Postcards From Thought Bubble

Report από το φεστιβάλ comics του Leeds!

Έχουν περάσει τώρα αρκετές μέρες από την επιστροφή μας από το Thought Bubble και μπορώ να πω ότι έχουν αποκρυσταλλωθεί οι εντυπώσεις μου και αυτό που μένει είναι ένα μωσαϊκό από πολύχρωμες εικόνες, από ενδιαφέροντες δημιουργούς που αντάλλασσαν ιστορίες με τους θαυμαστές τους, από ανθρώπους που λατρεύουν τα comics και δεν διστάζουν να σταθούν σε ουρές – ακόμα και υπό βροχή – για να γνωρίσουν τους καλλιτέχνες, από μια γιορτή που δεν τελειώνει και συνεχίζεται μέσα από τις σελίδες και τα panels.

Ο κατάλογος των καλεσμένων ήταν πραγματικά απίστευτος και, εάν προσπαθούσα αναφερθώ σε όλους, δεν θα έφτανε όχι ένα, αλλά 52 posts. Προσωπικά, ξεχωρίζω τον πολύ επαγγελματία και πολυπράγμονα Scott Snyder, που ήταν με την καλή κουβέντα στο στόμα για κάθε fan του, τον Matt Hollingsworth για τα υπέροχα χρώματα, τον εξαιρετικό καλλιτέχνη Sean Gordon Murphy, που σου σκιτσάρει εξαιρετικά και σε ανύποπτο χρόνο ένα χαρακτήρα από τα έργα του και τον χαρισματικό και πολυτάλαντο κύριο Matt Kindt.

3-guys-1

Η πρώτη που συναντήσαμε στο φεστιβάλ ήταν η Noelle Stevenson. Γλυκιά και καταδεκτική, επιβεβαίωσε την εικόνα που είχα σχηματίσει για εκείνη διαβάζοντας το NIMONA. Με εντυπωσίασε, επίσης, ο Farel Dalrymple που είναι τόσο ταλαντούχος και ταυτόχρονα τόσο προσγειωμένος, οι Kieron Gillen και Jamie McKelvie – φοβερό δημιουργικό δίδυμο, προσιτοί και αστείοι – ο νέος και ανερχόμενος Bengal, ο Declan Shalvey, ο οποίος θυμήθηκε το περσινό Comicdom Con Athens με ιδιαίτερη χαρά, αλλά και η υπέροχη Emma Rios που με τις ακουαρέλες της δημιούργησε πανέμορφα σχέδια για τους fans της. Δύο ημέρες ήταν, με πόσους δημιουργούς προλαβαίνει κανείς να ανταλλάξει δύο κουβέντες;

Emma

Ειδική μνεία αξίζουν, ο πολυγραφότατος Rick Remender, ο οποίος δεν πτοήθηκε ούτε στιγμή από το ότι η ουρά των θαυμαστών του ήταν σταθερά 1,5 φορά το μήκος του χώρου και αφιέρωνε χρόνο σε κάθε έναν για αστεία και φωτογραφίες, ο Ben Templesmith για το ιδιαίτερο σχέδιό του που χαρίζει ατμόσφαιρα σε ό,τι και αν εικονογραφεί και το φλεγματικό του χιούμορ, ο ευέλικτος Jason Latour, καθώς πότε υπέγραφε και πότε σχεδίαζε, και η Amy Reeder γιατί σχεδιάζει υπέροχα και αφοσιώνεται στους θαυμαστές της. Μετανιώνω που δεν προλάβαμε να μιλήσουμε με την Tula Lotay που εκτός από καλλιτέχνης πανέμορφων εικόνων είναι και ο ιθύνων νους του φεστιβάλ.

Τα fanzines που είδαμε παρουσίαζαν μεγάλη ποικιλία, τόσο όσον αφορά στη θεματολογία τους όσο και στη σχεδιατική απόδοση. Το μόνο κακό σε ένα τόσο μεγάλο φεστιβάλ είναι ότι μέσα στη μεγάλη ποικιλομορφία και στην πληθώρα των προσφερόμενων επιλογών είναι ίσως δύσκολο να ξεχωρίσει ένας νέος δημιουργός, εγώ σίγουρα έπαθα έναν μικρό πονοκέφαλο την πρώτη μέρα από τα τόσα πολλά comics και fanzines που ξεφύλλισα. Για αυτό υπάρχει και η δεύτερη μέρα – και οι πολυβιταμίνες, επίσης. Οι cosplayers ήταν παντού και, ως επί το πλείστον, με το χαμόγελο στα χείλη, οπότε ακόμα και όταν ήμουν στις πιο κουρασμένες στιγμές μου, οι μπαταρίες μου φορτίζονταν λίγο από όλη αυτή την πολύχρωμη θετική ενέργεια.

Thor
Εν κατακλείδι, λαμβάνοντας υπόψη ότι χρειαστήκαμε δύο αεροπλάνα και ένα τρένο για να φτάσουμε στο Leeds και στην επιστροφή μία από τα ίδια, σπάσαμε μία ομπρέλα στο ανεμοδαρμένο και βροχερό δυτικό Yorkshire, περιμέναμε σε ουκ ολίγες ουρές σημαντικού μήκους για να συναντήσουμε δημιουργούς, καταναλώσαμε τριπλάσιες του φυσιολογικού ποσότητες καφέ για να αντέξουμε (αν και αυτό ήταν μία πολύ ένοχη απόλαυση και όχι ταλαιπωρία!), θα το ξανάκανα; Χωρίς δεύτερη σκέψη, σίγουρα!