Top 100 DC Comics

Empire

Τί θα συνέβαινε σε ένα comic, όπου ο πρωταγωνιστής είναι κάποιος που θυμίζει (όχι εμφανισιακά, αλλά σε προσωπικότητα, συμπεριφορά, ηθική και προθέσεις) συνδυασμό Doctor Doom και Magneto; Σε ένα comic, όπου βλέπουμε την ιστορία μέσα από τα μάτια του villain; Όπου, ανά στιγμές, καλούμαστε να αισθανθούμε ταύτιση (ή έστω, ενσυναίσθηση) με τον αιμοσταγή δικτάτορα Golgoth και να αναρωτηθούμε πόσο εύκολο θα ήταν να κάναμε κάποια πράγματα διαφορετικά, αν ήμασταν στη θέση του;

Αυτά τα ερωτήματα, μα και πολλά ακόμη, που πηγάζουν από αντίστοιχες ανησυχίες περί καλού-κακού, εξουσίας και κατάχρησης αυτής, θέτει (και συχνά-πυκνά απαντά) ο Mark Waid στο EMPIRE. Ένα comic πολύ διαφορετικό από τα αντίστοιχα υπερηρωικά comics που συνήθως εκδίδουν οι μεγάλες εταιρείες. Και η διαφορετικότητά του δεν πηγάζει τόσο από το κεντρικό του theme, αυτό καθαυτό, αλλά από την προσέγγιση. Μπορεί ο Waid να μην μπαίνει στο τριπάκι να ισχυριστεί ξεκάθαρα πως οι ακραίες επιλογές και αποφάσεις του Golgoth ίσως να είναι σωστές (κάνοντάς τις να φαίνονται “επικίνδυνα και απερίσκεπτα cool”, όπως ο Millar στο AUTHORITY, ή αργότερα ο ίδιος ο Waid, στα IRREDEMABLE και INCORRUPTIBLE), αλλά αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο να είναι, κατά περίσταση, θεμιτές ή έστω αναπόφευκτες.

Για το artwork του σπουδαίου Barry Kitson, ό,τι και αν πω θα είναι λίγο. Ελάχιστοι σχεδιαστές έχουν την ικανότητα να σχεδιάζουν τόσο όμορφα straightforward υπερηρωικά/action comics, χωρίς να χρειάζεται να καταφύγουν είτε σε υπέρμετρο ρεαλισμό (Neal Adams, Ivan Reis) είτε σε καρτουνίστικες γραμμές (J. Scott Campbell, Humberto Ramos). Ο Kitson, μαζί με τον Alan Davis, είναι πραγματικά μοναδικοί σε αυτό.