Δε χρειάζεται να είσαι έμπειρος παρατηρητής για να αναγνωρίσεις ένα comic του Matt Kindt. Έχει ιδιαίτερο στιλ, με χαρακτηριστικά σκίτσα και ασυνήθιστη δομή ιστοριών, που κάνει τα έργα του να ξεχωρίζουν με ευκολία. Οι δουλειές του, σχεδόν όλες εντυπωσιακές, ανήκουν κυρίως στη κατηγορία crime/mystery και έχουν εκδοθεί από ανεξάρτητες και mainstream εταιρείες.
32 αυτοτελείς ιστορίες του Adrian Tomine, με πρωταγωνιστές μη επαναλαμβανόμενους χαρακτήρες, οι οποίοι, αν και φαινομενικά δεν έχουν τίποτα το κοινό μεταξύ τους, με μια πιο προσεκτική ματιά, διαπιστώνουμε ότι συνδέονται από την αδυναμία τους να "υψώσουν ανάστημα" στο κοινωνικό τους περίγυρο και να "αρθρώσουν" τα συναισθήματά τους!
Σύντομα reviews για πρόσφατα comics που τράβηξαν την προσοχή μας, είτε από πρώτα τεύχη γνωστών νέων τίτλων, είτε από σειρές που βρίσκονται σε εξέλιξη, είτε από κάποιες λιγότερο προβεβλημένες δουλειές που αξίζει να προσέξετε. Αυτή τη βδομάδα, η Άρτεμις Στίγκα γράφει για τα MOTORCYCLE SAMURAI #0, MOLLY DANGER DIGITAL #1, HEART BREAKERS #1, RAISING A READER! και ANTI-HERO #2.
Τις περισσότερες φορές, γράφω ένα review επειδή ανάμεσα στα comics που διαβάζω ή τα films που βλέπω, κάποιο μου κάνει ή πολύ θετική ή πολύ αρνητική εντύπωση, οπότε και ενημερώνω τους επισκέπτες του site. Το σημερινό όμως review το ζήτησαν οι ίδιοι οι δημιουργοί του WILD BLUE YONDER, στο εσώφυλλο του πρώτου τεύχους.
Το VERY CASUAL είναι η πρώτη συλλογή ιστοριών του Καναδού Michael Deforge και περιέχει web comics, strips και mini comics από ανεξάρτητες, εξαντλημένες πια, κυκλοφορίες και ανθολογίες που συμμετείχε παλαιότερα. Παρατηρώντας τα σκίτσα και τον χρωματισμό, μπορεί να δει κανείς επιρροές από καλλιτέχνες όπως οι Dash Show, Marc Bell, Chris Ware, Dan Clowes, Charles Burns και Chester Brown.
Κατεβάζοντας ρολά για καλοκαίρι (αλλά και για πάντα) ο Ηλίας Κατιρτζιγιανόγλου και η Βασιλεία Βαξεβάνη, σχολιάζουν σε μια χαλαρή κουβέντα, τις ειδήσεις που θα μας απασχολήσουν τους επόμενους μήνες, σε αυτό, το -εν μέσω καύσωνα- τελευταίο Comicdom Journal.
"Based on the hit anime series". Αυτό ήταν το πρώτο πράγμα που πρόσεξα στο εξώφυλλο και αμέσως σκέφτηκα δύο πράγματα: Πρώτον, ότι συνήθως δεν μου αρέσουν τα manga που βασίστηκαν σε κάποιο anime και, δεύτερον, μήπως αντί να διαβάσω το manga να αναζητήσω το anime και να κάνω σε εκείνο το review; Έχοντας όμως ήδη πάρει άνετη στάση στο κρεβάτι, με το air-condition αναμμένο, ομολογώ πως βαρέθηκα και ξεκίνησα να διαβάζω.
Το γλυκύτατο graphic novel που έχει λάβει διθυραμβικές κριτικές αποτελεί την παρακαταθήκη των τραυματικών εμπειριών που βίωσε κατά την εφηβεία της η ίδια η Telgemeier, αλλά και εκατομμύρια κορίτσια ανά την υφήλιο. Ο αναγνώστης βρίσκει τη Raina, μία έφηβη στο στάδιο που σχεδόν αναγκαστικά πηγαίνει στο ραντεβού με τον ορθοδοντικό, προκειμένου να τοποθετήσει τα σιδεράκια της.
DEADMAN WONDERLAND. Mία σειρά η οποία ξεκίνησε το 2007 στο περιοδικό SHONEN ACE και μετά από τέσσερα χρόνια μεταφέρθηκε και στην τηλεόραση υπό τη μορφή anime, για εκείνους που προτιμούν την κινούμενη εικόνα - πρόκειται για μία πολύ ικανοποιητική μεταφορά. Τώρα, η σειρά αυτή φτάνει στο τέλος της, καθώς περιμένουμε το τελευταίο τεύχος τον Αύγουστο.
Όταν οι καλλιτέχνες που έχω συνηθίσει στην "σκηνή" είναι επιπέδου Craig Thompson, Hernandez Brothers, Charles Burns, Chris Ware, με σχεδιαστικό ύφος σήμα κατατεθέν και bold σαν το βάρος της Franklin Gothic... το φαινομενικά naive και doodly στιλ του Brown δε σου γεμίζει και πολύ το μάτι. Το μόνο ελαφρυντικό που είχε το συγκεκριμένο comic ήταν ο δελεαστικός τίτλος.
