Η αλήθεια είναι ότι δε με ενθουσίαζε η ιδέα του FUTURES END. Τόσο οι τέσσερις διαφορετικοί συγγραφείς της σειράς όσο και η γενικότερη μετριότητα των πιο πρόσφατων μεγάλων events της DC, με προετοίμαζαν για κάτι κακό. Τελικά έπεσα έξω. Περίπου. Μπορεί τελικά να διαβάζεται ευχάριστα, ο συγκεκριμένος τίτλος, όμως, έχει αρκετά ψεγάδια που δεν γίνεται να αφήσουμε ασχολίαστα.
Τα επεισόδια της απόλυτης turtle-o-σειράς βγαίνουν με ιδιαίτερα περίεργους ρυθμούς... Συνεπώς, ανάμεσα στα επεισόδια έχουμε χρόνο να δοκιμάσουμε ό,τι άλλο έχει σχέση με τις υπερ-αγαπημένες μας χελώνες. Το εξώφυλλο και ο τίτλος του καινούργιου mini-series λέει πολλά για το τι θα συναντήσουμε εντός: TURTLES IN TIME, λοιπόν.
Δε ξέρω αν όλοι φτάνουν σε ένα παρόμοιο σημείο στη ζωή τους ή είμαι εγώ που ωθήθηκα στα άκρα. Πάντως, έχω φτάσει πλέον να πατάω “random” στο CYANIDE & HAPPINESS και να πέφτω μόνο σε comics που έχω ξαναδιαβάσει. Κατάρα. Και πού θα βρω εγώ άλλο comic με παρόμοιο χιούμορ; Πού θα ξαναβρώ τόση κυνικότητα, τόσο randomness;
Σύντομα reviews για πρόσφατα comics που τράβηξαν την προσοχή μας, είτε από πρώτα τεύχη γνωστών νέων τίτλων είτε από σειρές που βρίσκονται σε εξέλιξη είτε από κάποιες λιγότερο προβεβλημένες δουλειές που αξίζει να προσέξετε. Αυτή τη βδομάδα, η Βασιλεία Βαξεβάνη γράφει για τα GREEN ARROW #32, BRASS SUN #1, RED CITY #1 και THE EMPTY MAN #1.
Δε μπορώ να πω πως η σχέση μου με τους X-Men τα τελευταία χρόνια είναι κάτι παραπάνω από περιστασιακή - λίγη ενημέρωση από εδώ κι από εκεί και κάποια σκόρπια (πολυδιαφημισμένα ή μη) storylines που δεν κατάφεραν να διατηρήσουν για πολύ το ενδιαφέρον μου είναι οι βασικοί σταθμοί της σχέσης μου με τους μεταλλαγμένους εδώ και αρκετό καιρό.
Γίνεται υπερήρωας χωρίς υπερδυνάμεις; Εύκολο! Βεβαίως και γίνεται. Δεν κάνουν οι υπερδυνάμεις τον υπερήρωα, αυτό το ξέρει και ένα παιδί. Στο FIRST TIME EVER αυτής της εβδομάδας, το CONCRETE καταπιάνεται με ένα άλλο φλέγον ερώτημα: αν κάποιος έχει υπερδυνάμεις, τι επιλογές έχει, εκτός από το να αφιερώσει τη ζωή του στην μάχη (στην πλευρά της προτίμησής του);
Το AMAZING FOREST είναι μία συλλογή ιστοριών γραμμένων από τους Ulises Farinas και Erick Freitas, κάθε μία εκ των οποίων είναι σχεδιασμένη από διαφορετικό καλλιτέχνη. Το 1ο issue κυκλοφόρησε τον Οκτώβρη του 2013, ενώ το 4ο βγήκε πριν από μόλις λίγες μέρες. Και, όσον αφορά στη θεματολογία των ιστοριών, δεν υπάρχει κάποιος συνδετικός κρίκος μεταξύ τους.
Συνεχίζοντας τη μικρή παράδοση καθυστερημένων reviews για εκδόσεις που καθυστέρησαν να έρθουν (την οποία ξεκίνησα με το THE BOJEFFRIES SAGA, πριν μερικές ημέρες, και στην οποία υπόσχομαι να παραμείνω σταθερός…), σας παρουσιάζω το review της απόλυτης έκδοσης για το STRAY BULLETS, ένα από τα comics που δικαίως συγκαταλέγονται στα "διαμαντάκια" της δεκαετίας του '90.
Σύντομα reviews για πρόσφατα comics που τράβηξαν την προσοχή μας, είτε από πρώτα τεύχη γνωστών νέων τίτλων είτε από σειρές που βρίσκονται σε εξέλιξη είτε από κάποιες λιγότερο προβεβλημένες δουλειές που αξίζει να προσέξετε. Αυτή τη βδομάδα, ο Θάνος Φιλάνης γράφει για τα INHUMAN #2, C.O.W.L. #1, SHE-HULK#1-4 και STARLIGHT #1-4.
Ξεκινώντας, σας λέω να μην παραπλανηθείτε από τον τίτλο. Δεν είναι αυτή μία σειρά με τις τελευταίες στιγμής της Γης. Δεν πεθαίνει ο κόσμος. Ούτε πανούκλα ούτε μετεωρίτης ούτε zombies έρχονται καταπάνω τους. Τώρα, εάν στο προσεχώς μέλλον της σειράς ξαφνικά συγκρουστεί η Γη με κομήτη διπλάσιου του μεγέθους της και όλοι καούν σε μία πύρινη κόλαση (κυριολεκτικά), δε φέρω ευθύνες.
