι σε κάποιο σημείο θα ξεφύγω.

Η ιστορία ξεκινάει στο Λύκειο Bay Point του Milwaukee, 25 λεπτά πριν να πάνε όλα κατά διαόλου. Κάπου εκεί κάνουμε μια σύντομη γνωριμία με τους (ολοφάνερα) κεντρικούς χαρακτήρες μας: την αθλητική και αναποφάσιστη για το μέλλον της, Karen Jacobs, την ελαφρώς στρυφνή φίλη της, Sanami Ota, τον θεοπάλαβο (και σε όλο το comic γυμνό) Calder Macready, τη μαχητική πρόεδρο του μαθητικού συμβουλίου, Maria Ramirez, τον αρκετά αντικοινωνικό και θεόρατο Benjamin Stone, τον φοβιτσιάρη και ελαφρώς υστερικό gay (τουλάχιστον έτσι κατάλαβα από τους διαλόγους), Isaac Andrews,  και τον ιδιοφυή, φλεγματικό και κυνικό Adrian Roth.

The Woods - Int Art 1

Μετά από αυτά τα 25 λεπτά γνωριμίας, το σχολείο τυλίγεται σε ένα εκτυφλωτικό φως και βρίσκεται (κατά τα φαινόμενα) σε έναν εξωγήινο πλανήτη ή, όπως παρατηρεί ο Ben, σε έναν εξωγήινο φυσικό δορυφόρο ενός πλανήτη. Καθώς μαθητές και προσωπικό διαπιστώνουν πως βρίσκονται σε ένα αλλόκοτο ξέφωτο στη μέση ενός εξωγήινου δάσους, συμβαίνει μια σειρά από γεγονότα που μοιάζει με απεικόνιση των πέντε σταδίων του πένθους (Άρνηση, Οργή, Διαπραγμάτευση, Κατάθλιψη, Αποδοχή).

The Woods - Int Art 2Το comic δίνει σαφώς το στίγμα του, με το (συγκρατημένο, πλην σεναριακά στοχευόμενο) μακελειό που ακολουθεί από την αλλόκοτη πανίδα αυτού του μέρους, ενώ ο Adrian Roth βρίσκει έναν παράξενο μονόλιθο και, αφού τον κοιτάζει για λίγο, μοιάζει να “ξέρει τι πρέπει να κάνουν – να πάνε στην καρδιά του δάσους”, όπως ένας Ρωμαίος, ένας Αβορίγινας κι ένας Αιγύπτιος πριν από εκείνον. Τουλάχιστον, αυτό υπονοεί το comic.

Έτσι, αναλαμβάνει να σχηματίσει μια ομάδα εξερεύνησης του δάσους, βασισμένος στα ιδιαίτερα ταλέντα ορισμένων μαθητών και, φυσικά, στο κατά πόσο είναι διατεθειμένοι να τον πιστέψουν…

Ας ξεκινήσω, λέγοντας πως δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από το  hype για το πρώτο τεύχος ενός comic, ακόμη κι αν το hype αποδειχθεί δικαιολογημένο, διότι δημιουργεί επικίνδυνα μεγάλες προσδοκίες. Αν πιάσω αυτό το τεύχος μεμονωμένα, δίχως να έχει κάτι το πραγματικά αρνητικό, η ιστορία του ξεκινάει όπως εκατοντάδες εφηβικές survival horror ταινίες. Αν και προοιωνίζεται πως αυτό ενδεχομένως ν’ αλλάξει στη συνέχεια, σε πρώτη φάση, δεν υπάρχει καμία απόκλιση από τη συγκεκριμένη σειρά μοτίβων.

Όσο αφορά το σχέδιο του Mike, έχει ενδιαφέρον το πώς προσαρμόζεται στις ανάγκες απεικόνισης ενός “πεζού” αμερικανικού σχολικού περιβάλλοντος, το οποίο πολύ σύντομα δίνει τη θέση του στο εξωγήινο τοπίο. Είναι σαφέστατα επαρκές, με ιδιαίτερα φωτεινές (ή μήπως “σκοτεινές” θα ήταν ορθότερο; Χμμ…) στιγμές, με οτιδήποτε αφορά τη χλωρίδα και την πανίδα αυτού του παράξενου μέρους, καθώς και με τις ποικίλες απεικονίσεις του τρόμου των μαθητών και του διευθυντή.

The Woods - Int Art 3

Συνολικά, δεν μπορώ να πω πως με ξετρέλανε, αλλά, όπως είπα, μιλάμε για ένα μεμονωμένο τεύχος μιας σειράς που φαίνεται να θέλει να χτίσει κάτι και το οποίο σαφώς το βλάπτει το προ-εκδοτικό hype. Αν μη τι άλλο, σκοπεύω να ρίξω μια ματιά στη συνέχεια.