Civil War II #8
Ένα αδιάφορο τέλος σε ένα χλιαρό event
Όπως και πριν, έτσι και τώρα η σειρά προσπαθεί μάταια να αποκτήσει το βάρος, το συναίσθημα και την δράση ενός σημαντικού event. Το φινάλε, όμως, ξεπερνά αρνητικά κάθε χαμηλή προσδοκία.
Όπως και πριν, έτσι και τώρα η σειρά προσπαθεί μάταια να αποκτήσει το βάρος, το συναίσθημα και την δράση ενός σημαντικού event. Το φινάλε, όμως, ξεπερνά αρνητικά κάθε χαμηλή προσδοκία.
Η λέξη "πόλεμος" δεν μοιάζει κατάλληλη για να περιγράψει τη σειρά. Ίσως "διαμάχη" θα ταίριαζε περισσότερο, καθώς ακόμη και στο προτελευταίο τεύχος, δεν αισθάνομαι ότι διακυβεύονται πολλά.
Από τη στιγμή που έκλεισα το έκτο τεύχος του πιο πρόσφατου event, μέχρι να ξεκινήσω να γράφω αυτό το snapshot, μια μικρή φωνούλα μέσα μου επαναλάμβανε συνεχώς την ίδια φράση: “το χειρότερο τεύχος που έχω διαβάσει ποτέ”.
Το CIVIL WAR II φτάνει στο τέταρτο τεύχος του και πλέον η συνταγή του έχει γίνει αρκετά εμφανής, για να μπορούμε να την σχολιάσουμε χωρίς αμφιβολίες.
Η Marvel το έχει κάνει συνήθεια τα τελευταία χρόνια να προμοτάρει "σοκαριστικές στιγμές", που θα προβληθούν σε διάφορα Μέσα και πολλές φορές μοιάζουν να μην προκύπτουν φυσικά από την ροή της ιστορίας.
Δυστυχώς, όσο η ιστορία του CIVIL WAR προχωράει, τόσο πιο forced γίνονται οι επιλογές των χαρακτήρων, που παραμερίζουν την κοινή λογική, επειδή το σενάριο απαιτεί να βρίσκονται σε αντίπαλα στρατόπεδα.
Οι υπερήρωες ξαναχωρίζονται σε παρατάξεις και ένας εμφύλιος ξαναξεκινάει. Μπορεί τα πάντα να γίνονται λιγότερο εντυπωσιακά με το πρόθεμα "ξανά", αλλά με μια πρώτη ματιά το αποτέλεσμα δεν φαίνεται κακό.
Αν και το προλογικό αυτό τεύχος δεν αναιρεί την άποψή μου πως στο House Of Ideas έχουν στερέψει από ιδέες, αποδεικνύει ότι το event αξίζει μεγαλύτερη προσοχή από ό,τι πίστευα.
Πρόσφατα ξεκίνησε το νέο μεγάλο event της Marvel, το CIVIL WAR II. Όπως κάθε event, συνοδεύεται από πολλά tie-ins και ο Spider-Man, όπως και στο πρώτο CIVIL WAR, πρωταγωνιστεί σε ένα από αυτά.