Mera: Queen Of Atlantis

Φάτε μάτια ψάρια!

Αν και η Mera υπήρξε, για πολλά χρόνια, ένας αρκετά γνωστός χαρακτήρας στα comics της DC, η θέση της πάντα ήταν στο πλευρό του Aquaman και τα παρασκήνια της Justice League. Όμως, λόγω της ιστορίας στον τίτλο του Aquaman, που θέλει τη Mera να έχει επιλεχθεί ως βασίλισσα της Ατλαντίδας, και λόγω της αυξανόμενης δημοφιλίας της στο ευρύ κοινό, μέσα από ταινίες και animation, η DC επιτέλους αποφάσισε να της δώσει το δικό της 6-issue limited series, που μόλις ολοκληρώθηκε. Με μια όχι σπουδαία, αλλά ικανοποιητική αρχή, και με ένα τέλος προβλέψιμο, αλλά απαραίτητο για τη συνέχιση της ιστορίας, τα τεύχη επικεντρώνονται στη σχέση μεταξύ της Mera και του αδερφού του Aquaman, Orm, και τις προσπάθειές τους να βοηθήσουν την Ατλαντίδα, ο καθένας με τον δικό του τρόπο.

Η ιστορία ξεκινά με τη Mera στην εξορία, λόγω της αποδυνάμωσης της από ένα πρόσφατο σοβαρό τραυματισμό, και τον Orm να έχει καταφέρει να φτιάξει μια χαρούμενη ζωή, μακριά από την Ατλαντίδα, με μια γυναίκα από την ξηρά και τους δύο γιους της. Όμως, οι συνεχείς εντάσεις στα υποθαλάσσια βασίλεια, ωθούν την Mera και τον Orm να επιστρέψουν στον βυθό, για να ζητήσουν τη βοήθεια της Xebel και του βασιλιά Nereus. Ο Orm αδυνατεί να αποδεχθεί ότι μια γυναίκα από την Χebel, όπως η Mera, μπορεί να γίνει βασίλισσα της Ατλαντίδας, ενώ η Mera πασχίζει να αποδείξει την ικανότητά της, την πίστη και την αγάπη της για την Ατλαντίδα και τον Arthur, ο οποίος είναι απών καθ’ όλη τη διάρκεια της ιστορίας.

H Mera και ο Οrm, με τις αποφάσεις τους, ωθούν την ιστορία να προχωρήσει και κλέβουν την παράσταση, τόσο ως χαρακτήρες, όσο και σχεδιαστικά. Τα πολιτικά παιχνίδια στο βασίλειο της Xebel, έχουν ενδιαφέρον, αν και οδηγούν σε μια προβλέψιμη κατάληξη. Η ιστορία του Orm καταλήγει να είναι αρκετά τραγική, καθώς τα τεύχη υπαινίσσονται τη συμμαχία του με τη Mera, αλλά το τέλος είναι καταδικαστικό για τον αδερφό του Arthur, ενώ οι σκηνές μάχης της Μera και του Orm, ενάντια στην Xebel, είναι από τα καλύτερα σημεία του comic.

To artwork καταφέρνει να είναι καλό, καθ’ όλη τη διάρκεια της σειράς, που επικεντρώνεται στους χαρακτήρες, οι οποίοι κυριαρχούν στο χώρο. Η εκφραστικότητα των προσώπων βοηθάει στην ανάγνωση αυτού του πολύ όμορφου σχεδιαστικά comic. Τα υποθαλάσσια τέρατα είναι λίγα, αλλά εμφανίζονται διακριτικά και μισοκρυμμένα, ως μια μεταφορά για τις χειραγωγήσεις και τα πολιτικά παιχνίδια που παίζονται πίσω από τις πλάτες των πρωταγωνιστών.

Αναμφίβολα, το MERA: QUEEN OF ATLANTIS δεν διεκδικεί το τίτλο ενός σπουδαίου comic και ίσως στα χέρια ενός άλλου writer να κατάφερνε να γίνει ακόμη πιο ιδιαίτερο και ενδιαφέρον στην παρουσίαση της πολιτικής πολυπλοκότητας του βασιλείου της Xebel. Αλλά καταφέρνει να μην κουράσει τον αναγνώστη, να προσφέρει μια ενδιαφέρουσα ιστορία, να κλείσει κάποια κένα από προηγούμενες ιστορίες και να φέρει, επιτέλους, τη Μera στο προσκήνιο. Κι όλα αυτά, με ένα πανέμορφο artwork και κάποια από τα πιο όμορφα εξώφυλλα που έχουμε δει τον τελευταίο καιρό στην DC.

Ακόμη και αν δεν είστε fan του κόσμου του Aquaman, το MERA: QUEEN OF ATLANTIS ξέρει πως να σας κάνει να αγαπήσετε την πρωταγωνίστρια του.